امروز خطاب به دوستانی که مدیریت را در دست دارند میگویم که اگر مملکت ما سرزمینی آزاد و عدالتمحور بود باید عملکرد آن مدیر (مجید شاهحسینی) منتشر و نقد و امروز به دلیل تلف کردن فرصتها و سرمایهها محاکمه میشد. اما زمانی که ما آن بیانیه را منتشر کردیم برخی به ما چنین گفتند که یک صنف نباید خود را اینچنین درگیر کند و خود را با چنین انتقاد علنی در معرض خطر قرار دهد. اما پاسخ من این بود که ما حزب نیستیم و به عنوان یک صنف اتفاقاً باید چنین عمل کنیم و در برابر اوضاع و احوال شغل و معیشتمان واکنش نشان دهیم.
علیرضا رئیسیان رئیس کانون کارگردانان سینمای ایران در دومین گردهمایی جامعه اصناف سینمایی ایران از عملکرد مدیر عامل سابق بنیاد سینمایی فارابی انتقاد کرد.
محمدمهدی عسگرپور مدیر عامل خانه سینما در دومین گردهمایی جامعه اصناف سینمایی ایران گفت: چند مسئله مبهم با مدیریت جدید سینما به وجود آمده که باید در این زمینهها شفافسازی شود و یکی از این مسائل موضوع مطرح شده در مورد تولید بیش از 200 فیلم در سال و اکران فقط 45 اثر از میان آنها است که این سیاست نگرانکننده است، چرا باید بدون برنامهریزی نمایش به سراغ تولید فیلم بدون مجوز نمایش برویم؟
این گردهمایی شامگاه چهارشنبه ـ 27 آبانماه ـ در پردیس «ملت» با حضور 196 نفر از اعضای شوراهای مرکزی اصناف خانه سینما برگزار شد. در این مراسم صنفی علاوه بر گزارش دستاوردهای خانه سینما در فصل تابستان و پاییز، نمایندگان برخی از اصناف نیز دیدگاهها و توقعات خود را از سینما، همکاران، هیأت مدیره و مدیریت دولتی سینما مطرح کردند. مراسم با اجرای فرهاد توحیدی، عضو هیأت مدیره خانه سینما آغاز شد.
علیرضا رئیسیان رئیس کانون کارگردانان سینمای ایران بهعنوان دیگر سخنران این گردهمایی با اشاره به اهمیت برگزاری چنین گردهماییهایی گفت: چنین جلساتی فرصتی به وجود میآورد تا مسائل پراهمیت صنف را فارغ از سلیقه و منافع به بحث بگذاریم و مورد بررسی قرار دهیم و میثاقهایمان را مرور کنیم. سال گذشته وقتی بیانیه کانون کارگردانان سینمای ایران در انتقاد به عملکرد مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی منتشر شد، شاید هیچ کسی فکر نمیکرد که امروز شاهد برکناری مدیرعامل باشیم.
او ادامه داد: امروز خطاب به دوستانی که مدیریت را در دست دارند میگویم که اگر مملکت ما سرزمینی آزاد و عدالتمحور بود باید عملکرد آن مدیر (مجید شاهحسینی) منتشر و نقد و امروز به دلیل تلف کردن فرصتها و سرمایهها محاکمه میشد. اما زمانی که ما آن بیانیه را منتشر کردیم برخی به ما چنین گفتند که یک صنف نباید خود را اینچنین درگیر کند و خود را با چنین انتقاد علنی در معرض خطر قرار دهد. اما پاسخ من این بود که ما حزب نیستیم و به عنوان یک صنف اتفاقاً باید چنین عمل کنیم و در برابر اوضاع و احوال شغل و معیشتمان واکنش نشان دهیم.
رئیسیان اظهار داشت: هنرمندان سینما عهدی بین خود دارند و آن اینکه قدرتشان را از مدیریت و مسئولان بالاتر نمیگیرند، بلکه قدرت آنان از مردم است و این یک جاده دو طرفه بین هنرمندان و مردم است. مسئولان فعلی سینمای ما اگر بخواهند حکم چراغ قرمز و یا پاسبان را داشته باشند، باید بدانند همان اتفاقی که برای مدیران قبلی افتاد برای آنان هم رخ خواهد داد.
رئیس کانون کارگردانان سینمای ایران با انتقاد از وضعیت فیلمهایی که اینروزها در سینمای ایران غالب تولیدات را تشکیل میدهد، گفت: مدیریت فرهنگی یا باید هنرمند باشد یا هنردوست؛ دلیل آن هم به این موضوع برمیگردد که مدیریت هنری میتواند تأثیر بسیار زیادی روی جریان فعالیتهای سینمایی داشته باشد. این روزها با مجموعهای از فیلمهای بیسروشکل روبهرو هستیم؛ فیلمهایی که میتوان آنها را حاصل طراحی ناشیانه مدیریت دانست.
