وزیر بهداشت و درمان ایران گفته است هر ساله بین ۵ تا ۷.۵ درصد از ایرانیان به علت هزینههای بیماریهای صعبالعلاج «به زیر خط فقر میروند».
به گزارش ایلنا مرضیه وحید دستجردی روز جمعه ۲۴ آذر در همایش یک گروه خیریه فعال در امور درمانی گفته است: «وقتی هزینه درمان سرطان سینه با نرخ ارز قبلی ۶۴ میلیون تومان بود و امروز با نرخ ارز فعلی نزدیک به سه برابر شده است، چطور ممکن است فردی در یک خانواده به این بیماری مبتلا شود و این خانواده به زیر خط فقر نرود؟»
اشاره وزیر بهداشت ایران به افزایش نرخ ارز در ایران در دو سال گذشته است که در جریان آن، نرخ ارز تا سه برابر نرخ آن در پاییز سال ۸۹ بالا رفته است.
خانم وحید دستجردی گفته است: «روز به روز هزینههای درمانی مردم افزایش مییابد و در کشور ما علیرغم اختصاص اعتبارات مناسب همچنان مردم نزدیک به ۵۵ درصد از هزینههای سلامت را از جیب خودشان پرداخت میکنند.»
او اضافه کرده است: «اگر هزینههای مخفی و هزینههایی که به صورت جاری در بیمارستانها توسط مردم پرداخت میشود، میزان هزینههای درمانی که مردم از جیب خود میدهند، به ۷۰ درصد میرسد.»
وزیر بهداشت گفته است حفظ سلامت و بهداشت مردم «به عهده حکومت است». او تلویحا گفته است سلامت شهروندان به عنوان «یک مساله جدی» دیده نمیشود و بر همین اساس «اولویت بندی کشور در بودجهریزی برای سلامتی مردم باید تغییر کند».
مرضیه وحید دستجردی خبر داده است که در سال گذشته، موسسات خیریه ایران «۲ هزار میلیارد تومان برای سلامت مردم هزینه کردهاند».
وزیر بهداشت و درمان ایران همین روز ۲۴ آذر در حاشیه بهرهبرداری از یک واحد درمانی در تهران، از سیاست دولت در اولویتبندی تخصیص ارز مرجع به کالاها انتقاد کرد و گفت که در این سیاستگذاری «کالاهایی نظیر زین اسب بر دارو و تجهیزات پزشکی برای دریافت ارز مرجع» ترجیح داده شدهاند.
مرضیه وحید دستجردی همچنین گفته است با توجه به این سیاستگذاری دولت در تخصیص ارز، وزارت بهداشت درخواست کرده اولویتبندیهای بخش سلامت را خودش تعیین کند اما این درخواست «با مخالفت مسئولان اختصاص ارز مواجه شد».
وزیر بهداشت گفته است از نظر این وزارتخانه، دارو و ملزومات پزشکی باید اولویتهای ۲ و ۳ در تخصیص ارز مرجع باشند در حالی که این موارد اکنون اولویتهای ۷ و ۸ دارند. به گفته او برخی کالاها مانند زین اسب در اولویتهای بالاتری مثل اولویت ۴ یا ۵ قرار گرفتهاند.
پیش از این خبرگزاری فارس از قول «یک مقام ارشد بانک مرکزی» گزارش داده بود که وزارت بهداشت ارز اختصاص یافته برای دارو را «صرف خرید کالاهای آرایشی و بهداشتی» کرده است اما وزارت بهداشت این اظهارات را «دروغ محض» خواند و گفت که این وزارتخانه خود شاکی اصلی ماجرا است.
احمد شیبانی، رئیس سازمان غذا و دارو وزارت بهداشت روز ۲۳ آذر گفت: «اتفاقاً ما شاکی هستیم که چرا به جای این که ارز مرجع را به داروهای حیاتی و مورد نیاز و نیز برخی تجهیزات پزشکی که امروز از مهمترین اولویتهای کشور است اختصاص دهند، آن را برای خرید و واردات لوازم آرایشی و خودروهای لوکس اختصاص دادهاند.»
وزیر بهداشت نیز روز ۲۴ آذر بار دیگر این اظهارات منتسب به یک مقام در بانک مرکزی ایران را رد کرد و گفت: «وزارت بهداشت اصلا ارزی برای این اقدام در اختیار نداشته است و نمی تواند چنین کاری بکند.»
به گفته او مقامات بانک مرکزی و تصمیمگیرندگان اختصاص ارز «باید خودشان توضیح دهند این ارزها چگونه صرف واردات لوازم آرایشی شده است.»
خانم وحید دستجردی یادآوری کرده است که دولت ایران در شش ماه اول سال جاری، «هیچ ارزی به وزارت بهداشت برای واردات دارو نداد» و نهایتا از شهریورماه تا ماه آذر، «یکسوم ارز مورد نیاز واردات دارو از سوی بانک مرکزی به وزارت بهداشت اختصاص داده شده است».
وزیر بهداشت ایران پیش از این در ۱۸ آذر نیز از «تعلل» بانک مرکزی کشور در تخصيص ارز برای دارو انتقاد کرده بود و از اين بانک خواسته بود که به «تعهدات» خود عمل کند.
خانم وحيد دستجردی گفته بود: «نقل و انتقال ارز در خارج از کشور را از طرق غير رسمی میتوانيم دور بزنيم، ولی مشکل تخصيص ارز توسط بانک مرکزی در داخل کشور را نمیتوانيم دور بزنيم.»
اشاره وزير بهداشت به مشکلاتی است که ايران برای دريافت درآمدهای ناشی از صادرات نفت و گاز خود با آن مواجه شده است.
در پی تحريمهای بينالمللی عليه ايران که با هدف متوقف ساختن برنامههای اتمی آن اعمال شده است، بسياری از بانکهای خارجی از انتقال ارز به ايران خودداری میکنند که اين اتفاق در کنار کاهش صادرات نفت ايران مشکلات گستردهای را برای اقتصاد و بازرگانی اين کشور پديد آورده است.
کمبود برخی از داروها در ايران از جمله اين مشکلات است که در روزهای اخير گزارشهای متعددی درباره آن منتشر شده است.
این گزارشها حاکی از آن است که بازار دارو در ایران روزهایی بحرانی را طی میکند و فهرست داروهای نایاب در کشور مدام گسترش مییابد. از جمله این داروهای نایاب میتوان به داروهای مربوط به بیماریهای تالاسمی، هموفیلی، هپاتیت بی، انواع سرطانها و نیز داروهای بیهوشی اشاره کرد.