خانم نوری پزشک جراح و متخصص بیماری‌های زنان و زایمان که به جرم درویشی در حادثه‌ی گلستان هفتم بازداشت شده است، پس از وخامت وضعیت جسمی از زندان قرچک به بیمارستان میلاد اعزام شد اما با اعلام اینکه کل جامعه‌ی درویشان گنابادی به درد حصر پیر و مرشدشان آقای دکتر نورعلی تابنده مبتلا هستند ادامه‌ی درمان خود را به رفع کامل حصر ایشان مؤکول کرده و خواستار بازگشت به زندان شده است.
متن نامه‌ی خانم نازیلا نوری به شرح زیر است:
هو
۱۲۱
ریاست بیمارستان میلاد
سلام خدا بر شما
اگر من انسانم و عضوی از اعضای پیکره‌ی بنی‌آدمم، چگونه به مداوای خویش بیندیشم در آن حال که پیر و مرادم جناب آقای دکتر نورعلی تابنده مجذوبعلیشاه در چاردیوار حصری نامنصفانه و غیرانسانی محبوس است و چهارصد نفر از برادران و خواهرانم با تنی آزرده از شکنجه‌های جسمی و روحی در زندان‌های این مملکت درد می‌کشند.
کاشکی چشم من درد بکشد آنگاه که چشم برادرانم از گلوله‌ی دشمنان عرفان کور و ناقص شده است. کاشکی سر من درد بکشد زیرا سر برادران و خواهرانم از ضربه‌ی باتوم مأموران، چون غنچه، دهان باز کرده است. کاشکی تن من سراسر درد بکشد زیرا پیکر واحد درویشی، از فراق شمعِ جانانش می‌سوزد و یکپارچه درد شده است.
من اگر درویشم به عشق و دوستی‌ست که درویشم و در مسلک عاشقان نمی‌برازد که یار در دوری یار به فکر درمان باشد.
مرا درد جسم به ناگزیر به بیمارستان کشانید و درد روحم اینک با من می‌گوید به زندان بازگرد و در دردکشیدن شریک یار و یارانت باش، تا آن زمان که حصر از پیر و معشوق و معبود تو برداشته شود و درِ زندان به روی برادران و خواهرانت گشوده شود و با دو چشم خویش ببینی که هر درویش چگونه چون رودی به سمت دریای حضرت مجذوبعلیشاه جاری می‌شود.
من درمان نمی‌خواهم. مرا به زندانم بازگردانید.
نازیلا نوری
۲۲ خرداد ۱۳۹۷
۱۱۴ روز دوری از پیر و مرشدم حضرت دکتر نورعلی تابنده