آقای آزمایش به بی بی سی فارسی گفت که اتهام این دراویش “تمرد در برابر مأموران حکومتی، اغتشاش، به هم زدن نظم عمومی، توهین به مراجع و توهین به مقامات عالی مملکتی، به خصوص شخص اول نظام” اعلام شده است.
او گفت که هیچ یک از این اتهامات واقعیت ندارد، بلکه این دراویش در آبان ماه سال ۱۳۸۶ و به هنگام حمله “بسیجی ها” با هدف تخریب حسینیه آنها، درون حسینیه مشغول عبادت و انجام کارهای خود بوده اند.
به گفته آقای آزمایش، دو نفری که رهبری “بسیجیان” مهاجم را به عهده داشتند، توسط دادگاه ویژه روحانیت بروجرد به ترک شهر به مدت ۷۰ روز محکوم شدند، اما “حالا ورق برگشته و شاکیان در صندلی متهم قرار گرفته اند”.
سخنگوی دروایش گنابادی گفت که پرونده وکالت وکلایی که قصد دفاع از این متهمان را داشتند به “اتهامات واهی” باطل شده و متهمان از داشتن وکیل مورد اعتماد خود محروم هستند، هرچند ممکن است که دادگاه برای آنها وکیل تسخیری تعیین کند.
گروهی از روحانیان سنتی شیعه و مسئولان نهادهای مذهبی در ایران در سال های اخیر از گرایش روزافزون جوانان به اعتقادات عرفانی و صوفی گرایانه اظهار نگرانی کرده و این اعتقادات را گمراه کننده دانسته اند.
به نظر می رسد که برخورد با دراویش گنابادی ناشی از این گونه نگرانی ها باشد.
تاکنون حسینیه دراویش گنابادی در شهرهای قم، بروجرد و اصفهان تخریب شده است.
سابقه سلسله دراویش نعمت اللهی گنابادی به شاه نعمت الله ولی، عارف قرن نهم هجری باز می گردد.
پیروان شاه نعمت الله ولی در سده های اخیر به سه شاخه ذوالریاستینی (منورعلیشاهی)، گنابادی (سلطانعلی شاهی) و صفایی (صفی علیشاهی) تقسیم شده اند.
اعتقادات طریقت گنابادی نسبت به شاخه های دیگر به اهل شریعت نزدیک تر است و پیروان این شاخه مکان های تجمع خود را به جای خانقاه، “حسینیه” می نامند.
رهبر یا “قطب” فعلی دراویش گنابادی نورعلی تابنده، معروف به مجذوبعلی شاه است.
بی بی سی فارسی