مجید رشیدی از دراویش محبوس در زندان تهران بزرگ در نامه‌ای به تشریح دلایل عدم حضور خود در جلسه دوم محاکمه دادگاه انقلاب پرداخت.
این درویش گنابادی که برای دومین بار به دادگاه انقلاب فراخوانده شد، حاضر به شرکت در جلسه محاکمه دوم نشد و در نامه‌ای دلایل آن را اینگونه تشریح کرده است:
هـــــــو
۱۲۱
چون قلم در دست غداری بود
لاجرم منصور بر داری بود
در جلسه‌ی پیشین با کمال احترام که شایسته‌ی دراویش معظم طریقت نعمت‌اللهی گنابادی است در دادگاه بدون حضور وکیل حاضر شدم و با این‌که برگزاری چنین جلسه‌ای بر خلاف تمامی موازین حقوقی کشور است برای بیان دفاعیات خود تلاش کردم، اما متأسفانه اعتقاداتم از طرف قاضی که باید بیطرف باشد و جانب عدالت را با زیر پا گذاشتنِ نفس بگیرد، مورد توهین و بی‌احترامی قرار گرفته و از دادگاه با پرخاشگری به بیرون هدایت شدم. لذا حضور مجدد در چنین دادگاهی را لازم نمی‌بینم و مصداق آیه شریفه «انما اشکوا بثی و حزنی الی الله» شکواییه خود را به درگاه خدا و مولای خود می‌برم تا حکم نهایی بین ما صادر شود و خطاب به آنهایی که به ما تهمت می‌زنند و ما را آشوبگر می‌نامند می‌گویم «ما در دوستی چون آب روانیم و در دفاع چون سنگ خارا».