با گذشت ۱۲۶ روز کماکان جناب آقای دکتر نورعلی تابنده قطب دراویش طریقت نعمت‌اللهی گنابادی در حصر و بازداشت خانگی قرار دارد و تاکنون هیچ‌یک از مراکز و مقامات رسمی کشور حاضر به پاسخگویی در این خصوص نیستند. بر اساس قانون اساسی ایران و قوانین موضوعه کشور؛ این بازداشت وجاهت قانونی و شرعی ندارد. اعتراضات شخصیت‌های سیاسی و مذهبی در سطح داخلی و بین‌المللی نیز بی‌نتیجه مانده است.
درویش محمد راجی در گلستان هفتم با خشن‌ترین رفتارها و ضرب و شتم شدید دستگیر و بعد از ۱۲ روز خبر فوت وی در بیمارستان بقیةالله تهران از سوی دایره دهم اداره آگاهی تهران (شاپور) به خانواده‌اش اطلاع داده می‌شود و به صورت مخفیانه و شبانه دفن می‌گردد. پرونده‌ی قتل وی نیز مفتوح و مطرح رسیدگی است اما عزم و اراده‌ای برای تعقیب بیطرفانه قضایی آن وجود ندارد.
چهارصد درویش که در میان آنها زنان و مردان تحصیل‌کرده در سطوح عالی دانشگاهی و نخبگان اجتماعی حضور دارند، با خشن‌ترین رفتارها و ضرب و شتم شدید توسط عوامل انتظامی و لباس‌شخصی، دستگیر و در فرآیندی ناقض اصل حاکمیت قانون و بدون بهره‌مندی از دادرسی عادلانه تحت عناوین اتهامی همچون اقدام علیه امنیت ملی از طریق عضویت در درویشی، عضویت در گروه مجذوبان نور، تبلیغ علیه نظام، اخلال در نظم عمومی و تمرد از دستور پلیس، مورد تعقیب قضایی و بازجویی قرار گرفتند. عده کمی به تناوب آزاد شدند. دویست نفر از آنها تاکنون در دادگاه‌های انقلاب در طی جلسات دادرسی غیرقانونی در کمترین زمان ممکن توأم با تحقیر و استخفاف و ارعاب درویشان و اهانت به ساحت بزرگ این طریقت عرفانی و با طرح سؤالات تلقینی و تفتیش عقیده، بدون حضور وکیل‌مدافع و دسترسی به پرونده و مطالعه اوراق و تدارک دفاع، محاکمه و درنهایت احکام از پیش انشا و تایپ‌شده‌ی فاقد مبنا و وجاهت حقوقی و قانونی مبنی بر حبس‌های طولانی، شلاق، تبعید و محرومیت‌های اجتماعی در همان روز محاکمه یا در کمتر از یک هفته به آنها ابلاغ شده و بقیه همچنان در بلاتکلیفی به سر می‌برند.
این دراویش در زندان تهران بزرگ و زندان قرچک همچنان تحت شرایط نامناسب و بدون بهره‌مندی از حقوق قانونی زندانیان نگهداری می‌شوند.
۱۰ زن محبوس در زندان قرچک هفته گذشته در اعتراض به ضبط کارت‌های تلفن و محرومیت تماس با بستگان و محرومیت از حقوق قانونی، دست به تحصن زدند اما با دخالت مامورین گارد زندان به خشونت کشیده شد و ضرب و شتم شدید زنان درویش و جداسازی و انتقال هرکدام به بندهای مختلف موجب تشدید این شرایط ناعادلانه و ظالمانه شد. این زنان در اعتراض به این رفتار خشن مقامات زندان، از تاریخ ۲۳ خردادماه تاکنون دست به اعتصاب غذا زده‌اند و وضع جسمی تعدادی از آنها وخیم گزارش شده است.
همچنین درویشان محبوس در زندان تهران بزرگ نیز در اعتراض به این ظلم رفته بر درویشانِ زن محبوس در زندان قرچک، دست به تحصن زده‌اند و خواستار آزادی هرچه سریع‌تر زنان درویش زندانی شده‌اند که پس از دوازده روز، تاکنون بی‌نتیجه مانده است و تحصن این عده همچنان ادامه دارد.