اجلاس سالانه‌ی “جامعه بین‌المللی حقوق بشر” با موضوع راهکارهای مقابله با سانسور روزهای شنبه ۲۹ اسفند ۱۳۸۹ در شهر بُـــن – آلمان برگزار شد.
گزارش اختصاصی انجمن جهانی پاسداشت حقوق بشر در ایران
این برنامه در سه بخش « سخنرانی و میزگرد و پرسش و پاسخ» به بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران خصوصا نقض حقوق دگراندیشان عقیدتی – فکری – مذهبی و معضل سانسور در ایران پرداخت.
در بخش نخست این همایش ، خانم شیرین عبادی وکیل و حقوقدان ایرانی برندۀ جایزه صلح نوبل به وضعیت نقض حقوق بشر در ایران و اجرای احکام ناعادلانه ، وحشیانه و غیرانسانی نظیر شکنجه ، شلاق و قطع دست اشاره کرد و گفت : ” بعد از انقلاب ۱۹۷۹ متأسفانه مجازاتهای بدی وارد سیستم حقوقی ما شد ، قطع دست و پا ، به صلیب کشیدن ، شلاق زدن متأسفانه این مجازاتها اجرا هم میشود ، دست مردی را که دزدی کرده بود قطع کردند ؛ این مرد از یک قنادی مقداری کاکائو و حدود هزار دلار پول دزدیده بود.”
فعالیتهای کانون مدافعان حقوق بشر و مبارزات این مرکز «حقوقی» در ایران و چگونگی تعطیل و پلمپ کردن آن
وی در ادامه به توضیحاتی دربارۀ فعالیتهای کانون مدافعان حقوق بشر و مبارزات این مرکز «حقوقی» در ایران و چگونگی تعطیلی و پلمپ کردن آن پرداخت و یادآور شد : ” ما در این کانون سه کار می کردیم : دفاع مجانی و رایگان از زندانیان سیاسی و عقیدتی ؛ کمک مالی به خانواده زندانیان سیاسی اگر احتیاج داشتند ، تنظیم گزارش راجع به حقوق بشر در ایران به طور مرتب هر سه ماه یکبار ؛ بعد از اینکه من جایزه نوبل را بردم با پول این جایزه دفتری را برای این ان.جی. اُ . خریدم و تجهیز کردم و اختصاص دادم به آنها و همچنین پولی را فوند کردم برای آنجا . حکومت نتوانست کارهای ما را تحمل بکند سال ۲۰۰۸ تعدادی بسیجی و پلیس هجوم آوردند به دفتر و دفتر را پلمپ کردند. یکماه بعد باز بسیجی دفتر وکالت شخصی من را بهم ریختند و تابلوی وکالت من را کندند و به در و دیوار صفحه زدند ؛ من پلیس خبر کردم ، یازده ژوئن ۲۰۰۹ یعنی یکروز قبل از انتخابات برای شرکت در یک سمینار سه روز رفتم اسپانیا ، روز چهارم که قرار بود به ایران برگردم ایران کشور دیگری شده بود ؛ تعدادی در خیابانها کشته شده بودند تعدادی از همکاران دستگیر شده بودند ، تصمیم گرفتم بجای اینکه بروم ایران ، به سازمان ملل متحد بروم و بگویم چه اتفاقاتی در کشورم رخ می دهد و از آن موقع به اینطرف بطور مداوم سفر می کنم و راجع به وضعیت حقوق بشر در ایران صحبت می کنم. دولت که از کارهای من عصبانی شده بود شوهر من را دستگیر کرد و…. الآن با وثیقه آزاد و پاسپورتش را گرفتند و نمی تواند از ایران خارج شود و چون دیدند من باز ادامه می دهم خواهرم را که دندانپزشک است و در اثر فشار زندان به بیماری قلبی مبتلا شده است. خواهرم را با وثیقه آزاد کردند و وی هم در انتظار محاکمه است و پاسپورتش هم توقیف شده و نمی تواند از کشور خارج شود ، دولت گفت چرا مالیات جایزه نوبل در سال ۲۰۰۳ برده بودی را ندادی ؟ طبق قانون مالیاتهای ایران جایزه از مالیات معاف است ، در نتیجه تمام اموال من را دولت ضبط کرد ، حسابهای بانکی من را که برای کمک به زندانیان بود بستند و چون باز هم دیدند من ادامه می دهم شروع به تهدید کردند و گفتند هر جای دنیا باشی ، یک روز گیرت می آوریم و می کشیمت ! و من معتقدم که همه ما یک روزی می میریم و مرگ حقیقتی است که حتماً به سراغ ما خواهد آمد و هیچکس نمی داند که چه روزی است بنابراین ادامه می دهم. “
