«عدالت برای ایران» و ۳۹ سازمان حقوق بشری در بیانیهای مشترک خطاب به اعضای دائم مجمع سازمان ملل، خواستار تصویب قطعنامه پیشنهادی کانادا در مورد بهبود و حمایت از وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران شدند.
در بخشی از این بیانیه با اشاره به افزایش سرکوب معترضان، روزنامهنگاران و کاربران رسانههای اجتماعی پس از اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ آمده است:
«مقامات ایرانی سرکوب آزادی بیان و آزادی تجمعات مسالمتآمیز را تشدید، و صدها تن را به اتهامات مبهم و وسیع امنیتی زندانی کردهاند. ازجمله افرادی که هدف این سرکوبها قرار گرفتهاند میتوان به خبرنگاران، دانشجویان، نویسندگان، فعالان حقوق زنان، فعالان حقوق اقلیتها، فعالان محیط زیست، اتحادیههای کارگری، کنشگران ضد اعدام، وکلا و کسانی که در جستجوی حقیقت، عدالت و جبران خسارت در مورد اعدامهای گسترده و ناپدیدشدگان قهری دهه ۶۰ هستند اشاره کرد.»
این سازمانهای حقوق بشری، با ابراز نگرانی از ادامهی صدور و اجرای وسیع احکام اعدام در ایران، از در نظر گرفتن مجازات اعدام برای اتهامهای مبهم «محاربه»، «فساد فیالارض» و همچنین برای رفتار جنسی همجنسگرایانه (مبتنی بر رضایت طرفین) و خارج از ازدواج که حتی نباید بهعنوان جرم شناخته شوند انتقاد کردهاند. ادامه صدور حکم اعدام برای افرادی که در زمان ارتکاب جرم کمتر از ۱۸ سال داشتند از دیگر مواردی است که در این بیانیه به آن پرداخته شده است.
در این بیانیه با تأکید بر الزام همراهی مداوم سازمان ملل برای فشار بر جمهوری اسلامی ایران برای بهبود وضعیت حقوق بشر، موارد گوناگونی از تبعیض علیه افراد بهدلیل جنسیت، مذهب، قومیت، عقاید سیاسی، گرایش جنسی و هویت جنسیتی ذکر شده است. در بخشی از این بیانیه آمده است: «زنان و دختران، تبعیض فراگیری را چه در قانون و چه در زندگی روزمرهی خود تجربه میکنند و هیچ پشتیبانی در مواجهه با موارد تحقیرآمیز و ظالمانهای چون خشونت خانگی، ازدواج اجباری در سنین پایین و حجاب اجباری ندارند.»
نقض جدی حقوق فعالان اقلیتهای قومی عرب، بلوچ، کرد و ترکهای آذربایجانی، تبعیض نظاممند علیه بهائیان و دیگر اقلیتهای مذهبی شامل نوکیشان مسیحی، پیروان یارسان و مسلمانان سنیمذهب و سرکوب درویشان گنابادی از دیگر مواردی است که در این بیانیه به آنها اشاره شده است.
این سازمانهای حقوق بشری با تأکید بر اینکه ایران به توصیههای مهم نهادهای حقوق بشری سازمان ملل برای بهبود وضعیت حقوق بشر عمل نکرده است ادامهی اعمال شکنجه، رفتار غیرانسانی با بازداشتشدگان و صدور مجازاتهای ظالمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز شلاق و قطع عضو توسط مقامات قضائی را یاد آوری کردهاند.
در پایان این بیانیه بر توجه مدام جامعهی جهانی برای اطمینان از اینکه ایران به تعهدات حقوق بشری خود عمل کند تأکید شده و آمده است: «با حمایت از این قطعنامهی حقوق بشری، مجمع عمومی سازمان ملل این پیام محکم را به مقامات ایران میرساند که بهبود وضعیت حقوق بشر و احترام به موازین آن یک اولویت است.»
اسامی سازمانهای امضاکنندهی این بیانیه:
۱. بنیاد عبدالرحمن برومند
۲. عفو بینالملل
۳. عرصه سوم
۴. Article ۱۸
۵. Article ۱۹
۶. ASL۱۹
۷. جمعیت حقوق بشر کردستان در ایران-ژنو
۸. انجمن دفاع از حقوق بشری آذربایجانیها در ایران
۹. Balochistan Human Rights Group
۱۰. Cairo Institute for Human Rights Studies
۱۱. Ceasefire Centre for Civilian Rights
۱۲. کمپین حقوق بشر در ایران
۱۳. Centre for Supporters of Human Rights
۱۴. Child Rights International Network (CRIN)
۱۵. CIVICUS : World Alliance for Citizen Participation
۱۶. Conectas Direitos Humanos
۱۷. Ensemble contre la peine de mort (ECPM)
۱۸. مرکز حقوق بشری خلیج
۱۹. مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران
۲۰. دیدهبان حقوق بشر
۲۱. ایمپکت ایران
۲۲. فدراسیون جهانی جامعههای حقوق بشر
۲۳. International Lesbian, Gay, Bisexual, Trans and Intersex Association (ILGA)
۲۴. International Movement Against All Forms of Discrimination and Racism
۲۵. International Service for Human Rights
۲۶. سازمان حقوق بشر ایران
۲۷. مرکز اسناد حقوق بشر ایران
۲۸. سازمان دگرباشان جنسی ایران
۲۹. عدالت برای ایران
۳۰. شبکهی حقوق بشر کردستان
۳۱. Minority Rights Group International
۳۲. OutRight Action International
۳۳. Reprieve
۳۴. بنیاد سیامک پورزند
۳۵. Small Media
۳۶. The Advocates for Human Rights
۳۷. اتحاد برای ایران
۳۸. World Coalition Against the Death Penalty
۳۹. شش رنگ
منبع: خبرگزاری عدالت برای ایران