14720/81/1 مورخ 6/8/81
پیرو بخشنامه شماره 18826/80/1 مورخ 4/10/81 اطلاع رسیده حاکی است که تعدادی از قضات به صدور دستورهای شفاهی در پرونده‌های ارجاعی به واحدهای انتظامی بسنده و بر اجرای آنها تأکید کرده‌اند!
خواستن اقدام شفاهی از ضابطان یا مراجع یا مقامهای دیگر نه تنها وجاهت قانونی ندارد و برای آنان الزام و تکلیفی را ایجاد نمی‌کند، بلکه بلحاظ عدم درج در پرونده یا ثبت و ضبط در واحدهای اداری و انتظامی، فراموش و موجب اتلاف وقت و عدم امکان اعمال نظارت صحیح و تضییع حقوق صاحبان پرونده خواهد شد.
شأن قاضی و منزلت کار قضاء ایجاب می‌نماید تا دستورهای صادر به ضابطان یا مراجع دیگر، مسئولانه و ناشی از مطالعه دقیق پرونده، ملاحظه جوانب و با قید و انعکاس کتبی آنها به مخاطب باشد تا چنانچه در مدت مقرر انجام نشدند، امکان مراجعه بعدی و پیگیری کتبی آنها تا حصول نتیجه وجود داشته باشد و همانطوریکه در بند 6 بخشنامه شماره 18826/80/1 مورخ 4/10/80 نیز تصریح گردیده است دستور قضائی صادر به ضابطان، باید خوانا و روشن نوشته شود و ذیل آن را قاضی مربوط با قید نام و عنوان و تاریخ امضاء کند تا در مقام اجرای کامل، عوامل انتظامی یا مخاطب مأمور انجام آن، مواجه با اشکالی نگردند و موجبات تأخیر در رسیدگیها ایجاد ذهنیت منفی در طرفین و موجب مسئولیت نگردد.
سید محمود هاشمي شاهرودی
رئیس قوه قضائیه