بسم الله الرّحمن الرّحیم
تمام این احساسات و عواطفی که در انسان هست- یعنی در بچه هست و همانجور با خود او بزرگ می‌شود- تمام اینها با بدن در ارتباط است. به اندازه‌ای این ارتباط قوی است که حتی بعضی اطبا می‌گویند: همه‌چیز را، همه دردی را می‌شود با این دواها جبران کرد. البته در مقابل، یک عده‌ای هم هستند که به این دواها اعتمادی ندارند. بعضی‌ها کلاً می‌گویند: باید معنویت را خوب کند تا این دردش خوب بشود، بعضی‌ها هم می‌گویند: بعضی دردها مربوط به بدن است، بعضی دردها… به‌هرجهت اینقدر هست که در همه‌ی سلسله‌ها، در همه‌ی ادیان، توصیه شده که بدن را مراقبت کنید و حتی بسیاری از عبادات را در بدن قرار دادند. مثلاً نماز بخوانید اگر آن عباراتی که در نماز هست جداگانه بگیرید بخوانید کافی نیست برای نماز، نماز باید با همان حرکات باشد، با همین وضع. و همچنین اگر کسی از تقلید نماز را دربیاورد حتی همان عبارات را هم بخواند، مع‌ذلک اثر نیست. برای اینکه اثری که برای انسان مترتب است باید از ترکیب جسم و روح باشد. همان جوری که خود خداوند اینها را آفریده؛ روحش را جداگانه بهش نداده، … را جداگانه نداده. بلکه اینها را ترکیب کرده با هم در یک مجموعه‌ای. باید در عبادات هم همین‌جور… منتها همانطوری که در هر عبادت ممکن است هزار اشتباه انجام بدهد، در اینجا هم ممکن است خیلی‌ها این کار را بکنند ولی خب به‌اصطلاح کار صحیحش این است که به همان دستور که عبادت می‌کنید باید همان حرکات را هم در موقع خودش ادامه بدهید. این چیز که از ارتباط بین جسم و روح حاصل می‌شود در همه‌ی انسان‌ها هست. خود انسان ممکن است با زحمتی و با مرارتی بتواند درک کند در موقع خودش که کدامیکی غلبه دارد؛ روح یا جسم. به‌هرجهت باید هر دو را رعایت کنید. یعنی در جسم هم لباس تمیز، بدن تمیز را رعایت کند و آنچه از تربیت‌های روح و جسم خوانده رعایت کند، انشاءالله.