هـــــــو
۱۲۱
«مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا.
از مؤمنان مردانى هستند كه به پيمانى كه با خدا بسته بودند وفا كردند. بعضى بر سر پيمان خويش جان باختند و بعضى چشم به راهند و هيچ پيمان خود دگرگون نكرده‌اند. (سوره احزاب آیه ۲۳)»
در غم از دست دادن برادر بی‌گناهی که آزارش به موری هم نرسیده بود و با تمام وجود به خلق خدای خویش عشق و ارادت می‌ورزید به سوگ و ماتم نشسته‌ایم.
برادر بی‌گناهی که نه اعتراف و اقرار به جنایتِ طراحی‌شده کرد بلکه با عشق و دلسوزی فریاد سر داد که آن شهیدان و مأموران همچون فرزندان خودِ من هستند و من چگونه می‌توانستم به آنان متعرض شده و حتّی قصد جانشان را کنم؟
برادر عزیز و بی‌گناهی که چهار ماه تمام را بدون هیچگونه ملاقات و اخبار و داشتن وکیل سپری کرد و از اتفاقات بیرون محبس کوچکترین اطلاعی نداشته و هیچگونه تهدید و ارعاب و اخبار کذب، خللی در ایستادگی و پایمردی‌اش وارد نیاورد و با همان آموخته‌هایی که کسب کرده بود بهترین مربیِ مرام عاشقی گردید و شیرزنان و پاکمردان حال و آینده‌ی جهان بشریت را سرمشق و الگو گردید.
شهید درویش شیرمحمد یاورثلاث با مظلومیّت و بی‌گناهی و ایستادگی و شهادت سرخِ خویش سرِ سرافرازِ سربداران، شیخ مجدالدّین بغدادی، شیخ عطار نیشابوری، حلاج، نسیمی، عین‌القضات همدانی، معصومعلیشاه کرمانشاهی، مشتاقعلیشاه کرمانی، سلطانعلیشاه گنابادی، نورعلیشاه ثانی، میرزا یوسف گنابادی، وحید بنانی، محمد راجی و هزاران عاشق خداجو و خداپرست جانباز را بار دیگر بلند کرد و ثابت کرد این معشوق الهی در هر زمان و مکان کشتگان و عاشقان خود را داشته و دارد و همیشه یدالله، مبسوطه بوده و مغلوله نیست و رشته‌ی دوست هر لحظه گردنی برافراشته برای کشیدن به سوی خود را دارد.
او اینک شاد و سرمست در بهشت لقای دوست نظاره‌گر و محو تماشای محبوب است. از این وصال روحانی و ابدی ما هم بی‌نهایت خوشحالیم و اگر حزن و اندوهی در دل و سینه داریم مظلومیت او و دیگر زیارت نکردن چهره‌ی زیبایش خواهد بود.
هنیئاً لک و گوارای وجودت این وصال حبیبی و محبوبی.
ما خانواده‌های درویشان زندانی در بازداشتگاه‌ها و زندان‌های مختلف که زنان و مردانمان سخت‌ترین لحظات و طاقت‌فرساترین شرایط را سپری می‌کنند ضمن آن‌که برای استخلاص آنان از درگاه ایزد منّان دعای «اللّهم فُکّ کل اسیر» سر می‌دهیم و بی‌وقفه روال پیگیری آزادی ایشان را پی می‌گیریم و از همه‌ی آزاداندیشان و صلح‌طلبان و صاحب‌نفوذان طلب یاری می‌کنیم لیکن با شهادت سرخِ شهید شیرمحمد یاورثلاث دریافتیم که این شیران دربند نیز همان ثلاث‌های زنده هستند که راه او را شادمانه طی می‌کنند و تنها آرزویشان سلامتی و صحت و طول عمر پیر بزرگوارشان است.
ما خانواده‌های دراویش زندانی با طیب خاطر این آزردگی را تحمل کرده و مطمئن هستیم که بی‌عدالتی، محکوم به نابودی و خذلان است و بدینوسیله پرواز روحانی و قربانی شدن اسماعیل زمان شهید شیرمحمد یاورثلاث را به محضر مبارک پیر بزرگوار و کلیه ارادتمندان آن حضرت و خانواده‌ی داغدیده آن سفرکرده‌ی کوی دوست تسلیت عرض نموده و از روح پاک آن عزیز استمداد همّت می‌طلبیم.
جهان فانی و باقی فدای صحّت ساقی
جمعی از خانواده‌های درویشان زندانی حادثه گلستان هفتم