او ادامه داد: این روزها با کمدیهای سخیفی روبهرو هستیم که تنها توجیه تولید آنها بفروش بودن آنها عنوان میشود. در حالی که نمیتوان تنها با این توجیه هر فیلمی ساخت و سینما را به سطحیترین شکل آن رساند. رئیسیان تأکید کرد که سینمای ایران سلیقهساز است و نباید بگوییم این سلیقه مردم است. بهخصوص در زمینه مدیریت تولیداتی که از آنها یاد شد، نیازمند بازنگری جدی است.
در ادامه این مراسم تورج منصوری عضو هیأترئیسه انجمن فیلمبرداران سینمای ایران به موضوع ممنوعالخروج شدن برخی همکاران سینمایی اشاره کرد و گفت: ما نامهای به وزیر محترم نوشتیم اما ظاهراً ایشان نخواندهاند، کاش یک سیدی صوتی پیوست کرده بودیم. در چند روز آینده اقدام دیگری را دنبال میکنیم.
منصوری در بخش دیگری از سخنانش مطرح کرد: 20 درصد از اعضای صنف فیلمبرداران سینمای ایران بیکار هستند و از سوی دیگر عده زیادی از افرادی که به عضویت صنف ما در نیامدهاند و یا سابقه ندارند، با عطشی که در زمینه رسیدن به جایگاههای بالا در سینما دارند و بدون تجربه و جویای نام وارد عرصه میشوند و به این ترتیب وضعیت کارها در سینما به هم میخورد و امنیت شغلی وجود نخواهد داشت. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این زمینهها نشان داده که هیچگاه به دنبال استانداردسازی نبوده است و صرفاً به دنبال حواشی کنترلی و نظارتهای سلیقهای مدیران ارشدش دویده است و این عدم استانداردسازی به عدم امنیت شغلی اهالی صنف تبدیل میشود و همین مسئله مشکلاتی را برای اعضای اصناف مختلف به وجود میآورد.
محمدمهدی عسگرپور مدیرعامل خانه سینما در بخش پایانی این مراسم با اشاره به برگزاری دومین گردهمایی جامعه اصناف سینمایی، در مورد برنامههای مدیران جدید سینمایی گفت: چند مسئله مبهم با مدیریت جدید سینما به وجود آمده که باید در این زمینهها شفافسازی شود. یکی از این مسائل موضوع مطرح شده در مورد تولید بیش از 200 فیلم در سال و اکران فقط 45 اثر از میان آنها است که این سیاست نگرانکننده است، چرا باید بدون برنامهریزی نمایش به سراغ تولید فیلم بدون مجوز نمایش برویم؟ با توجه به سیاستی که اعلام شده اگر قرار نیست فیلمی اکران شود اصلاً به چه دلیل باید تولید شود؟ این یکی از مسائلی است که با مدیریت جدید سینما داریم و باید در این مورد شفافسازی شود. نکته دیگر براساس آخرین مصوبه هیأتوزیران، شواری پروانه فیلمسازی مرکب از 5 عضو است که دو نفر از خانه سینما، 2 نفر به پیشنهاد مدیرکل نظارت و یک نفر هم خود مدیرکل نظارت و ارزشیابی است حال با توجه به تغییر اعمال شده در وزارت و افراد نهتنها هیچگونه رایزنی در این باره با خانه سینما صورت نگرفته که به نامهای هم که ده روز پیش ارسال کردهایم و از این موضوع اظهار نگرانی هم پاسخی داده نشده است.»
او ادامه داد: مسئله دیگر شفافسازی وامها و کمکهای دولتی و عمومی به سینماست تا به این طریق جلوی رانتخواری و اعمال سلیقه گرفته شود. موضوع بیمه بیکاری که سه سال پیش به وزارت ارشاد ارسال شده بود به نتیجه نرسیده حال آنکه در برنامه چهارم توسعه دولت مکلف بوده به این مهم عمل کند. سال گذشته در دی ماه هم مجدداً خانه سینما طرح صندوق بیمه بیکاری را به ریاست جمهوری داد تا کوتاهی نهادهای مسئول چون وزارت فرهنگ و ارشاد و رفاه را خود با تأمین سرمایه اولیه توسط بودجه عمومی جبران کند که رئیسجمهور به سه وزارت و معاون راهبردی تحت امر خود دستور پیگیری دادند و اینک که من گزارش میدهم پس از یکسال آنهم بینتیجه مانده است. موضوع پیگیری و اعمال قانون حمایت از آثار سینمایی نیز در دستور پیگیری است و متن لایحه پیشنهادی قانون نظام سینمایی و حمایت از حقوق مادی و معنوی آثار سینمایی میتواند بنیانی بر آن باشد.