{youtube}dr_wHY3lFjc{/youtube}
هوالمجذوب
تاریخ و سربداران – بخش هشتم
در مورد وضعيت فقها در اين دوارن بايد گفت برعكس اينكه ايران آن زمان تقريباً دارای مذهب شافعی بود با اين حال با بررسی اسامی علمايی كه از اين قرن به ما رسيده است به عده‌ی بسيار معدودی از علمای اهل سنت برمی‌خوريم كه اصالتاً ايرانی بوده يا اينكه در ايران زندگی می‌كرده‌اند.
علاوه بر اينها می‌توان از ۶۲ عالم امامی ياد كرد كه در اين قرن می‌زيستند و ايرانی‌تبار بودند يا در ايران زندگی می‌كردند. گر‌چه بسياری از اين بزرگواران در عراق و حوزه‌های علميه‌ی آنجا عمر مبارک خود را گذرانده بودند.
اما برخی از علمايی كه در منطقه‌ی خراسان زندگی می‌كردند، عبارتند از:
۱. نصير‌الدين بن محمد طبری كه در سبزوار مدفون است و به احتمال قوی در اواخر قرن هشتم می‌زيستند، چون شاگردِ شاگرد فخرالمحققين (م ۷۷۱ ق) بوده است.
۲. اسكندر استرآبادی كه به احتمال قوی در خود استرآباد ساكن بوده است. او استاد نصير‌الدين طبری و شاگرد فخرالمحققين بوده است.
۳. حسن بن حسين شيعی سبزواری.