يک سال از تاسيس پليس فتای ايران می‌گذرد؛ پليس فضای توليد و تبادل اطلاعات ناجا که به اختصار به آن پليس «فتا» می‌گويند. يک سالی که به گفته سردار هاديان‌فر، ریيس پليس فتا، چهار هزار پرونده در آن تشکيل شده است.
يک سال گذشته و حالا پرسش اينجا است که دستاورد پليس فتا در اين ۳۶۵ روز چه بوده است؟
نيما راشدان، کارشناس فن‌آوری اطلاعات، درباره عملکرد پليس فتا می‌گويد: «پليس اينترنتی هم عملکردی شبيه پليس غير اينترنتی ايران داشته است. اگر افرادی که با آنها برخورد شده نگاه کنيد می‌بينيد آدم‌هايی که در بيرون هدف بودند در اينترنت هم هدف بودند.»
از اين ميان اين طور که پليس فتای جمهوری اسلامی ايران می‌گويد سيری تحولی در وقوع جرم نيز در فضای اينترنت ايران قابل پيگيری است. بر اساس اين گزارش هتک حيثيت، اخاذی، کلاهبرداری از طريق دسترسی غيرمجاز، پيام کوتاه، تهديد، درج آگهی و دسترسی غيرمجاز به اطلاعات افراد در صدر مهمترين موضوعات تشکيل پرونده در پليس فتا بوده است. تهران، خراسان و اصفهان هم بيشترين تعداد پرونده‌های تخلفات مجازی را به نام خود ثبت کرده اند.
وقتی اينها را در کنار هک شدن روزانه ۳۶ سايت در ايران می‌گذاريم که رییس پلیس فتا می گوید، اين پرسش ايجاد می‌شود که چرا جريان تخلفات مجازی و هک سايت‌های مختلف در ايران تا اين حد روبه گسترش است؟
نيما راشدان در پاسخ می‌گويد: «در ايران از مهاجمان اينترنتی و هکرها تقدير دولتی می‌شود. مثلا برای گروه “آشيانه” رسما کنفرانس برگزار کردند. اينها را می آورند در تلويزيون و از آنها به عنوان قهرمان و نخبگان ملی و توان داخلی کشور تقدير می‌کنند. مشکل اينجا است که از هکر و مهاجم اينترنتی يک چهره مثبت ارائه می‌شود. از طرف ديگر درآمد افرادی که فنون کامپيوتر را به خوبی می‌دانند بسيار پايين است و اين باعث می‌شود جمعيت بسيار عظيمی در کشور بسيج شوند و حمله کنند به کامپيوترهای ديگران و از اين راه يا کسب درآمد کنند يا هيجان داشته باشند. جمع اين دو عامل به لحاظ فنی باعث می‌شود ايران از نظر جرايم سايبری در رتبه بالايی قرار داشته باشد.»
اين طور که ریيس پليس فتا گفته است به طور ميانگين هر ماه ۱۲۰۰ سايت در ايران هک می‌شود و نا امنی اينترنتی برای سايت‌های دولتی حتی بيش از سايت‌های خصوصی است. اگر سهم سايت‌های خصوصی از هجوم هکرها در ايران ۲۷ درصد است در مورد سايت‌های دولتی اين سهم تا ۷۳ درصد هم افزايش پيدا می‌کند.
چرا پليس فضای توليد و تبادل اطلاعات ناجا در يک سالی که از عمر آن می‌گذرد نتوانسته دست کم امنيت سايت‌های دولتی را تامين کند؟
نيما راشدان می‌گويد اين در حوزه وظايف پليس نيست و موضوع به مسئول نبودن مسئولان سايبری نهادهای دولتی بازمی‌گردد و می‌افزايد: «وظيفه تامين امنيت سايت‌ها چه در بخش خصوصی و چه در بخش دولتی بر عهده متخصصان امنيت سايبری آن شرکت است تا به برنامه نويسان، مديران و کارمندان شان ياد دهند چگونه می‌توان يک سياست امنيت سايبری مستحکم داشت. عموم سخت افزار سايت‌های فارسی زبان بسيار ضعيف است در مقايسه با هماوردهای انگليسی زبان در خارج از ايران. همچنين بخش دولتی در ايران بسيار فاسد است و افراد کارشان را درست انجام نمی‌دهند. به طور مثال متخصص امنيت سايت‌های دولتی يک رقم بسيار زيادی را بدون شايستگی و فقط به خاطر ارتباط با مديران مجموعه دريافت می‌کند بدون انجام کار درست. اما ممکن است مديران بخش خصوصی با جديت بيشتری از فردی که استخدام کردند کار بخواهند. مردم ايران هم هيچگاه ديد خوبی نسبت به دولت نداشتند و وجه قهرمانی که شما يک سايت دولتی را هک کنيد بيشتر است. علاوه بر اين که دولت ايران دولت بزرگی است و در سطح بسيار بزرگی با مردم درگير است.»
اگرچه پليس فتا در مانع گذاری بر سر راه هکرهای سايت‌های دولتی و يا دستگيری آنها چندان موفق ظاهر نشده، اما در عوض در مسدود کردن وب سايت ها و گروه‌های اينترنتی که به گفته ریيس پليس فتا هدف شان توليد فساد و فحشا است، بسيار فعال ظاهر شده است.
شبکه «داف و پاف» با ۲۷ هزار عضو يکی از اين شبکه ها است که پليس فتا می گوید، چهار متهم اين پرونده را که در حقيقت ادمين يا مسئول اداره صفحه وب‌سايت در فيس بوک بودند دستگير کرده است.