شیرین عبادی : بهار با استقرار دموکراسی می آید نه با رفتن دیکتاتور

جرس: شیرین عبادی با اشاره به انقلاب ایران و جنبش‌های منطقه، تاکید کرد:بهار با استقرار دموکراسی خواهد آمد. با رفتن دیکتاتور بهارنخواهد آمد . باید دموکراسی مستقر شود تا بتوان گفت بهار آمده. دیکتاتور ایران در 1357 رفت اما دموکراسی بجایش نیامد.

به گزارش خبرنگار جرس، شیرین عبادی، حقوقدان و برنده جایزه صلح نوبل روز گذشته (یک شنبه) در سخنانی در گوتنبرگ سوئد با اشاره به اهدای جایزه صلح نوبل به سه زن و جنبش های اعتراضی اخیر در کشورهای عربی، گفت : «این اصطلاح “بهار عربی” که رسانه ها برای وقایع منطقه به کار می برند چندان صحیح نیست چرا که بهار با استقرار دموکراسی  خواهد آمد. با رفتن دیکتاتور بهار نخواهد آمد . باید دموکراسی مستقر شود تا بتوان گفت بهارآمده . دیکتاتور ایران در 1979 رفت اما دموکراسی به جای او نیامد.»

رییس کانون مدافعان حقوق بشر تاکید کرد: «زمانی که از دموکراسی سخن می گوییم نمی توانیم زنان را فراموش کنیم؛ زیرا نیمی از جامعه را زنان تشکیل می دهند و مهم ترین وجهه دموکراسی حاکمیت مردم بر سرنوشت خودشان است . حکومتی که نیمی از مردمان جامعه را نمیبیند و فراموش می کند را نمی توان دموکرات نامید. برای همین است که می گوییم “بهارعربی” زمانی خواهد رسید که زنان حقوق برابر پیدا کنند.»

این مدافع حقوق زنان با طرح این سئوال که «چرا زنان؟» افزود : «برای اینکه زنان آخرین گروهی هستند که به حقوق خود دست پیدا می کنند. اگر زنان به حقوق خود رسیدند آن جامعه به دموکراسی رسیده و صلح و آرامش را تجربه خواهد کرد. به همین دلیل است که لیبریا جزو معدود کشورهای آفریقایی است که ثبات و آرامش را تجربه کرده .»

برنده جایزه صلح نوبل سال 2003 میلادی انتخاب دو زن از لیبریا و خانم توکل از کشور یمن را برای دریافت جایزه امسال دارای پبامی مشخص دانست و گفت: «پیام این انتخاب از نظر من این است که در کوران انقلاب و هنگام سیاست حقوق زنان را فراموش نکنید و اگر می خواهید جامعه به آرامش و دموکراسی برسد نگاه کنید به لیبریا. آنها زنان را فراموش نکرده اند . شما هم زنان را فراموش نکنید ! چرا که تجربه انقلاب ایران در 1979 پیش روی همه ی ماست.»

وی در ادامه ضمن تبریک به برندگان جایزه صلح نوبل امسال این انتخاب را بسیار هوشمندانه ارزیابی کرد و به کمیته ی جهانی صلح نوبل هم برای این انتخاب داهیانه تبریک ویژه گفت.

عبادی با یادآوری انقلاب اسلامی ایران در بهمن 1357 گفت : «همه در آن زمان با تاکید بر رفتن دیکتاتور و ندانستن اینکه چه می خواهیم اشتباه کردیم، ازافراد و احزاب بزرگ و کوچک. همه گفتیم شاه برود. این اشتباه را همه مرتکب شدیم از جمله خود من . اما اینک می خواهم بگویم، پیام جایزه نوبل امسال این است: “فراموش نکنیم حقوق مدنی مقدم است بر حقوق سیاسی”. بگویید چه می خواهید. بگویید تساوی و عدالت اجتماعی می خواهید. بگویید سانسور نمی خواهیم و هر کسی این خصایص را داشته باشد را می خواهیم.»

