{youtube}b-KsGkaBVkw{/youtube}
هوالمجذوب
تاریخ و سربداران (بخش ششم)
آنچه از نوشتهی مورخان برمیآيد اين است كه روش سياسی خواجه شمسالدين علی، ششمين فرمانروای سربداران آن طور كه بايد و شايد موجبات رضايت صوفیان را فراهم نمیكرد و علت آن هم در همان مساواتطلبی درويشان بود و آنها انتظار داشتند كه به هيچ وجه مالياتی از پيشهوران گرفته نشود، در حالی كه ماليات و عوارض پيشهوران از بين نرفته بود. حكومت خواجه شمسالدين چهار سال و نه ماه بود و در سال ۷۵۳ ق بدرود حيات گفت.
بعد از خواجه شمسالدين، خواجه يحيی كرابی در سال ۷۵۳ ق حاكم سربداران شد. او كه رابطه خود را با علمای دين فراهم نمود، سعی كرد درويشان طريقت حسن جوری را با حكومت سازگار سازد تا از اين راه، نفوذ كلمهی خود را در ميان مردم حفظ كند. ازاينرو برای اجرای مساوات بين مردم كه مورد نظر درويشان بود تلاش كرد و فقير و غنی را بر سر يک سفره نزد خود نشاند و لباس ساده درويشی را بر نوكران و ملازمان حكومتی پوشاند. مرگ او در سال ۷۵۹ ق به دست برادرزنش علاءالدين اتفاق افتاد. بعد از او خواجه ظهرالدين كرابی كه مردی فقيرمشرب و كمآزار بود يک سال به حكومت پرداخت و بعد از وی پهلون حيدر قصاب به مدت يک سال و يک ماه امارت كرد. و بعد از وی نيز خواجه لطفالله باشتينی، پسر اميرمسعود، دومين و مشهورترين امير سربداری، حدود يک سال حكومت كرد. در تاريخ مربوط به اين سه امير هيچ خبری از دراويش نقل نشده است.