مکتوب فرمایشات حضرت آقای حاج دکتر نورعلی تابنده (مجذوبعلیشاه)، مجلس صبح جمعه ۹۶/۵/۱۳ – آقایان (میلاد مسعود امام رضا (ع))

بسم الله الرّحمن الرّحیم

امروز که خب هم جمعه است؛ عید همگی مسلمانان و این عید از اول- یعنی یک روز در هفته- از اولِ تاریخی که ما به یاد داریم در بین بشر، در بین ادیان بوده. یکی هم جمعه داریم ما امروز، روز جمعه است. جمعه هم عید هفتگی است. یکی هم عید است به‌مناسبت حضرت رضا علیه‌السلام. به هر جهت من تبریک خدمت همه‌ی برادران و خواهران عرض می‌کنم و ان‌شاءالله روز و روزگار بر همتون مبارک باشد.

تولد ائمه‌ی ما هر کدام برای خودش، گذشته از آنکه در خانواده‌ی کوچکترِ بشریشان ایجاد سُرور و نشاط می‌کرد برای تمام مؤمنین هم ایجاد نشاط می‌کرد و همگی به لطف خداوند امیدوارتر می‌شدند. هر لحظه دستگاه‌ها تبلیغ می‌کردند که چون دیگر جانشینی ندارد، امام نگفته، و پسر ندارد، دیگر امامت منقضی می‌شود و حال آنکه امامت، ولایت، همان جلوه‌ی خدایی‌ست که برای ما به صورت ولایت درآمده و تا خدا هست این هم هست یعنی این مال خودِ خداست. ان‌شاءالله خداوند ما را نگه دارد. ما ضمناً خب در اعیاد که می‌گوییم، در هر جمعه هم که عیدی‌ست، خطبه‌ای می‌خوانیم یعنی در واقع تبریک یا تهنیت و یا بسته به مورد، تعزیت به همه‌ی گذشتگانی که نخ ولایت را، طناب ریسمانی را جلوه دادند در… خطبه‌ای می‌خوانیم به نام همه‌ی آنها، تا رسیده به امروز، ان‌شاءالله. از همه التماس دعا دارم و حالا آن خطبه را ان‌شاءالله شروع می‌کنیم.

 مجدداً به همه‌، حاضرین، برادران و خواهران تبریک این عید را می‌گویم و همچنین ضمن تبریک روز جمعه، با اجازه‌ی همتون خداحافظی می‌کنم.