شیرین عبادی در مروری اجمالی بر شرایط حاکم بر جنبش هایی مصر، تونس، یمن و سوریه، شرایط تونس را به مراتب بهتر از مصر دانست و در مورد سوریه گفت : «باکمال تاسف تنها حامی رژیم اسد در منطقه حکومت ایران است که با ارسال نیروی سرکوب، پول، اسلحه و تجهیزات سرکوب به شکل مستقیم دخالت دارد. »

این حقوقدان و استاد دانشگاه در بخش دوم سخنان با اشاره به پیوستن ایران و مصوب کردن سه کنوانسیون بین المللی حقوق مدنی – سیاسی، حقوق کودک و حقوق اجتماعی – اقتصادی در ایران گفت : «اینها پایه های حقوق بشر هستند و دولت ایران این را قبول کرده و متعهد شده آنها را اجرا کند. ما هم همین را می خواهیم نه بیشتر. ما می گوییم همین کنوانسیون ها را اجرا کنید نه بیشتر. اما متاسفانه شاهد هستید که هم قوانین و هم عملکرد حکومت سرشار از تبعیض است.»

این وکیل دادگستری و فعال حقوق بشردر ادامه با اشاره به تبعیض های موجود در قوانین از جمله تبعیض براساس قومیت ها، به سرکوب خواست های قانونی اقوام در ایران اشاره کرد و گفت : «اقوام ایرانی از کمترین حقوق بیان شده در قانون اساسی هم برخوردار نیستند.»

شیرین عبادی به تحصن پناهجویان کرد در میدان شهر استکهلم اشارکرد. او شرایط بسیار اسفبار متحصنین را که خود در بدو ورود به استکهلم از آنها ملاقات کرد برای حاضران شرح داد و از همه خواست جدای از هر تفکری از آنها حمایت کنند.

وی تبعیض براساس مذهب را در ایران چند لایه و بسیار پیچیده دانست و گفت : «بهاییان با جمعیتی بالغ بر 300 هزار نفر به عنوان بزرگترین اقلیت دینی از تمام حقوق شهروندی خود محروم هستند و تمام اتهامات حکومت علیه آنها تنها به دلیل بهایی بودنشان وارد شده و نه چیز دیگر. کلیمیان و مسیحیان و …. که در قوانین هم جزو ادیان قانونی هستند با تبعیض براساس مذهب مواجه هستند و بر اساس قوانین ارث اگر در خانواده ای یک نفر مسلمان شده باشد تمام ارث به او خواهد رسید!»

این فعال حقوق بشر افزود: «تبعیض براساس مذهب به اقلیت ها خلاصه نمی شود و مسلمانان در ایران بی نسیب ازتبعیض مذهبی نیستند. مسلمانان سنی مذهب در تهران از داشتن مسجد محروم هستند و در مناطق سنی نشین بارها و بارها حکومت، مدارس علوم دینی آنها را با خاک یکسان کرده است و در مورد شیعه مذهب ها هم شاهد تبعیض و سرکوب هستیم . برای نمونه دراویش گنابادی که بر اساس آیین خود که البته شیعه هم هستند و از دخالت در سیاست پرهیز می کنند مورد غضب حکومت در ایران قرار گرفته اند.»

رییس کانون مدافعان حقوق بشر تاکید کرد: «حکومت در ایران تاب و تحمل هیچ عقیده ای را جز قرائت رسمی خودش ندارد و اعتراض ما فعالان حقوق بشر هم به این رفتارهاست. ما می گوییم شما که برای حوادث فلسطین و افغانستان شکایت ها در سازمان ملل و دیگر نهادها طرح می کنی چرا همان جرایم را در داخل ایران خودت مرتکب می شوی و حقوق بشر در داخل را نادیده می گیرید؟!»

وی با اشاره به روز جهانی حقوق کودک دیگر مشکل در قوانین ایران را پایین بودن سن قانونی مسئولیت کیفری دانست و این امر را دلیلی بر اعدام مجرمین زیر 18 سال دانست و گفت : «متاسفانه حکومت ایران این تبعیض های آشکار و نقض قوانین مصوب بین المللی را با گستاخی اعلام می کند و تاکید دارند که این کارها را بر اساس قانون انجام می دهند.»

شیرین عبادی با اشاره به خبر اجرای حکم 74 ضربه شلاقِ پیمان عارف، پس از 2 سال حبس و در ساعت آزادی این فعال دانشجویی و روزنامه نگار، این امر را تبعیض در رفتارو اجرای قانون دانست و آن را به شدت محکوم کرد و گفت : «انتقادهایی که وجهه اهانت به رییس دولت دارند امروز در رسانه های خودی حاکمیت منتشر است اما تاب مقاله ی از یک دانشجو را ندارند و او را وحشیانه به شلاق می بندند.»

