جلیل ضرابی
در عده بسیار کمی مبارزه به نسل سوم هم کشیده می شود؛ دراین خانواده پدر، پسر و نوه تا پایان عمر مبارزه کردند.
مهندس عزت الله سحابی را از سال ۱۳۴۰ می شناسم . در آن زمان نهضت آزادی ایران تازه تشکیل شده بود؛ من و ایشان عضو کمیته اجرایی بودیم و این چنین گاهگاهی با هم در تماس. پدر ایشان دکتر یدالله سحابی از بنیان گذاران نهضت آزادی بود. آن زمان این دو نفر، الهام بخش ما جوانان آن دوره بودند و هر دو آنها سابقه طولانی در مبارزه داشتند. در زمان دکتر مصدق و نهضت ملی کردن نفت از طرفداران فعال دکتر مصدق بودند. بعد از کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ از بنیان گذاران نهضت مقاومت ملی شدند و در آن زمان در اختناق شدید بعد از کودتا که همراه با شکنجه، تبعید و زندان بود، این پدر و پسر مدت ۸ سال مبارزه کردند. هر دو طعم زندان را چشیدند و دکتر سحابی جزو ۱۱ استادی بود که از دانشگاه اخراج شدند.
بعد از تشکیل نهضت آزادی هر دو آنها دستگیر، تبعید و زندانی شدند. مهندس سحابی بار دومی که دستگیر شد بعد از شکنجه به ۱۱ سال زندان محکوم شد ولی در سال ۱۳۵۷ مدت کوتاهی قبل از پیروزی انقلاب همراه با بقیه زندانیان سیاسی آزاد شد. بعد از پیروزی انقلاب و انحراف آن، این دو نفر به مبارزه خود ادامه دادند و در این زمان نسل سوم آنها، خانم هاله سحابی هم به آنها پیوست. هاله خانم در دوران انقلاب از جوانان فعال انقلابی بود، و بعد از منحرف شدن انقلاب اسلامی، همراه پدر و پدربزرگ به فعالیت سیاسی خود ادامه داد. 7
مهندس سحابی چند بار در جمهوری اسلامی زندانی و شکنجه شد. خودش می گفت که زندانهای جمهوری اسلامی به مراتب بدتر از زندانهای زمان شاه است. خانم هاله سحابی بعد از انتخابات ۱۳۸۸، در جریان تظاهرات کتک خورد و از پیشانی مجروح شد. در همان حال او را دستگیر و زندانی کردند. آثار آن زخم بر پیشانی او همچنان بر اثر عدم مداوا بر پیشانی او باقی ماند. با آنکه معمولا خانمها از داشتن اثر زخم بر صورت خود ناخشنود هستند اما این اثر زخم در صورت ایشان نشان افتخار شد. جمهوری اسلامی ایشان را به دو سال زندان محکوم کرد. وقتی پدرش در بیمارستان بستری و بیهوش شد، برخلاف همه قوانین دینی و عرفی به ایشان اجازه ملاقات با پدرشان را ندادند. بعد از یک ماه در حالی که مهندس سحابی درحال مرگ بود به ایشان چند روزی مرخصی دادند. اما پدر ایشان چندی بعد فوت کرد.
قرآن در سوره احزاب آیه ۲۳ می فرماید:
و نیز قرآن در سوره بقره آیه ۲۱۴ میفرماید:
اکنون در ایران عزیز ما اختناق به حد نهایت رسیده، و وعده خدا نزدیک است.
این سه مبارز از سه نسل متوالی، افتخار فامیل محترم سحابی و از افتخارات ملت ایران هستند.
روحشان شاد و راهشان پر رهرو باد!