بسم الله ارحمن الرحیم
طبیعت در مقام دشمنی و عنادی که با پیغمبر داشت، پیغمبر، مسجد نشین، فراوان داشت مسجد کم داشت برعکس حالا ، مسجد فراوان و مسجد نشین کم. خوب زمان پیغمبر فرض کنید بلال حبشی از بزرگان اسلام، پیغمبر گاهی به او خطاب می فرمود ، می فرمود(ارحنی یا بلال( (بلال من را سر حال بیار،درواقع به حال بیار ( که بلال اذان می گفت این مقام را داشت .بلال بنده ای بود ،طبق نظام و مقررات آنها باید امر ارباب هم جنس خودش را اجرا می کرد، غلام کسی بود. آن وقت هائی که با نماز خواندن مخالف بودند نمی گذاشتند نماز بخوانند ، آیه ی قرآن آمد که در ضمن سوره ی اقْرَأْ «أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَى ، عَبْدًا إِذَا صَلَّى » (آیه ی 9 و 10 – سوره ی العلق ) (ندیدی آن کسی را که بنده ی خدا را از اینکه نماز میخواند منع می کرد نمی گذاشت نماز بخواند) «أَرَأَيْتَ إِن كَانَ عَلَى الْهُدَى ، أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى» (آیه ی 11 و 12 – سوره ی العلق ) (ندیدی او را که بر راه راست هدایت بود و تقوا را توصیه می کرد) در آن ایام خوب بلال اگر میخواست نماز بخواند وقتی مثلا می رفت به بازار نان بگیرد، ماست بگیرد یا امثال اینها یک گوشه ای در می رفت بالای تپه ای ،آخر مکه آن زمان شهری نبود ،بیابانی بود.جائی پیدا می کرد نماز میخواند.
حالا ما مسلمین آن جائی را که یک نمازگزار ،نماز خوانده اسمش را گذاشتیم مسجد بلال و جای مقدسی است در مکه همه میروند آنجا احترامش را دارند، این مسجد است. آن مسجد و همه ی مسجدها دربشان باز بود. پیغمبر یا علی (ع( فرمودند : در دوران آخر،اسلام مثل پوستین وارونه است ، یک پوستین را اگر وارونه بپوشید چقدر ناهنجار و زشت است گرما هم ندارد. حال ما سجاده ای داریم یعنی برای نماز خواندن است سجاده درست می کنیم و اسمش هم رویش هست سجاده. حال به جای اینکه نماز بخوانیم قاب می کنیم و از دیوار آویزان می کنیم.خیلی قشنگ با زینت، می بافیم از دیوار آویزان می کنیم یا از اون طرف بعضی چیزهائی که خوب زمان قدیمِ اسلام، رزم برای منکوب کردن دشمن بود حالا رزم ما شده هنری، تلویزیون میبینیم که نوشته هنرهای رزمی مثل اینکه بگوئیم یخ داغ ،البته یخ داغ اصلا محال است .لغات هم از معانیش برگشته است یعنی آنقدر که ما ظاهرا خالق لغت و خالق معنای لغت هستیم از اصلمان برگشتیم اینیم که هستیم. العیاذ بالله اگه بخواهیم خدا را مثل خودمان حساب کنیم باید بگوئیم خدایا، این نبود اونی که تو میخواستی.ولی به هر جهت یاد صحت از صحت و اصالت یاد کنیم.