شیرین عبادی در بخش آخر سخنان خود پاسخ به سوال چه باید کرد را بیان کرد و خطاب به جمع گفت : «تجربه به من ثابت کرده مهم ترین کاری که در خارج از ایران می توان انجام داد – جدای از از تفکر و حزب و دسته و مرام سیاسی – این است که اطلاع رسانی کنیم؛ نه به خودمان بلکه به جوامع میزبان . به مردم کوچه و بازار. به اروپاییان. به گوش دنیا صدای مظلومیت مردم ایران را برسانیم. بگوییم که در زندان های ما چه می گذرد. بگوییم که روزنامه نگار شجاع ما “عیسی سحرخیز” در دوران زندان فلج شده و بر روی صندلی چرخدار است و اینک در اعتصاب غذا به سر می برد. بگویید در دو سال گذشته 44 وکیل به خاطر وکالت از پرونده های فعالان سیاسی و عقیدتی، روزنامه نگاران و … خود تحت تعقیب قرار گرفته و تعدادی در زندان هستند و تعدادی آواره کشور های دیگر شده اند.»

وی تاکید کرد: «من و شما باید با مردم اروپا سخن بگوییم . اگر امکان دارید سخنرانی برای مردم جوامع اروپایی و سوئدی ها برگزار کنید اگر امکان ندارید خودتان تک به تک با دوستان و همسایه ها سخن بگویید . بگویید چه می گذرد در ایران . یک نفر هم یک نفر است . با دنیای خارج ارتباط برقرار کنید و سخنگوی مردم ایران در خارج باشید . این ها در آرایی که مردم جوامع دموکراتیک به صندوق ها می ریزند تاثیر خواهد داشت .»

شیرین عبادی دومین وظیفه برای ایرانیان خارج از کشور را «اتحاد» دانست، اما نه اتحادی که همه تصوری معمول از آن دارند . او در شرح اتحادی که بر آن تاکید می کند گفت : «ما باید مانند یک ارکستر موسیقی عمل کنیم . این اتحاد ما در صدای موزون و مشترک ما تجلی دارد که با سازهای مختلف خواهیم نواخت. ما در پروژه های مشترک می توانیم همراه هم شویم . نیازی نیست که همه دور یک میز بنشینیم . مثال بسیار موفق ما همین شش ماه پیش اتفاق اقتاد و آن عقب نشینی شرکت مخابراتی نوکیا از ایران بود. این آهنگ موزون را همه ی ایرانیان در سراسر دنیا به زیبایی و دلنشینی نواختند. »

برنده جایزه صلح نوبل در جمع ایرانیان ساکن گوتنبرگ دو پروژه جدید را طرح کرد و از همه خواست که در نواختن این آهنگ ها هم راه شوند: نخست، فشار بر اتحادیه اروپایی که سه چهره از سرکوبگران مردم ایران را به جهت انتصاب به سمت وزارت از سیاهه تحریم های بین المللی خارج کرده؛ و دوم، درخواست از شرکت فرانسوی یوتل ست که دو تلویزیون فارسی زبان بی بی سی و صدای آمریکا را به دنبال تبانی با دولت ایران از ماهواره هات برد منتقل کرده است.

وی گفت: «شکل اجرا فرقی ندارد هرکسی به هر شکلی که می پسندد این کار را هماهنگ با این خواست انجام دهد تا شرکت های اروپایی متوجه شوند نمی توانند به خاطر منافع مالی سانسور و سرکوب مردم را رقم بزنند. مملکت ما در اثر این اتحاد و در اثر اینکه ما به صورت یک ارکستر آهنگ واحد آزادی را بنوازیم آباد خواهد شد. آزادی و آبادی را شما به ایران هدیه خواهید کرد.»

پیش از سخنان شیرین عبادی شهردار گوتنبرگ، رولف لیندن سخنان کوتاهی را بیان کرد . وی ضمن خوش آمد گویی به شیرین عبادی گفت :اگر چه شما در پاییز و آغاز سرما به گوتنبرگ آمده اید اما مطمئن هستم گرمای دل های ما شب  گرم و دلپذیری برای شما رقم خواهد زد.

شهردارِ سوسیال دموکرات گوتنبرگ حقوق بشر، آزادی و دموکراسی را از ارزش های بسیار مهم دانست و گفت اینها ارزشهایی هستند که همیشه در گوتنبرگ برای آن ها تلاش کرده ، می کنیم و خواهیم کرد.

فرشید فاریابی- گوتنبرگ