هو
۱۲۱
مردان خدا امت واحدی هستند که همچون اعضای پیکر بنی آدم میمانند که چنانچه عضوی از آن بر اثر جور زمان به درد آید دیگر اعضا نیز فریاد کشیده و با وی همدردی میکنند.معنای وحدت در اینجا شکوفا شده و شکل میگیرد. مومنین بر اثر لطیفه ایمانی که در وجودشان به ظهور رسیده با چشم دل یکدیگر را نگریسته و میشناسند و با گوش جان فریاد غم و شادی همدیگر را میشنوند و در غم و اندوه هم شریکند که مفهوم آیه شریفه (إنَّ المؤمنینَ إخوةٌ)اینجا مصداق پیدا کرده و تحقق میپذیرد.
خداوند دار امتحان را در کلمه بلا برای بندگان خالص خویش قرار داده تا توکل و ایمان آنان را برای دیگران به نمایش گذاشته و دلیل مهر و محبت خویش را نسبت به مخلصین به دیگران بفهماند.اما آنانکه مهر قهر به دلشان خورده و پنبه غفلت بر گوششان نهاده و پرده جهل بر چشمانشان کشیده اند درک این حقیقت را نمیکنند.
بار خدایا بندگان بی آلایش تو از جور و تظلمی که دیده اند روی به درگاه تو آورده و از تو کمک و یاری میطلبند که مبادا این بی عدالتی ها و ظلم ظالمان بر ایمان راسخشان کوچکترین خدشه ای وارد سازد و کمترین شکی در دلشان جای گیرد که اسباب شرمساریشان را فراهم سازد.اینان نیک دریافته اند که همه مخلوقات دست ساز خدای است که مهر و محبت و قهر و کینه را آفریده و هر آنچه پیش آید به اذن اوست و برگی از درختی نمی ریزدمگر به اراده وی،پس نگران نیستند که:
هر چه از دوست رسد نیکوست.
اما نکته ای قابل ذکر است که پیر هرات خواجه عبدالله انصاری میفرماید:خدایا هر که را خواهی براندازی با درویشانش دراندازی.این بدان معنا نیست که درویشان دست به خشونت و ستیز خواهند زد نه بلکه حکمت این کلام آنجاست که حافظ هم میفرماید:
آه دل درویش به سوهان ماند گر خود نبرد برنده را تیز کند
آه برخاسته از دل سوخته ای در نیمه شبی و زاریدن درویشی در سحرگاهی به درگاه حق، به آتشی ماند که در بیشه زاری خشک افتاده و هیچ چیز جلودارش نیست.اما قلب درویشان چنان رئوف و بی کینه است که اگر ناله شبگیری هم از دل سحر خیزی برخیزد در راستای نابودی نیست بلکه در جهت هدایت آن عده گمراه است که مورد غضب حق قرار گرفته اند و خود نمیدانند که آزردن بهترین بندگان خدا مایه رنجش حق تعالی است.ولی از خدا بیخبران این آزار را از افتخارات و فتوهات خود در زندگی میدانند.چگونه میخواهند در پیشگاه حق این عمل خویش را توجیه نمایند؟
اگر از وجود حقیقت حق بیخبرند پس چرا شعائر دین را ملعبه خویش قرار داده و شارع مقدس اسلام را بدنام میکنند بهر حال دیر یا زود محاکمه همه ما در پیشگاه حضرت احدیت فرا خواهد رسید تا سیه روی شود هر که در او غش باشد
در سالروز دیگری از روز درویش، روز مردان خدا و راه یافتگان به درگاه احدیت قرار داریم .روزی که دلهای مومنین همه یکپارچه و دستهایشان همه یکی شد.بلکه نه این روز که هر روزشان همین است.جز یکی نمیبینند و جز او نمیجویند.
جان گرگان و سگان از هم جداست متحد جانهای شیران خداست
مبارک باد بر شما مومنینی که شهد ایمان را از دل و جان چشیده اید و انوار حق در خود دیده اید.شیرینی این شهد گوارایتان باد که هر روزتان روز درویش است.