علیرضا آزادروش در تاریخ ۳۰ بهمن ۹۶ در محله گلستان هفتم منطقه پاسداران شهر تهران، در حالی که در تجمع اعتراضی مقابل کلانتری ۱۰۲ پاسداران شرکت کرده بود، از سوی مأموران لباس‌شخصی به‌شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت و بازداشت شد.
این درویش زندانی هنگام بازداشت توسط مأموران امنیتی مورد اصابت گلوله ساچمه‌ای و لوله آهنی قرار گرفت و از ناحیه‌ی سر، چشم و پا به‌شدت آسیب دید. سپس به همراه تعداد دیگری از دروایش، بدون رسیدگی پزشکی، به زندان تهران بزرگ منتقل شد.
پس از حدود ۵ ماه، جلسه‌ی دادگاه رسیدگی به اتهامات علیرضا آزادروش در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب شهر تهران به ریاست قاضی احمدزاده برگزار شد که نهایتاً او به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» به ۷ سال حبس تعزیری، ۷۴ ضربه شلاق و ۲ سال تبعید به شهر کهنوج در استان کرمان، محکوم شد.
علیرضا آزادروش پس از گذشت حدود یک سال همچنان در شرایطی بسیار بد در زندان تهران بزرگ (فشافویه) محبوس است. او متخصص تجهیزات فنی آشپزخانه‌ها و سردخانه‌های صنعتی، هنرآموخته رشته مجسمه‌سازی و قلم‌زنی و نیز مربی رشته کاراته است.
در آخرین روزهای بهمن ۱۳۹۶، دراویش گنابادی (مرد و زن) در اعتراض به امنیتی‌شدن محل سکونت و حصر خانگی دکتر نورعلی تابنده قطب دراویش گنابادی، در خیابان گلستان هفتم منطقه پاسداران تهران دست به تجمع اعتراضی زدند اما این تجمع با سرکوب شدید مأموران امنیتی و نیروهای شبه‌نظامی بسیج و لباس‌شخصی به خشونت کشیده شد و اعتراض مسالمت‌آمیز دراویش گنابادی به درگیری خونینی بین مأموران امنیتی و دروایش و دستگیری تعداد زیادی از آنها منجر شد. شمار زیادی از دراویش زندانی تا مدت زیادی در شرایطی وحشتناک و محروم از خدمات پزشکی و حق ملاقات و تماس، حبس می‌گذراندند. هم‌اکنون نیز شرایط نگهداری آنان بسیار بد است.
