Search
Close this search box.

آیا مراجع تقلید و آیات عظام و بزرگان دین از حوادث چند سال اخیر بی خبرند؟

نامه سر گشاده گروه فرزندان روح الله به مراجع تقلید

جــرس: گروهی تحت عنوان «جمعی از فرزندان، یاران و دوستان فرزندان روح الله»، با ارسال نامه ای سرگشاده خطاب به مراجع تقلید، آیات عظام و علمای دین، ضمن برشمردن گوشه ای از حوادث و رخدادهای چند سال اخیر، خطاب به آنان خاطر نشان کرده اند “با روشی که حاکمان و سردمداران حکومت در پیش گرفته اند، در آینده نزدیک درایران امروز از اسلام و انقلاب جز نام، چیزی باقی نخواهد ماند و این در حالی است که برای این راه مقدس، خیل عظیمی از مردم متدین و متعهد (از قشرهای مختلف)، فرزندان عزیزی را تقدیم کرده اند که هنوز بر سنگ قبر بسیاری از آنها نام فرزندان روح الله به چشم می خورد.”

 

بنا به گزارش های رسیده به جرس، این گروه در ابتدای نامه خود با بیان این نکته که “در آغاز دهه سوم ارتحال پیر و مرادمان خمینی روح خدا هستیم”، خاطرنشان می سازند “هنوز برای بسیاری از مردم جای سوال باقی است که چه شد که یاران امام در عرشه و یا بیرون کشتی جا گرفته اند و نامحرمان و نا اهلان، امروز سکانداران کشتی نظامی شده اند که حتی از این کشتی عکسی را ندیده بودند و هر روز برای انهدام و غرق شدن آن برنامه ای در سر می پروراندند.”

 

در نامه سرگشاده «جمعی از فرزندان، یاران و دوستان فرزندان روح الله»، به مراجع تقلید و علما، همچنین آمده است “در این دوران کشتی نظام آرام آرام بر گل می نشیند چرا که سکاندارانی پخته و آشنا با تطاتمات هدایت آن را بر عهده ندارند… ای بزرگان و ای عمای بلاد اسلامی از شما می پرسیم:
آیا اسلامی که امروز برای جوانان این مملکت تبلیغ می شود همان اسلامی نیست که بر لبان فرزند پیغمبرخدا چوب خیزران زد و امام موسی کاظم را سالها در زندان انداخت چرا که در برابر سخنان و حق گویی ایشان جوابی نداشت و قدرت مقابله با اسلام راستین را نداشت.

چه بر سر اسلام امده که عده ای بنام اسلام هر جنایتی می کنند و بسیاری از بزرگان و علمای دین ما جز در لفافه در برابر این جنایات موضع نمی گیرند.”

 

در این نامه خطاب به علما آمده است “آیا به این سوال پاسخ داده شده که چرا امام با کسانی که هتک حرمت مردم می کردند و یا قضات و کسانی که احکام غیر انسانی و دینی می دادند برخورد محکم و قاطع عمل می کردند و یا در مواردی با مسئولین دولتی و حکومتی با صراحت سخن می گفتند و با آنها برخورد های شدید می کردند.

آیا به این سوال پاسخ داده شده که چرا امام از نخست وزیر خود بیش از رئیس جمهور حمایت کردند.
و آیا به این سوال جواب داده شد که چرا امام در مقابل هجمه صورت گرفته به دولت و نخست وزیر خود قاطعانه از ایشان دفاع کردند؟
شما این موارد را سیاسی ندانید اینها سوالاتی است که در مورد همه مسئولین و مقامات مملکتی و حتی در مورد دین مطرح اند؟

آیا امام در مورد مرحوم آیت الله سید محمود طالقانی و یا مظلومیت شهید بهشتی یا در مورد فرزند اسلام و قرآن شهید محمد منتظری سخنی نگفتند؟

مظلومیت شهید مظلوم بهشتی، انگار پایانی ندارد.

جمع کردن کتابهای ایشان از نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در سالجاری و مانع شدن از حضور انتشارات شهید بهشتی مظلومیت دیگری است در مورد این شهید والامقام در این برهه از زمان صورت می گیرد…

در انتهای این نامه نیز خاطرنشان شده است ” آیا از عزت ایران که امروز در دنیا خدشه دار شده خبر دارید؟
ایا از خواسته های مردم خبر دارید؟
آیا از وضعیت اقتصادی و اجتماعی و امروز فرهنگی جامعه خبر دارید؟
از وضعیت سخت زندگی جنبازان شیمیایی و اعصاب و روان و خانواده های آنان خبر دارید؟
آیا از وضعیت سخت زندگی مردم در مناطق روستایی و عشایری و مناطق مرزی کشور خبر دارید؟
آیا از وضعیت سخت زندگی و گرانی های عجیب و غریب که خود حکومت مسبب آن می باشد در شهرهای بزرگ کشور اطلاعی دارید؟
آیا ازهزینه های میلیونی برای ازدواج و زندگی مشترک یک زوج جوان خبر دارید؟
ایا از هزینه وحشتناک اجاره مسکن خبر دارید؟… “