گزارش مانیتورینگ حقوق بشر ایران از زندان زنان قرچک
گزارش مانیتورینگ حقوق بشر ایران از زندان زنان قرچک را با این توضیح بخوانید که پنج زن درویش با نام‌های شکوفه یداللهی، الهام احمدی، سپیده مرادی، شیما انتصاری و سیما انتصاری در آنجا محبوس هستند. مجذوبان نور در گزارش‌های مختلف از وضعیت اسفناک این زندان خبررسانی کرده است. زنان درویش به دلیل اطلاع‌رسانی از وضعیت این زندان غیراستاندارد محاکمه شده و حکم قضایی گرفته‌اند. ازجمله این زنان الهام احمدی بود که پس از اطلاع‌رسانی از وضعیت آشفته‌ی بهداری زندان قرچک و نبود امکانات اولیه‌ی پزشکی در آن زندان به دو اتهام «نشر اکاذیب» و «توهین به مأموران در حین انجام وظیفه» به تحمل ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شده است.
زندان شهر ری یا قرچک که ویژه‌ی زندانیان زن با جرائم عمومی است در بیابان‌های شرق تهران قرار گرفته است. این محل در ابتدا مرغداری و سپس مرکز ترک اعتیاد مردان بوده، سپس به زندان زنان تغییر یافته است.
این زندان دارای ۱۰ سالن است که بیش از ۱۰۰۰ زن در هفت سوله در شرایط پرازدحام و غیر بهداشتی، بدون دسترسی به آب آشامیدنی سالم، غذای مناسب، دارو و هوای تازه نگهداری می‌شوند. تعداد کل زندانیان بین ۱۵۰۰ تا بیش از ۲۰۰۰ نفر در نوسان است.
بیماری‌های عفونی و مصرف مواد مخدر و خشونت چه بین زندانیان و چه از سوی زندانبان علیه زندانیان در این زندان شیوع گسترده‌ای دارد.
ازدحام بیش از اندازه‌ی بندها
ازدحام بیش از اندازه‌ی بندهای زندان از دیگر مشکلاتی است که زنان زندانی با آن روبه‌رو هستند. به دلیل فصل سرما زنان کارتن‌خواب زیادی به زندان قرچک آورده شده‌اند و همین امر موجب شده در برخی بندها تعداد زندانیان به بیش از ۱۴۰ نفر برسد. زندانیانی که در این سرما مجبورند کف زمین بخوابند.
وضعیت آب و تغذیه
آب زندان قرچک «شور و تلخ» است و زندانیان از این آب برای استحمام و شست‌و‌شوی وسایل استفاده می‌کنند. این معضل موجب شیوع بیماری‌های پوستی و چشمی در زندانیان شده است.
یکی از فعالان حقوق زنان که پیش‌تر در این زندان محبوس بود در این رابطه گفته بود «حتی آب آشامیدنی نیز در دسترس نیست، آب شور و تلخ قرچک برای شستن لباس هم مناسب نیست و خط شوره‌ای که بر روی لباس برجا می‌گذاشت نیازمند تلاش دوباره‌ای برای پاکسازی بود. از حوضچه‌ی کوچکی که به‌اصطلاح شیر آبی آشامیدنی داشت با ارفاق می‌شد برای مسواک زدن استفاده کرد و تلاش بچه‌ها برای آشامیدن از آن با حالت تهوع شدید، ناموفق مانده بود. در زندان برای آشامیدن آب هم باید پول داشته باشی تا بتوانی بطری آب معدنی را از فروشگاه زندان تهیه کنی.»
میوه و سبزیجات و همچنین گوشت در بیشتر روزهای هفته جزو جیره‌‌ی زندان نیست و زندانیانی قادر به خرید آن هستند که پول در اختیار دارند.
وضعیت سرویس‌های بهداشتی و حمام
در سالن‌های این زندان بین ۲ الی ۴ دوش حمام موجود است؛ بیشتر دوش‌ها حامل آب سرد و تعداد محدودی حامل آب «جوش» است. در برخی از حمام‌های این زندان روزانه دو ساعت آب گرم قابل استفاده فراهم می‌شود.
هر سالن حداکثر سه دستشویی دارد که وضعیتشان از نظر بهداشتی اسفناک توصیف شده است.
زندانیان در فصل زمستان تنها یک ساعت در طول شبانه‌روز به آب گرم دسترسی دارند. آن هم در صبح زود. با توجه به موقعیت زندان قرچک که وسط بیابان است سرمای هوا و نبود آب گرم مشکلات زیادی را برای زندانیان به وجود آورده است.
آب زندان قرچک ورامین در تابستان مرتب قطع شده و زنان زندانی در گرما از استحمام محروم می‌شوند و زنان زندانی در این زندان در سوله‌هایی زندانی هستند که فاقد تهویه‌ی مناسب است.
