به گزارش شرق به نقل از منابع رسمی چین، حزب كمونیست چین در روز پایانی نشست «كنگره خلق» قانون مناقشه‌برانگیز تازه‌ای را تصویب كرده است؛ از این پس منتقدان حزب كمونیست می‌توانند توسط ارگان‌های امنیتی تا شش ماه در محلی ناشناس نگه داشته شوند. این قانون اختیارات گسترده تازه‌ای برای بازداشت منتقدان و حصر خانگی آنان به ارگان‌های امنیتی تفویض می‌كند. مجازات «حصر خانگی» اكنون قانونی شده اما مجازات تازه‌ای برای منتقدان سیاسی در چین نیست. منتقدان و مخالفان حكومت چین دست‌كم در دو دهه گذشته بارها به شیوه‌های پیدا و پنهان در حصر خانگی قرار گرفته‌اند. اما این بار گویا قرار است این شیوه مجازات با ظاهری قانونی، علنی شود. كم نیستند منتقدان و معترضان چینی كه در حصر خانگی بوده‌اند و هستندكسانی چون «هو جیا» فعال سرشناس حقوق بشر، «ژائو زیانگ» نخست‌وزیر پیشین یا حتی «لیو شیائوبو» نویسنده و منتقد سرسخت دولت و فعال حقوق شهروندی كه به عنوان برنده جایزه نوبل صلح در سال 2010 انتخاب شدند.
بر اساس این گزارش، سه هزار نماینده حزب كمونیست چین در كنگره خلق گزارش ون جیابائو، نخست‌وزیر كنونی این كشور در رابطه با قانون به اصطلاح جدید را تایید كرده‌اند.
ژائو زیانگ، دبیركل پیشین حزب كمونیست چین و یكی از اصلاح‌طلبان پیشروی این كشور، در سال ۱۹۸۹ هنگامی از قدرت سرنگون شد كه در تلاش بود تا راهی برای تفاهم با دانشجویان ناراضی بیابد؛ دانشجویانی كه در تظاهرات میدان «تیان‌آن‌من» شركت داشتند. زیانگ زمانی كه با دانشجویان معترض در میدان تیان‌آن‌من دیدار كرد و با خواسته‌های آنان همدلی نشان داد، حكم افول سیاسی خود را امضا كرد. سه هفته پس از سركوب تظاهرات، او از همه سمت‌های دولتی خود بركنار شد. ژائو زیانگ هرچند كه مطرود شد، اما اجازه یافت تا عضو حزب باقی بماند و هرگز اتهامی علیه او اقامه نشد. او زندانی نشد اما گویا در حصر خانگی و سكوت خبری به سر می‌برد. شرایطی كه تا پایان عمر او در سال 2005 همچنان ادامه داشت. اعتراضات میدان تیان‌آن‌من در ۱۹۸۹ مجموعه تظاهرات اعتراضی در میدان تیان‌آن‌من شهر پكن بود كه به رهبری دانشجویان و از ۱۵ آوریل ۱۹۸۹ تا چهارم ژوئن همان سال ادامه داشت. دانشجویان در این واقعه به ناپایداری اقتصادی چین و سركوب‌های حزب كمونیست و فساد دولتی اعتراض كردند. جنبش دموكراسی چین در این اعتراضات نقش داشت. این اعتراضات با نیروهای مسلحی كه توسط حكومت به پكن فرستاده شدند، شدیدا سركوب شد. اعتراضات با حضور بیش از صدهزار نفر برگزار و نهایتا با قتل سه هزار دانشجو سركوب شد.
این گزارش می افزاید: اما در این میان نباید نام كسانی چون لیو شیائوبو یا حتی هو جیا را هم فراموش كرد. شیائوبو، استاد ادبیات و نویسنده چینی سال گذشته میلادی (2009)به اتهام تلاش برای تضعیف و سرنگونی نظام در چین به 11 سال زندان محكوم و در حالی به‌عنوان برنده جایزه صلح نوبل انتخاب شد كه دوران محكومیت خود را در زندان سپری می‌كند. او یكی از مولفان كتاب «منشور 08»؛ فراخوانی برای اصلاحات سیاسی و حقوق شهروندی و یكی از رهبران اعتراضات دانشجویی سال 1989 چین است. همسر هو جیا، از فعالان سرشناس حقوق بشر در چین می‌گوید كه هو در شرایطی قرار دارد كه «مشابه حصر خانگی» است. او گفته است كه «تعداد قابل‌توجهی» از نیروهای پلیس در محوطه اطراف محل زندگی خانواده هو در پكن حضور دارند. جیا كه ۳۷ سال دارد، به جرم «تشویق افكار عمومی برای سرنگونی حكومت كمونیستی در چین» برای سه سال و نیم در زندان بود. هو جیا از فعالان در زمینه‌های سیاسی و اجتماعی، از جمله آزادی‌های مدنی، حفاظت از محیط‌زیست و دفاع از حقوق مبتلایان به بیماری ایدز بوده است و اتهاماتی كه علیه او مطرح شدند، به نوشتن پنج مقاله انتقادی و مصاحبه‌هایش با رسانه‌ها مربوط بود. هو برنده جایزه ساخاروف، مهم‌ترین جایزه اتحادیه اروپا در زمینه حقوق‌بشر هم شده است. هو جیا در سال ۲۰۰۷ میلادی هم تحت بازداشت خانگی قرار گرفته بود و به همراه همسرش فیلم مستندی درباره تجربه شخصی خود از زندگی تحت‌نظارت دایمی پلیس ساخت و آن را در سایت‌های اینترنتی منتشر كرد.
منبع : جرس