بسم الله الرّحمن الرّحیم
این شبانه‌روزی که در هفته هست؛ این تقریباً در تمام ادیان الهی وجود دارد. در اسلام روز جمعه است. در مسیحیت روز یکشنبه. در یهود، در پیروان حضرت موسی (علیه السلام) اگر دقت کنیم بسیار سنگین معین کردند. یعنی در مواردی هست که اگر کسی عمداً روز شنبه- سبتشان است- را تعطیل نکند، یهودی را محکوم به اعدام می‌کنند. این خب شاید برای روزهای اول، این سختگیری‌ها بوده برای اینکه مردم عادت کنند. حالا این تعطیل بودنِ روز جمعه، این خیلی مهم است و ما حتی موظفیم که در این روز زیارت‌ها برویم و عبادت‌هایمان بیشتر کنیم. در مذهب یهود به اندازه‌ای سنگین است که یک خارکنی را که شاید به احتمال قوی ثروت چندانی هم نداشته در این روز داشته هیزم جمع می‌کرده، به همین عنوان او را آوردند خدمت حضرت موسی (علیه السلام) که این در روز شنبه کار کرده. البته ننوشتند نتیجه چی شد، ولی چرا، همین که چیزی ننوشتند؛ نتیجه این بود که حضرت او را بخشید. این قبیله با این سختگیری‌ها توانست اتحاد خودشان را حفظ کنند و به آن زمین معهود الهی برسند. حالا ما هم انشاءالله بتوانیم در همه‌ی دستورات، به همین شدت و قاطعیت رفتار کنیم که همبستگی و اتحاد مردم هم، هم جزء اینهاست و هم اینکه نتیجه‌ی این کار است. انشاءالله خداوند ما را توفیق بدهد.
با اجازه‌ی همه برادران و خواهرانم از مجلس مرخص می‌شوم برای اینکه مجلس با نشاط و خوشحالی و فعالیت فکری ادامه پیدا کند. مجلس هست، انشاءالله، ادامه دارد هنوز.