برای مطالعه این موضوع بر روی لینک ادامه مطلب کلیک کنید.
شراب روحانی
ساقیا بده جامی زان شراب روحانی تادمی برآسایم زین حجاب جسمانی
بهرامتحان ای دوست گرطلب کنی جان را آنچنان برافشانم کزطلب خجل آیی
بی وفا نگارمن می کند بکار من خنده های زیرلب عشوه های پنهانی
دین ودل به یک دیدن باختیم وخرسندیم درقمارعشق ای دل کی بودپشیمانی؟
مازدوست غیرازدوست مطلبی نمی خواهیم حوروجنت ای زاهد!برتوبادارزانی
رسم عادت رندی است ازرسوم بگذشتن آستین این ژنده میکند گریبانی
زاهدی بمیخانه سرخ رو زمی دیدم گفتمش مبارک بادبرتو!این مسلمانی!
زلف وکاکل اوراچون به یاد می آرم می نهم پریشانی برسرپریشانی
خانه ی دل ماراازکرم عمارت کن پیش ازآن که این خانه رونهد بویرانی
ماسیه گلیمان راجزبلانمی شاید بردل بهائی نه هربلا که بتوانی
یک دمی باخودآ،ببین چه کسی؟ ازکه دوری وباکه همنفسی؟
نازبربلبلان بستان کن تو گلی وگل،نه خاری ونه خسی
تاکی ای عندلیب عالم قدس مایل دام و عاشق قفسی!
تو همائی همای،چندکنی گاه جغدی و گاهخر مگسی!
ای صبادردیارمحجوران گرسرکوچه ی بلا برسی
بابهائی بگوکه باسنگ نفس تابکی بهرهیچ درمرسی؟!