بسم الله الرحمن الرحیم
مکانی را که خداوند برتر از همه جا گفته است،حرم یعنی مکه است. البته این را ما اگر یک مقداری به عنوان نمونه بگیریم که خداوند گفته است خُب ما حق داریم، مسجد النبی را جزء محترم ها قرار می دهیم. مساجد را چون خودِ خداوند اشاره کرده است احترام می گذاریم ولی مکه را مشخص کرده اند، هم خودِ وحی و هم فرمایشات پیغمبر و سنت پیغمبر که حتی آن مقام و ساکنین آنجا را در مقام پاسخ به حضرت ابراهیم احترام می کردید. « …وَمَن دَخَلَهُ كَانَ آمِنًا…»(سوره آل عمران-آیه۹۷) وقتی خداوند به ابراهیم(ع) دستوراتی داد، حضرت ابراهیم گفت این مقام و اهالی که وارد آنجا می شوند آنها را امنیتی بده. یعنی در واقع مثلاً کسی که تجارت می کند اگر تجارت مشروع کند خداوند بیمه و تضمین کرده است که ورشکست نشود. آنجا و کسی که در آنجا ساکن باشد را محترم دانسته است. ما از همین نمونه گیری کردیم و اماکن مَشاهد ائمه را محترم می دانیم، این موضوع برحسب عاطفه درست است،فرض کنید وقتی ما به خداوند اعتماد می کنیم توفیق پیدا می کنیم که ایمان بیاوریم خُب به پیغمبر احترام می گذاریم و همینطور به سایر امامان، کسی که پیغمبر تعیین کند احترام می گذاریم،این طبیعی است. در یک مورد یک شکل خاصی است که حالا می گوییم، معلوم می شود. یکی از ائمه (ع) در مورد احترامات مکه فرمودند که دور کعبه نباید خلوت باشد و حتی اگر جمعیت هایی نبودند دولت باید خرج سفر را بدهد که یک عده ای اینجا بیایند. البته در مورد این دستور خیلی می شود بحث کرد و حرف زد. احترام به آن محل احترام به اشخاص و جمعیت است.اما در مورد اماکنی که ائمه(ع) دفن هستند که در شهرهای مختلف متفرق هستند مثلاً حضرت رضا (ع) در مشهد،عده ای در کاظمین،بعضی در سامره ،علی (ع) در نجف ،اینها به آن شکل نمی شود به این معنی که یک شیعه از اهل هندوستان بخواهد آنجا برود،به راحتی نمی تواند، ممکن است اوضاع سیاسی خوب نباشد و بگویند تو حق نداری اینجا بیایی،سیاست هم آنجا آمده و این مسئله را هم تصرف کرده است به این جهت است که همه ی کشور ها راجع به مسائل زیارت قبور بزرگان خیلی آزادانه رها نکرده اند ولی غالباً به اصطلاح آزادتر گذاشتند. بنابراین این قسمت راجع به اماکن ائمه،مزارات ائمه قابل رعایت نیست، نمی شود. بنابراین در این بین هم آنجا یک مصلحت مهم تری پیش می آید فرض کنید یکی می خواهد به عنوان احترام به علی (ع) برای زیارت به نجف برود ولی وقتی مقررات دولتش و عراق مخالفش باشد وسط زیارت او را می گیرند هم در عراق و هم در مملکت خودش او را اذیت می کنند و خداوند این مَضِرت را گفته است. این از مَضِراتی است که سیاست امروز در دنیا بر ما تحمیل کرده است البته اینقدر که ما می گوییم در سیاست دخالت نمی کنیم به اصطلاح، درویشی در سیاست دخالت نمی کند، نه فقرا! ، هر کسی آزاد است فقر در سیاست دخالت نمی کند،نه اینکه این تمام می شود ولی خُب در همین مسیر است که انشاالله اگر بشود همه این رعایت را کنند و اماکن زیارتی ائمه(ع) را هم راحت و آزاد بگذارند برای اینکه الان خیلی راجع به سختگیری ها می شنویم. من از طرف گنابادی ها،گنابادی هایی که من را راه نمی دهند خانه خودم بروم ،از طرف اینها تسلیت می گویم و باز از طرف این آقایان تشکر میکنم،که کار خوبی کردند(برای عرض تسلیت به تهران)[۱] آمدند.
[۱] فقرایی که از گناباد برای شرکت در مراسم ختم روز هفتم رحلت جناب آقای حایری به تهران تشریف آوردند.