از هر چهار صعودکننده، یک نفر زنده بر‌نمی‌گردد.
هرگز در زمستان صعودکننده نداشته و کسی دو بار به آن قله صعود نکرده است.
کِی۲ (یا چهوغوری) نام دومین قله بلند روی زمین (پس از اورست) می‌باشد.
این قله در منطقهٔ قره قروم رشته‌کوه‌های هیمالیا بین مرز پاکستان و چین قرار گرفته است. این قله ۸,۶۱۱ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. این قله دارای فنی‌ترین مسیر صعود در جهان است. تعداد کوهنوردانی که در راه رسیدن به قله کشته شده‌اند، یک‌چهارم تعداد کسانی است که صعود موفق داشته‌اند.
توماس مونتگمری عضوی از تیم بود که کی۲ را دومین قلهٔ بلند منطقهٔ قره‌قروم تعیین کرد. مونت گومری بدون داشتن اطلاعاتی دقیق از نام کوه‌های منطقه قلل رفیع آن را به نام‌های قراقروم ۱ تا ۷ نامگذاری کرد، و نام کی۱ تا کی۷ را بر آنها نهاد که برگرفته از حرف اول karakoram بود. اما بعدها تنها نام کی۲ به‌عنوان تنها کوه مرتفعی که یک نقشه‌بردار آن را نامگذاری کرده بود بر روی دومین قله رفیع جهان باقی ماند.
این منطقه نخستین بار در سال ۱۸۵۶ توسط تیم نقشه‌برداری اروپایی به سرپرستی هنری هاورشام گادوین-آستن نقشه‌برداری گردید. اولین تلاش جدی برای صعود در سال ۱۹۰۲ توسط اسکار اکنستاین و آلستر کراولی برنامه‌ریزی شد اما بعد از ۵ بار تلاش جدی هیچ‌کدام از افراد تیم نتوانستند دقیقاً به نوک قله برسند. تلاش‌های بعدی در سال‌های ۱۹۰۹، ۱۹۳۴، ۱۹۳۹ و ۱۹۵۳ نیز ناکام ماند. اما در نهایت در سال ۱۹۵۴ دو تن از اعضای تیم ایتالیایی به نام‌های لینو لاچدلی و آکیله کومپانیونی موفق به فتح قله شدند. رهبری این تیم به عهدهٔ آدریتو دزیو بود.
صعود ایرانیان
اولین تلاش کوهنوردان ایرانی توسط محمد سعیدی در سال۱۹۹۸ صورت گرفت.
دومین تلاش توسط توسط داوود خادم که به مرگش حین صعود منجر شد در سال ۲۰۰۷ صورت گرفت.
کاظم فریدیان در سال ۱۳۸۶ اولین کوهنورد ایرانی موفق به صعود به کی۲ شد.
عظیم قیچی‌ساز سه‌شنبه ده مرداد ۱۳۹۱ توانست به قله کی۲ صعود کند. این صعود بدون اکسیژن صورت گرفت. همنورد عظیم قیچی‌ساز در این صعود، کوهنورد ترکیه‌ای‌تبار، به نام تونچ فیندیک بود که از این صعود فیلم مستندی هم تهیه شده‌است.
رضا شهلایی صبح روز یکشنبه ۵ مرداد ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۳۰ به وقت ایران پرچم ایران را بر فراز قله کی۲ به اهتزاز درآورد.