دکتر میرشهرام صفری
دنیای پیرامون ما، جهانی که در آن زندگی می‌کنیم، قبلاً تخیل بوده است و در حال حاضر بخش تحقق‌یافته تخیلات ماست؛ تخیل پرواز، تخیل غوطه‌ور شدن در اعماق اقیانوس‌ها، سفر به کرّات دیگر، تماس دائم و دیدن دوستان از سراسر جهان و… همه این‌ها روزی فقط تخیل بودند ولی امروز واقعیت‌های زندگی ما هستند.
تخیلات زیادی در ذهن ماست که به زودی به واقعیت خواهند پیوست و ما در آن خواهیم زیست. شاید درکی اینچنینی آلبرت اینشتین را به چنین ایده‌ای رسانده است: «تخیل مهم‌تر از دانش است.»
همه می‌دانیم نظام‌های آموزشی جهان بر مبنای نیازهای عصر صنعتی شدن طراحی شده‌اند درحالی که ما در عصر اطلاعات قرار داریم و در حال عبور به عصر تخیل هستیم. آموزش در قرن ۲۱ نه بر مبنای آموزش محتوا و ارائه مدرک بلکه باید بر مبنای آموزش مهارت‌های بقا در شرایط رقابتی عصر حاضر باشد.
به گزارش نوروسافاری بر اساس آخرین گزارش ورلد اکونومیک فوروم [۱] در قرن حاضر مشاغلی که بیشتر مرتبط با تخیل و خلاقیت هستند نظیر طراحی، معماری، هنرهای مختلف، هنرپیشگی، کارگردانی، مهندسی نرم‌افزار و… رشد بیشتری خواهند داشت.
راه حل چیست؟
باید به دانشجویان آموزش داده شود به جای مصرف منفعلانه اطلاعات، با استفاده از دانش فنی‌ای که کسب می‌کند، به شیوه‌های خلاقانه به حل مسأله بپردازد.
برای کسب چنین توانایی‌هایی در دانشجویان می‌توان چنین تمریناتی را انجام داد:
– آموزش تفکر میان‌رشته‌ای
– آموزش تفکر چندرشته‌ای
– آموزش نگاه کردن به یک مشکل از زوایای مختلف
– آموزش نگاه کردن به مشکلی واحد در بسترهای مختلف
– آموزش بررسی مشکل از دید رشته‌های علمی مختلف
– گوش دادن به موسیقی‌های الهام‌بخش
– آموزش نوشتن خلاقانه
– آموزش خواب شفاف
– آموزش خوداکتشافی
– غوطه‌وری در فیلم‌ها یا کتاب‌های خلاقانه
– آموزش تفکر بی‌زمان
– آموزش تفکر بی‌مکان
«آینده متعلق به کسانی است که آن را می‌آفرینند.»