حضرت الهادی الی الشّریعة و الطّریقة المنتهی فی الفقر و الفناء مرضی اولیاء الله مولانا المعظّم آقای حاج دكتر نورعلی تابنده مجذوبعلیشاه سلیل جلیل حضرت قطب العارفین آقای صالحعلیشاه طاب ثراه در ۲۱ مهر ماه ۱۳۰۶ هجری شمسی۱ مطابق با ۱۷ ربیع الثّانی ۱۳۴۶ هجری قمری مصادف با زاد روز حضرت نورعلیشاه ثانی قدم به عرصة وجود نهادند. پس از مراهقت و تربیت نزد پدر بزرگوارشان در بیدخت گناباد در موطن خویش مقدّمات علوم اسلامی و هیأت قدیم و نجوم را نزد ایشان فرا گرفتند و به تهران عزیمت نمودند. در سال ۱۳۲۴ شمسی با احراز رتبة اوّل مراحل دیپلم ادبی و سال بعد دیپلم طبیعی را از دبیرستان علمیه تهران به پایان رساندند و وارد دانشكدة حقوق دانشگاه تهران شدند و در سال ۱۳۲۷ موفّق به اخذ درجة لیسانس در رشتة حقوق قضائی گردیدند و همزمان به مطالعه و تحقیق در معارف اسلامی پرداختند و خصوصاً فقه و اصول را نزد اساتید فن بالاخص حضرت رضاعلیشاه آموختند و در كلاسهای درس مرحوم استاد شهابی و استاد سید محمّد مشكوة و مرحوم شیخ محمّد سنگلجی شركت مي‌كردند و ضمناً در وزارت امور خارجه استخدام شدند. در سال ۱۳۲۹ به وزارت دادگستری انتقال یافتند و شغل ریاست ادارة سرپرستی دادسرای تهران و متعاقباً مستشاری دادگاه استان تهران را عهده‌دار گردیدند. در سال ۱۳۳۱ به دست پدر بزرگوارشان حضرت صالحعلیشاه وارد در طریق سلوك و قدم در وادی فقر نهادند و برای تكمیل تحصیلات خود به فرانسه عزیمت كردند. در سال ۱۳۳۶ خورشیدی پس از اتمام تحصیلات در رشتة ادبیات فرانسه و اخذ درجة دكترا در رشتة حقوق به ایران مراجعت نمودند و به ادامة مشاغل مختلف قضایی در وزارت دادگستری مي‌پردازند.
طی چند سفری به اروپا با هانری كوربن مستشرق معروف فرانسوی كه بسیار به مكتب و روش حضرت سلطانعلیشاه علاقه‌مند بود ملاقاتهای مكرّر داشتند و مطالعاتی را نیز با ایشان در موضوع مذكور شروع كردند. بار دیگر در شهریور ۱۳۴۷ با بورس دولت فرانسه جهت مطالعات حقوقی- قضایی به پاریس عزیمت و در مؤسسة بین‌المللی مدیریت (.I.I.A.P) به تحقیق مشغول و موفّق به اخذ دیپلم مدیریت قضایی شدند. پس از بازنشستگی در سال ۱۳۵۵ گاهی در شغل وكالت دادگستری فعالیت و در این سال مجدداً برای مطالعه و تحقیق به فرانسه عزیمت نمودند. پس از انقلاب مدّتی به سمتهای معاونت وزارت ارشاد و عضویت هیأت امناء مدیریت سازمان حج و سپس معاونت وزارت دادگستری و همچنین وزارت دادگستری منصوب و در مهر ماه ۱۳۵۹ به میل شخصی كناره‌گیری مي‌نمایند.
ایشان در تمام سالهای اشتغال خود به امانت و صحّت و صداقت در رفتار و گفتار و دقّت در كار و احترام به قانون و اجرای دقیق آن نزد همگان بالاخص همكاران مشهور بودند. روحیة آزاد اندیشی و فعالیتهای ایشان در همین جهت سبب گردید كه حدود دو سال بازداشت باشند و حدود شش ماه از این مدّت را در سلول انفرادی گذراندند.
در تاریخ ۱۱ ربیع الاوّل ۱۴۱۳ هجری قمری برابر با ۱۸ شهریور ۱۳۷۱ خورشیدی مطابق با روز رحلت حضرت رضاعلیشاه، اجازة اقامة نماز جماعت از طرف حضرت محبوبعلیشاه به نام ایشان صادر و در نهم ربیع الثّانی همان سال برابر با ۱۵ مهر ۱۳۷۱ شمسی مصادف با سالگرد رحلت حضرت صالحعلیشاه به اخذ فرمان ارشاد با لقب مجذوبعلی مي‌گردند و در تاریخ سه شنبه ۲۲ ربیع الثّانی سال ۱۴۱۳ قمری مطابق با ۲۸ مهر ۱۳۷۱ شمسی مصادف با چهلمین روز رحلت حضرت رضاعلیشاه فرمان وصایت و جانشینی ایشان با لقب مجذوبعلیشاه صادر مي‌گردد و در تاریخ ۶ رمضان ۱۴۱۷ مطابق با ۲۷ دی ۱۳۷۵ پس از فوت حضرت محبوبعلیشاه رسماً سرپرستی فقراء گنابادی را عهده دار شدند.
