Search
Close this search box.

فعالان اجتماعی و سياسی خواهان آزادی زندانيان سياسی در نوروز شدند

فعالان اجتماعی و سياسی خواهان آزادی زندانيان سياسی در نوروز شدندجمعی از فعالان حقوق زنان و فعالان حقوق بشر با انتشار بيانيه‌ای خواستار شده‌اند که زندانيان سياسی، نوروز را در کنار خانواده‌هايشان به‌سر ببرند.

به گزارش زمانه، اين بيانيه به امضای بيش از ۴۴۰ فعال اجتماعی و سياسی با گرايش‌ها و انديشه‌های مختلف رسيده است.

آن‌ها در اين بيانيه نوشته‌اند در آستانه سال نو خورشيدی “پاداش مدافعان حقوق بشر مجازات‌های سنگين‌تر زندان و محروميت‌های بيشتر” شده است.

امضاکنندگان اين بيانيه که برخی از آنان موکلان وکلايی هستند که امروز، خود جزو زندانيان سياسی‌اند، با اشاره به حکم‌های سنگين نسرين ستوده، عبدالفتاح سلطانی و نرگس محمدی، اعضای کانون مدافعان حقوق بشر، اين احکام را “غيرقانونی” دانسته و نسبت به بازداشت همه زندانيان سياسی، روزنامه‌نگاران و زندانيان عقيدتی اعتراض کرده‌اند.

عبدالفتاح سلطانی، وکيل دادگستری و از بنيان‌گذاران کانون مدافعان حقوق بشر در ايران از سوی دادگاه انقلاب به ۱۸ سال زندان، تبعيد به برازجان و ۲۰ سال محروميت از وکالت محکوم شد.

وی هم‌اکنون در بند ۳۵۰ زندان اوين به سر می‌برد.

نسرين ستوده، وکيل دادگستری نيز که هم‌اکنون در بند زنان زندان اوين به‌سر می‌برد به شش سال زندان و ۱۰ سال محروميت از وکالت محکوم شده است.

نرگس محمدی، نايب‌رئيس کانون مدافعان حقوق بشر ايران نيز چندی پيش در دادگاه تجديدنظر به شش سال زندان محکوم شد.

نويسندگان بيانيه همچنين به بازداشت دوباره نازنين خسروانی، روزنامه‌نگار، که برای گذراندن دوران شش سال محکوميت خود به زندان رفته است، اشاره کرده‌اند.

آن‌ها نوشته‌اند: “خواسته مشخص ما آزادی همه زندانيان سياسی است و انتظار داريم تا احقاق اين خواسته، همه آن‌ها از حقوق زندانی از جمله داشتن حق ملاقات حضوری با خانواده‌هايشان و به‌ويژه حق مرخصی در روزهای نوروز و سال نو بهره‌مند شوند.”

از سوی ديگر روز گذشته تارنمای کلمه بيانيه جمعی از خانواده‌های زندانيان سياسی را منتشر کرد که در آن آن‌ها نيز خواهان ديدار نوروزی با بستگان زندانی خود شدند.

اين گروه از خانواده‌های زندانیان سیاسی در بیانیه خود گفتند که دوست دارند مانند همه خانواده‌های ایرانی نوروز را با حضور نزديکان در بند خود جشن بگیرند.

آن‌ها اين خواسته را “حداقل خواسته”ای دانستند که همه خانواده‌های زندانیان سیاسی، می‌توانند داشته باشند.