اداره آگاهی شاپور واقع در خیابان وحدت اسلامی (شاپور) است؛ خیابانی که از حسنآباد تا میدان شوش کشیده شده است.
برای بسیاری از ما زمانی که نام ادارهی آگاهی به میان آورده میشود به دزدها و قاچاقچیان مواد مخدر و خلافکاران و مجرمانی فکر میکنیم که توسط ناجا گرفته شده و بعد از یکی-دو روز ماندن در بازداشتگاه کوچکی، به دادگاه رفته و از آنجا طبق حکم، به زندان خاصی منتقل میشوند.
اما اداره آگاهی شاپور برای بسیاری از سیاسیون و متعرضین به خوفناکترین شکنجهگاه معروف است.
جایی که شاید به اندازهی کهریزک مشهور نشده باشد اما به نوعی سرچشمهی اصلی شکنجهگاههاست.
بازداشتگاهی دارای ۷ سلول انفرادی که شرایطی غیرقابل تحمل دارند:
کف سلول از موکت پوشیده شده که بسیار کثیف میباشد. بر روی آن مدفوع، خون و تهوع زندانیان وجود دارد بطوریکه پاسداربندها هنگامی که قصد ورود به این سلولها دارند با ماسک و دستکش وارد میشوند.
سلولها فاقد پنجره میباشند و دربهای آن طوری ساخته شده است که کیپ هستند و هوا را بهسختی عبور میدهند.
یکی از سلولها شرایط بسیار سختی دارد و درجه حرارت آن چند درجه از دیگر سلولها بیشتر میباشد و معمولاً کسانی را که قصد شکنجهی مازاد آنها را دارند در آنجا نگهداری میکنند و گاه تا ۴ نفر هم در آن نگهداری میکنند.
به گفتهی شاهدان عینی؛ شکنجهگرها با توجه به سطح فرد بازداشتی، شکنجههای متفاوتی را اعمال میکنند که شامل شکنجههای جسمی و روحی است.
بهعنوان مثال ضرب و شتم طولانی زندانی با باتوم و شوکر، آویزان کردن زندانی تا زمانی که بیهوش شود، زخم کردن پوست زندانی با انبردست و…
به زندانیان ۲ بار در روز غذا داده میشد. غذای آنها مقدار بسیار کمی نان و سیبزمینی است. زمانهای جیره غذایی آنها ساعت ۱۶ بعدازظهر و ساعت ۲۱ شب میباشد. تا مدت یک ماه حق استحمام ندارند. در طی روز ۲ بار هنگام رفتن به سرویسهای بهداشتی حق نوشیدن آب دارند در حالی که کیسه بر سر او کشیده است و حق برداشتن کیسه را هم ندارند و دو بار حق رفتن به دستشویی دارند که بیش تر از ۲ دقیقه اگر طول بکشد وی را مورد ضرب و شتم قرار میدهند.
اجبار زندانیان به استعمال داروهایی که اثرات روانی فراوانی بر روی آنان دارد، شلیک تیر هوایی در سلول افراد زندانی، مشاهدهی ضرب و شتم سایر زندانیان، مشاهدهی آزار و اذیتهای جنسی سایرین، و شلیک گلولهی پلاستیکی به زندانی از جمله شکنجههای روانی است که در بازداشتگاه این زندان صورت میگیرد.
این شکنجهها به منظور گرفتن اعترافات اجباری و اقرار به عملی که شخص مرتکب نشده است صورت میگیرد.
این اعمال غیرقانونی درست زیر پرچم مأمورین قانون که باید حافظ امنیت و جان و مال افراد باشند اتفاق میافتد و افراد در نهایت ممکن است به اقرار در مقابل دوربین و یا در رسانههای رسمی وادار شوند.
آگاهی شاپور شکنجهگاه انسانهایی است که آزادی و صلح را رج میزنند.