_______________________________
۱) در نوشتن مطالب این بخش از كتاب نغمه سرایان گلشن راز نوشتة جناب آقای دكتر محمّدرضا نعمتی و مقدمة آقای دكتر شهرام پازوكی در كتاب مجموعة مقالات فقهی و اجتماعی حضرت حاج دكتر نورعلی تابنده، چاپ انتشارات حقیقت، سال ۱۳۷۸، استفاده شده است.
Hazrat Majzoub Ali Shah
(The present Master of the Order)
Hajj Doctor Nour Ali Tabandeh, Majzoub Ali Shah the honorable son of his Holiness, Hazrat Salih Ali Shah, set foot in the arena of existence on 21st Mehr 1306 A.H.S. corresponding to 17th Rabi–ul-Thani A.H.L. (13th October 1927 A.D.) and coinciding with the birth date of Hazrat Nour Ali Shah, the second.
After passing adolescent age and getting trained under the care of his gracious father in his birth place Baydukht Gonabad, he learnt the rudiments of Islamic traditional sciences in his presence and left for Teheran. In the year 1324 A.H.S. (1945 A.D.), he acquired a first grade Diploma in Literature and the next year obtained a Diploma in Natural Science from the Teheran Elmiyeh High School and entered the law faculty of the Tehran University and in the year 1327 A.H.S. (1948 A.D.) was successful in obtaining a B.S degree in judicial law and simultaneously engaged in study and research on Islamic sciences, and specially learnt, religious jurisprudence and its principles by the side of the master of sciences Hazrat Reza Ali Shah and used to attend study classes of the late Ostad Shahabi and Ostad Seyed Mohammad Meshkat and the late Ostad Mohammad Sangalaji and meanwhile was employed in the Ministry of Foreign Affairs.
In the year 1329 A.H.S. (1950 A.D.) he was transferred to the Ministry of Justice and was assigned as the Head of the Office of Guardianship of the Courts of Tehran and subsequently later as the advisor of the courts of the province of Tehran. In 1331 A.H.S. (1952 A.D.) by the hands of his father, Hazrat Salih Ali Shah entered into the path of Sufi journey and for the completion of his education, he left for France. In the year 1336 A.H.S. (1957 A.D.) after finishing his education in the field of French literature obtained his doctorate in the field of law and came back to Iran and continued work in various occupations in the Ministry of Justice.
During a few journeys to Europe, met repeatedly with Henry Corbin the well known French orientalist who was very much interested in the teachings and methods of Sultan Ali Shah and started a study with him in the aforementioned subject. Again in Shahrivar 1347 A.H.S. (1968 A.D.) with a French government scholarship he went to Paris to study judicial law and engaged in research in the International Management Institute (PAII) and was successful in obtaining a diploma in judicial management.
After retirement in the year 1355 A.H.S. (1976 A.D.), he acted as an attorney and in the same year went to Paris for study and research. After the revolution, for sometime he was the assistance director to the Ministry of Guidance and a member of the Management Board of Trustees of the Hajj Organization and then was appointed as the assistant director to the Ministry of Justice and in the month of Mehr 1359 A.H.S. (1980 A.D.) with his own free will resigned.
During all the years of his occupation, he was well known specially among his co-workers for trustworthiness and soundness in behavior and speech and accuracy in work and in respect for law and its execution. His democratic thinking attitude and his activities in this aspect caused him to be imprisoned for about two years and for about six months of this period; he was confined to solitude confinement.
On the 11th Rabi-ul-aval 1413 A.H.L. equivalent to 18th Shahrivar 1371 A.H.S. (9th September 1992 A.D.) corresponding to the passing away of Hazrat Reza Ali Shah, permission was issued in his name to lead the congregational prayers by Hazrat Mahboob Ali Shah. And on the 9th Rabi-ul-thani1413 A.H.L. , corresponding to the 15th Mehr 1371 A.H.S. (7th October 1992 A.D.) coinciding with the death anniversary of Hazrat Saleh Ali Shah, a decree to guide with the title of Majzoub Ali was issued and on Tuesday 22nd Rabi-ul-thani in the year 1413 A.H.L. corresponding to the 29th Mehr 1371 A.H.S. (21st October 1992 A.D.) coinciding with the 40th day of the passing away of Hazrat Reza Ali Shah a decree was issued as His holiness’s successor with the title of Majzoub Ali Shah and on the 6th Ramazan 1417 A.H.L. corresponding to 27 Dey 1375 A.H.S. (17th January October 1997 A.D.) after the death of Hazrat Mahboob Ali Shah, officially took charge of the guidance of the Fughara of the Ni‘matullahi Gonabadi order.