توضیحی دربارۀ سرکوب مداوم دراویش گنابادی در شهرهای مختلف ایران در سالهای اخیر
خانم عبادی در بخش دیگری از این همایش با اشاره به وضعیت دگراندیشان فکری – عقیدتی در ایران امروز به ایراد سخنانی در مورد نقض گستردۀ حقوق پیروان طرایق درویشی در ایران خصوصاً پیروان طریقت گنابادی در ایران اشاره کرد و اظهار داشت : ” گروههای متعدد صوفی در ایران وجود دارد ، که اینها بشدت سرکوب میشوند و از انجام مراسم عبادی شان جلوگیری بعمل می آید ، خشن ترین رفتار را دولت با دراویش گنابادی داشته است. اینها مطلقا در سیاست دخالت نمی کنند. چند سال قبل ، در حسینیه مخصوص خودشان در شهر قم مشغول عبادت بودند و دولت می گفت چرا در حسینیه خودتان عبادت می کنید و باید در اماکن و مساجد ما که ما می گوئیم عبادت کنید. و مأمورین حکومتی ریختند و حسینیه و محل عبادتشان را خراب کردند ، تعداد زیادی را زخمی کردند و بطور مداوم دولت مرتکب خشونت علیه دراویش گنابادی میشود حتی اخیراً سه تن از وکلای شیراز را به زندان انداختند. متأسفانه حتی وکلا آزادی ندارند در دادگاه از موکلینشان دفاع کنند. “
اشاره به تهدیدات حسین شریعتمداری در روزنامه کیهان علیه دگراندیشان فکری – عقیدتی
خانم عبادی در بخش دیگری از اظهارات خود با اشاره به تهدیدات و اقدامات صورت گرفته علیه ایشان و خانوادۀ شان می افزاید : ” روزنامه کیهان بوسیله فردی اداره میشود که آن شخص مستقیماً از طرف خامنه ای انتخاب شده و بودجه این روزنامه هم دولتی است و بنابراین خط مشی این روزنامه را می توان فهمید چیست ؛ این روزنامه بطور مرتب حتی الآن هم علیه من مطلب می نویسد ، نه تنها من بلکه هر کس که کوچکترین صحبتی از آزادی و دموکراسی بکند در آن روزنامه مورد هتاکی قرار می گیرد ، ما دیگر به این فحاشی ها عادت کردیم ، اگر یک هفته ناسزا ندهند و فحش ندهند از خودمان می پرسیم که چه اتفاقی افتاده است ؟! “
معضل سانسور در ایران
در بخش دوم این همایش که به معضل سانسور در ایران اختصاص داشت ، هلموت قابل از «انجمن جهانی پاسداشت حقوق بشر در ایران» به معضل سانسور در ایران اشاره کرد و با تکیه به آمار بدست آمده از روزنامه ها و رسانه های خود رژیم اعلام کرد ، ” چگونه نظام در ایران جار می زند که ما هکر استخدام می کنیم و کسانیکه کار هک کردن سایتها و وبلاگهای اینترنتی بلدند و دارای حسن نیت برای همکاری با ما هستند ، بیایند و ما اینها را استخدام می کنیم. برای اینکه تمام راههای خبر رسانی آزاد را مسدود کنند از طریق فیلتر کردن و هک کردن و نفوذ کردن در شبکه های خبررسانی.”
دکتر آزمایش مدیرمسئول روابط بین الملل انجمن جهانی پاسداشت حقوق بشر در ایران در گفتگو با رادیو فردا با اشاره به سانسور در ایران و اظهارات مطرح شده در همایش بن – آلمان به رادیو فردا می گوید : « اشخاص دیگری که در این کنفرانس شرکت داشتند خودشان و سایتهایشان که قربانی هکینگ شده بودند هر کدام گزارشی در این مورد ارائه دادند.»