Search
Close this search box.

بیمارستان صالحیه و سیاست تغییر نام

نهایت آنکه عده ای  متحجرو توهم زده که خیال می کنند همه ی دین و همه ی حق نزد آنهاست و حرام و حلال آنها را،  سیاستهای یومیه معین میکند

 

 

 

تعیین نام  برای اشیاء ، اشخاص و مکانها برای سهولت در تشخیص و انتقال مفاهیمی ثابت در ارتباط کلامی و فکری انسانها است . هر چند نامگذاری ، امری اعتباری و اختیاری است اما تعویض و تغییر نامها عموماً منجر به سردرگمی  ذهنی  و گفتاری برای همان افرادی خواهد شد که قبلا می توانستند با گفتن  یک نام  مفهومی واحد را به دیگران  منتقل نمایند .

وقتی تغییر نام  در حوزه اجتماعی  و توسط مجریان امور انجام می گیرد به دلیل تاثیرات آن لزوماً و اجباراً، بایستی در جهت رشد فرهنگی جامعه و تابع ضوابط و اصول  خاصی باشد.

اما متاسفانه ، بعضاَ عملکرد مسئولان ذیربط  دراین خصوص نشان دهنده آنست که درپشت پرده تغییروتعویض نامها ، اغراض سیاسی بسیاری نهفته است که بر فرهنگ مردم ، بزرگترین ضربات را وارد  و خواسته و ناخواسته مروج ضد ارزشها و تضعیف کننده باورهای اخلاقی و فضایل انسانی در جامعه می شود.

زمانی که فردی خیر یک بیمارستان یا مدرسه  را ساخته و آنرا وقف و به مردم اهداء میکند ،   گر چه مکان مزبور از مالکیت قانونی و صوری او خارج می شود اما مردم به پاس خدمت و مالکیت معنوی او و تشکر و قدردانی از  واقف ، موقوفه را به نام او می نامند .  این نام بخشی از شناسنامه  موقوفه  و برای زنده نگه داشتن یاد  واقف است و بیانگر رشد فرهنگی  و پایبندی مردم به احیای ارزشهای اخلاقی و خصایل انسانی است . حفظ نام و ارج نهادن به عمل خیرین مشوقی  موثر برای دیگران  خواهد بود  که در امور خیریه از هم سبقت بگیرند. وقتی متصدیان امور نام یک موسسه و یا مدرسه ویا بیمارستان موقوفه را تغییرمی دهند مسلماً متوجه بازتاب منفی  آن نیستند .

در دوم خرداد ماه سال 1341  مصادف با عید غدیر خم ،کلنگ احداث بیمارستان صالحیه بدست حضرت آقای صالح علیشاه ( قدس سره ) از اقطاب جليل القدر سلسله دراويش نعمت اللهي گنابادي در بیدخت به زمین خورد و این مکان با هزینه شخصی ایشان و همکاری درویشان اين سلسله ساخته و به وزارت بهداری اهداء گردید . در روزگاری که مردم این دیار به دلیل فقر و تنگدستی  از حد اقل امکانات درمانی در مضیقه بودند  این بیمارستان وضعیت بهداشتی بیدخت را متحول نمود و عاملی در جهت رشد بنیادهای اجتماعی  منطقه گردید .

بعد از انقلاب  به دستور مسئولان ، بیمارستان صالحیه، به 15 خرداد تغییر نام یافت . باید دید این عمل با چه اهدافی صورت گرفته است؟ هر چند حذف نام “صالحیه”  اثری در قدر و منزلت معنوی حضرت آقای صالح علیشاه (قدس سره) ، نخواهد داشت اما این عمل ترویج فرهنگ ناسپاسی  نسبت به بزرگان  دین و خیرین جامعه و کم رنگ نمودن  فضایل معنوی و انسانی در ساختار فرهنگ مردم  می باشد .

مسئولان با این عمل غیر مستقیم  به تمام کسانی  که نیت خیر خواهانه دارند پیام  داده اند که مدیران جامعه غاصبان عمل  خیر آنها می باشند. تبدیل و تعویض نام  بیمارستان صالحیه ، به 15 خرداد ، به تعبیری  دستکاری در تاریخ گذشته  و  فریب  آیندگان وتوهین به فرهنگ دینی و شعور اجتماعی ملت  محسوب می شود.

البته اين انتظار نيزاز اهالي گناباد وجود دارد كه در برابر تغيير نام بيمارستان صالحيه و ناسپاسي مسئولين ، واكنشي در خور شأن از خود بروز دهند تا لااقل اسباب تنبه و بيداري نابخردان  فراهم شود . چراكه اين اقدام مسئولين علاوه بر زيانهاي فرهنگي ، موجبات نا امني اقتصادي در حوزه سرمايه گذاري در منطقه را فراهم مي سازد .

در كمال تأسف بايد گفت سیاست تغییر نام  به دلیل عناد با مکتب درویشی تا آنجا پیش رفته است که به بهانه مخالفت با کلمه” شاه “که نشان از یک مقام سیاسی و جایگاهی دریک نظام خاص حکومتی  دارد، حتی نام حضرت آقای سلطانعلیشاه در کتب بعضی از آقایان!!تبدیل  به ملا سلطان علی  شده است و مسلماً در آینده ای نه چندان دور ،همین آقایان اجماع بر کذب  کرده آثار علمی  ایشان را مصادره انقلابی خواهند نمود و یک ملا سلطان علی در قرن هشتم و نهم هجری می تراشند که در نجف  بوده و  گنبد و بارگاهی هم فراهم می کنند و بعد هیچ درویشی  جرأت نمی کند که بگوید  چنین و چنان! نبوده  است. مضافاً آنکه در طی دو سه سال گذشته عملاً در گفتار و کتب  آقایان! مشاهده می کنیم که با جدیت سعی می کنند عرفان و تصوف را از یکدیگر جدا نمایند . همانها که تا دیروز به شدت با عرفان مخالف بوده اند امروز  دم از سیر و سلوک الی الله  می زنند و با بحث وجدل در باب استبراء و شک بین دو شک !! تلاش میکنند که طی طریق کرده مدارج عرفانی را بپیمایند !! این سیاست همان فن تغییر و تبدیل!!نامها می باشد که با هدف تخریب عرفان و درویشی  صورت   می گیرد.

نهایت آنکه عده ای  متحجرو توهم زده که خیال می کنند همه ی دین و همه ی حق نزد آنهاست و حرام و حلال آنها را،  سیاستهای یومیه معین میکند و جز خود را ، گمراه و ضاله تصور می کنند  با تغییر نام ، قصد دارند  حتی  نام  بیدخت را از جغرافیای ایران و نام  بزرگان تصوف را از تاریخ این مملکت حذف و آثار خیر آنها را در جامعه به نفع خویش مصادره نمایند.

 

سایت مجذوبان نور