احمد قابل، پژوهشگر دینی و یکی از منتقدین شجاع ظهر روز دوشنبه اول آبان ماه در سن ۵۵ سالگی زندگی را به دورد گفت. قابل پس از یک دوره طولانی درمان و عمل جراحی در تهران و مشهد و در حالیکه دوران نقاهت را می‌گذراند، با وخیم شدن حالش از شنبه هفته پیش، ۱۵ مهر ۱۳۹۱، از منزل به بیمارستان قائم مشهد منتقل شد و در بخش داخلی اورژانس بیمارستان قائم مشهد و روز چهارشنبه اتاق آی سی یو این بخش بستری بود.
احمد قابل، پژوهشگر دینی و یکی از منتقدین شجاع ظهر روز دوشنبه اول آبان ماه در سن ۵۵ سالگی زندگی را به دورد گفت. قابل پس از یک دوره طولانی درمان و عمل جراحی در تهران و مشهد و در حالیکه دوران نقاهت را می‌گذراند، با وخیم شدن حالش از شنبه هفته پیش، ۱۵ مهر ۱۳۹۱، از منزل به بیمارستان قائم مشهد منتقل شد و در بخش داخلی اورژانس بیمارستان قائم مشهد و روز چهارشنبه اتاق آی سی یو این بخش بستری بود.
از روز چهارشنبه گذشته پزشکان احتمال بروز مرگ مغزی میدادند. اطلاعیه مربوط به مراسم تدفین بزودی به اطلاع خواهد رسید.
***
احمد قابل یکی از منتقدین شجاع حاکمیت ایران بود که به دلیل نقد و تحلیل حاکمیت بارها بازداشت و به زندان محکوم شده بود.
استاد احمد قابل چند نامه خطاب به آیت الله خامنه‌ای نوشته و منتشر کرده است و در آنها از او انتقاد کرده است. «نوشتن نامه به رهبری» یکی از اتهامات وی عنوان شده است.
آقای قابل در یکی از این نامه‌ها به رهبر ایران (۱۰ خرداد ۱۳۸۴) نوشت: «در دوران رهبری شما ستم دستگاه‌‌های قضائی و شبه قضائی و اطلاعاتی و امنیتی بیش از گذشته فزونی گرفته است و قانون‌شکنی و قانون‌گریزی در آنها به یک روند، تبدیل شده است. مخالفان سیاست‌‌های شما ، شدیدا سرکوب شده و با محرومیت‌‌های مختلف از حقوق فردی و اجتماعی مواجه بوده‌‌اند.»
او در ادامه این نامه نوشت: «خطای بزرگ روحانیت ما این بود که بدون دانش «مدیریت» مدعی «حکومت» شد و با سرمایه‌ای به نام «فقه» که در جای خود ارزشمند است و «هیچ ارتباطی به ریاست حکومت و نظام و مدیریت ندارد» ، نامزد ریاست و سیاست شده و بر ارکان قدرت مسلط شد و «ولایت مطلقه» را طلب کرد.»
احمد قابل در سال ۱۳۸۰ بازداشت و پس از تحمل ۱۲۵ روز زندان انفرادی در اوین، به قید وثیقه آزاد شده بود. اتهامات او در آن زمان اقدام علیه امنیت ملی، اهانت به رهبر و تبلیغ علیه نظام عنوان شده بود.
در ۲۹ آذر ۱۳۸۸ احمد قابل بار دیگر بعد از مرگ آیت‌الله حسین‌علی منتظری و به سفر به از مشهد به قم برای مراسم تشییع او در بین راه نیشابور بازداشت شد.
روز ۲۱ خرداد ۱۳۸۹ پس از تحمل حدود ۱۷۰ روز زندان، با قرار وثیقه ۵۰۰ میلیون ریالی و با حکم رییس شعبه ۵ دادگاه انقلاب مشهد آزاد شد. اولین جلسه دادگاه قابل، روز ۲۹ اردیبهشت برگزار شد. او را با پابند به دادگاه آورده بودند، قاضی کاووسی در دادگاه دستور داد از این به بعد رعایت احترام وی بشود و دیگر او را با پابند به دادگاه نیاورند. زمان جلسات بعدی دادگاه هنوز مشخص نشده اما دادگاه با درخواست وکلا مبنی بر تغییر قرار بازداشت، موافقت کرد و قرار تامین وثیقه صادر شد.
