جان زنان زندانی در قرچک در خطر است + فایل صوتی

منبع: رادیو زمانه

وضعیت نگران‌کننده‌ی زندان زنان در قرچک ورامین از مدت‌ها پیش به‌ویژه پس از انتقال چند درویش گنابادی به آنجا اعتراض فعالان مدنی را برانگیخته بود. شامگاه گذشته اما بی‌توجهی مسئولان زندان به حال بد یک زندانی، اعتراض دیگر زندانیان بند ۱ و ۲ را برانگیخت. مسئولان با اعزام نیروهای گارد زندان شهر ری، شلیک گاز اشک‌آور و نیروی قهرآمیز، پاسخ معترضان را دادند. بند ۱ و ۲ نیز دچار آتش‌سوزی شد.
علیرضا روشن فعال حقوق درویشان گنابادی و از مدیران وب‌سایت مجذوبان نور در گفت‌و‌گو با «زمانه» به شرح رویدادهای اخیر زندان قرچک ورامین می‌پردازد و هشدار می‌دهد که «جان زنان زندانی در قرچک در خطر است».
اداره زندان‌ها و مسئولان زندان قرچک ورامین تاکنون درباره‌ی اعتراض در این زندان سکوت کرده‌اند. اما بر اساس اخبار منتشرشده در شبکه‌های اجتماعی، دود هنوز بندها را گرفته است.
علیرضا روشن عصر جمعه ۱۹ بهمن در گفت‌و‌گو با زمانه تأیید کرد که آتش‌سوزی به‌طور کامل مهار نشده است:‌ «امروز برای مقابله با اعتراض، زندانیان را کتک زده‌اند. شلیک هوایی کرده‌اند. مأمورین مرد، موی زنان کتک‌خورده را به چنگ گرفته و این‌طور آنها را در زندان می‌کشیدند و به بهداری می‌بردند. آتش هنوز ادامه دارد.»
به گفته‌ی این پی‌گیرنده‌ی حقوق درویشان گنابادی، مسئولان برای جلوگیری از تسری اعتراض‌ها به زندان فشافویه، تلفن‌های این زندان را قطع کرده‌اند.
بر اساس گزارش‌های منتشرشده از زندان قرچک ورامین در سال‌های اخیر، وضعیت این زندان چه در بخش زنان و چه در بخش مردان «بسیار غیربهداشتی، غیرانسانی و غیر قابل تحمل» است.
شکوفه یداللهی، الهام احمدی و سپیده مرادی سه درویش زن، در بند ۷ زندان قرچک ورامین زندانی‌اند. آذر سال جاری مأموران زندان، این سه درویش زندانی را که خواهان پس گرفتن وسایل شخصی‌شان شده بودند کتک زده بودند.

فایل صوتی گفت‌و‌گوی رادیو زمانه با علیرضا روشن را در اینجا بشنوید:

{https://soundcloud.com/majzooban/etkujtiohxzh}

علیرضا روشن به زمانه می‌گوید:‌ «تنها واژه‌ای که زندان قرچک را می‌تواند توصیف کند «طویله» است. زندانیان از هیچ حقوقی بهره نمی‌برند. در بدترین شرایط و زیر نظر زندان‌بانانی قرار دارند که هیچ آموزشی ندیده‌اند. جان زندانیان در قرچک در خطر است. دیده شده که زندانیان با بدن خونین خود را سعی می‌کردند از دیوار زندان به بیرون برسانند.»