سازمان گزارشگران بدون مرز در بیانیه ای اعلام کرد:اینترنت ملی که از سوی سانسورگران ایرانی تهیه شده است، نمی‌تواند چیزی جز شبکه‌ای کاملا مهار شده و بی محتوا باشد، این شبکه ارائه‌ی اینترنتی مجاز از سوی رژیم است، “پاک” شده از هر انتقاد سیاسی، اجتماعی و مذهبی، ابزاری برای نشان دادن “افتخارات” رژیم و رهبرانش که هیچ فضایی را به مخالفان برای شنیده شدن صدای‌شان نمی‌دهند
گزارشگران بدون مرز نگرانی خود را از راه اندازی اینترنت ملی و قطع دسترسی کاربران به شبکه جهانی اینترنت اعلام کرده و افزوده است: هدف اصلی این طرح، ورای توجیه‌های امنیتی مسوولان ایرانی، مهار بیشتر اطلاع‌رسانی آنلاین و تحت‌نظر قرار دادن شهروند وب‌نگاران و به ویژه مدافعان حقوق بشر است. اینترنت ملی که از سوی سانسورگران ایرانی تهیه شده است، نمی‌تواند چیزی جز شبکه‌ای کاملا مهار شده، بی محتوا باشد. شبکه‌ای تحت کنترل شدید که از پیش ناشناخته ماندن کاربران در آن ممنوع شده است. این شبکه ارائه‌ی اینترنتی مجاز از سوی رژیم است، “پاک” شده از هر انتقاد سیاسی، اجتماعی و مذهبی، ابزاری برای نشان دادن افتخارات رژیم و رهبرانش که هیچ فضایی را به مخالفان برای شنیده شدن صدای‌شان نمی‌دهند.
براساس اعلام گزارشگران بدون مرز اینترنت ملی به رژیم امکان می‌دهد که در مواقع بحرانی اتصال به اینترنت جهانی را برای مردم کاملا قطع کند، بی آنکه برای تصمیم گیرندگان سیاسی و یا اقتصادی مشکلی در این زمینه به وجود آید. برای اجرایی شدن این طرح مسوولان ایرانی هزینه اتصال به اینترنت ملی را کاهش می‌دهند و از سوی دیگر هزینه اتصال به اینترنت جهانی را افزایش خواهند داد، تا اینترنت پر سرعت و ارزان تنها برای شبکه داخلی میسر باشد.
این سازمان در ادامه بیانیه خود خاطرنشان کرده است:راه اندازی اینترنت ملی در عین حال ابزاری برای تحمیل نظرات سیاسی و مذهبی جمهوری اسلامی نیز هست. رژیم تهران همواره اینترنت و شبکه‌های اجتماعی را متهم می‌کند که ” در خدمت غرب ” هستند و این کشورها از آنها برای ترویچ” ارزش‌های” خود در جهان استفاده می‌کند. قطع ارتباطات ایران با اینترنت جهانی حتا به شکلی موقت برآورده کردن خواست مقامات ایرانی برای مهار ” ارزش” هایی است که بر روی این شبکه در گردشند.
براساس این گزارش یکی از روزنامه‌نگاران ایرانی به گزارشگران بدون مرز در باره اینترنت ملی می‌گوید :” اینترنت ملی در کنار شبکه بین‌المللی اینترنت “خدعه‌ی” تازه رژیم است. “نمی‌دانم چرا باید کاربران ایرانی شبکه ملی اطلاعات یا همان اینترنت ملی را بپذیرند. شبکه ملی اطلاعات، شبکه‌ای است با سرعت بالا اما تنها برای بازدید از سایت‌های رسمی و مجاز در ایران، که در کنار آن اینترنت واقعی با سرعت اتصالی پائین و محتوایی پالایش شده را گذاشته‌اند. رژیم الان بیش از هر زمانی به پول نیاز دارد و فکر نمی‌کنم، فعلا اینترنت را کامل قطع کند، و خود را از امکانی درآمدزا محروم کند. شاید ملاهای حاکم در مورد غنی سازی معقول نباشند، اما برای خالی کردن جیب مردم در این جا بسیار آینده‌نگر هستند.”
یک وبنگار ایرانی نیز در این باره معتقد است :” رژیم تحت فشار است و نمی‌تواند به شکل کامل اینترنت را قطع کند. اما بازی دوگانه‌ای را با سرعت و هزینه اینترنت آغاز کرده است. آنهایی که می‌خواهند به شبکه بین‌المللی اینترنت دسترسی داشته باشند، باید هزینه بیشتری بپردازند. در عوض برای اینترنت ملی هزینه کم‌تر است و سرعت بیشتر. این رفتار، بکارگیری روش تبعیض‌آمیز “نرم” است برای محروم کردن کاربران از حق خود، بدون تحریک نهادهای بین‌المللی و متهم شدن به قطع اینترنت.”
گزارشگران بدون مرز یادآور شده است که جمهوری اسلامی ایران یکی از کشورهای سرکوبگر در عرصه اینترنت است و در فهرست کشورهای “دشمن اینترنت” قرار دارد. هم اکنون در این کشور ٢٤ روزنامه‌نگار و ١٨ وبنگار زندانی در زندان بسر می‌برند.