عفو بین الملل همچنین تذکر داده است که تبعیض علیه اقلیت های قومی و مذهبی در ایران شامل توقیف و حبس کسانی است که برای مشارکت سیاسی بیشتر یا شناسائی هویت و حقوق قومی خود فعالیت می کرده اند.
در گزارش گفته شده که پیروان آئین بهائیت کماکان از دسترسی به امکانات آموزش عالی محروم بودند و اماکان مقدسه آنها ویران شده است. اعضای سلک صوفیان گنابادی مورد آزار و بازداشت قرار گرفتند ویک مدرسه دینی سنی ها در ماه اوت گذشته تخریب شد.
بسیاری از منتقدان از دولت بازداشت و بدون محاکمه مدتهای دراز محبوس شدند و عده ای دیگر نیز شکنجه و از مراقبتهای پزشکی و تماس با وکیل و خانواده خود محروم شدند
واشنگتن، 28 مه (تلویزیون واشنگتن)—سازمان عفو بین الملل در گزارش سالانه خود که امروز منتشر شد وضعیت بد حقوق بشر در ایران، از جمله تبعیض علیه زنان، سرکوب اقلیت ها و محدودیت آزادی بیان را شرح داده است.
در گزارش آن سازمان مدافع حقوق بشر آمده است: «مقامات ایران برای آزادی بیان، آزادی انجمن، و آزادی تجمع کماکان محدودیت های شدید اعمال کرده اند و فعالان آرمان جامعه مدنی، از جمله فعالان حقوق زنان و دیگر حقوق انسانی و مدافعان حقوق اقلیت ها را سرکوب ساختند.»
در گزارش 424 صفحه ای عفو بین الملل آمده است که «شکنجه و دیگر بدرفتاری با بازداشت شدگان بروال عادی و بدون بازخواست و مجازات مرتکبین، ادامه یافته است.»
عفو بین الملل می گوید در سال 2008 دست کم 246 نفر در ایران اعدام شدند که این رقم شامل 8 بزهکار نوجوان نیز می شد. دو مرد را به شیوه سنگسار اعدام کردند و دست کم 10 نفر دیگرهم در انتظار اعدام بطریق سنگسار به سر برده اند.
عفو بین الملل در گزارش خود می افزاید که علیرغم انتقاد محافل بین المللی از کارنامه حقوق بشر ایران، دولت ایران لوایحی برای تغییر قانون جزا و دیگر قوانین کشور ارائه کرده است که «اگر به تصویب برسد، حقوق بشر ایران را هر چه بیشتر تضعیف میکند.»
عفو بین الملل می گوید زنان در ایران “به حکم قوانین اسلامی و نیز بر اساس رویه دولت با تبعیض روز افزون رو برو بوده اند و کسانی که برای حراست از حقوق زنان تلاش می کردند آماج سرکوب دولت واقع شدند.»
گفته می شود که مقامات جمهوری اسلامی تارنماهای مربوط به حقوق زنان را مسدود می کردند و همایش صلح آمیز کنشگران حقوق زنان را بر هم زده اند.
در آن گزارش همچنین گفته شده که دولت جمهوری اسلامی به هیچیک از مراسلات گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در مورد خشونت نسبت به زنان در سال 2007 پاسخ نداد.
تعدی نسبت به آزادی بیان و آزادی انجمن نیز از جمله زمینه هائی بوده است که بر سیاهی کارنامه جمهوری اسلامی می افزود.
عفو بین الملل همچنین می گوید که مقامات ایران با محدود کردن دسترسی مردم ایران به اینترنت، ممنوع الانتشار کردن روزنامه ها و نیز نشریات دانشجوئی، و تعقیب و آزار روزنامه نگارانی که از دولت انتقاد می کرده اند به «سرکوب دگر اندیشی» ادامه می دادند.
مقامات همچنین دانشجویانی را که از گروه های اصلاح طلب پشتیبانی می کردند از تدریس محروم و از دانشگاه اخراج کردند و مدرسیان و اعضای اصناف و اتحادیه هائی را که از استادان حمایت می کردند «آزارداده، ومرعوب و بازداشت کرده اند.»
گزارش می افزاید: «کسانی هم که زندانی عقیدتی بودند به خاطر شرکت در تظاهرات بازداشت و محبوس شدند.»
عفو بین الملل همچنین تذکر داده است که تبعیض علیه اقلیت های قومی و مذهبی در ایران شامل توقیف و حبس کسانی است که برای مشارکت سیاسی بیشتر یا شناسائی هویت و حقوق قومی خود فعالیت می کرده اند.
در گزارش گفته شده که پیروان آئین بهائیت کماکان از دسترسی به امکانات آموزش عالی محروم بودند و اماکان مقدسه آنها ویران شده است. اعضای سلک صوفیان گنابادی مورد آزار و بازداشت قرار گرفتند ویک مدرسه دینی سنی ها در ماه اوت گذشته تخریب شد.
بسیاری از منتقدان از دولت بازداشت و بدون محاکمه مدتهای دراز محبوس شدند و عده ای دیگر نیز شکنجه و از مراقبتهای پزشکی و تماس با وکیل و خانواده خود محروم شدند.
«شکنجه و ستم نسبت به زندانیان روال عادی محسوب شده و «روال دیرپای مصونیت در برابر ارتکاب کارهای خلاف» به قوت خود باقی مانده است.
عفو بین الملل می گوید دست کم چهار بازداشتی در بازداشتگاه مردند و هیچ تحقیق مستقل درباره آن موارد به عمل نیامد و دو نفر نیز در سال 2007 در بازداشتگاه جان باختند.
عفو بین الملل می گوید ایران به بیش از 50 نامه ایکه آن سازمان حقوق بشر نوشته پاسخ نداده و اعتنا نکرده و حاضر به گفتگو درباره امکان دیدار عفو بین الملل با زندانیان نشده است.
منبع: تارنمای سازمان عفو بین الملل