آیت الله جعفر سبحانی، از شخصیت های مذهبی نزدیک به حاکمیت با بیان اینکه انتخاب رئیس جمهور با رای مستقیم مردم “پیامدهای ناگوار” دارد، خواستار اصلاح قانون اساسی و ایجاد نظام پارلمانی شد.
به گزارش خبرگزاری مهر، سبحانی در یادداشتی که برای این خبرگزاری ارسال کرده نوشته است: انتخاب رئیس جمهور از طریق رای مستقیم مردم، هر چند با قانون اساسی همسوست و خود نگارنده ، در تصویب این قانون در خبرگان نخست، به آن رای مثبت داده است، ولی پیامدهای ناگوار این گزینش در شرایط کنونی، ملت را بر آن می دارد که در آن تجدید نظر کنند، زیرا به روشنی می بینند که اجرای این اصل به این شیوه، مایه گسترش خصومت، به جای رقابت شده است و زیر بنای نظام اسلامی را که همان وحدت مردم است، تهدید می کند. این نوع تجدیدنظر دور از واقعیت نیست و راهکار قانونی دارد و در گذشته هم در مورد برخی از مواد قانون اساسی تجدید نظر انجام گرفت و به رای ملت گذاشته شد.
این اولین باری نیست که پیشنهاد تغییر قانون اساسی و حذف انتخابات ریاست جمهوری مطرح می شود. سال گذشته رهبر جمهوری اسلامی نیز در سخنانی که به نگرانی او از تکرار اعتراضات سال هشتاد و هشت تعبیر شد، امکان حذف انتخابات ریاست جمهوری و انتخاب رییس قوه مجریه توسط مجلس را دور از ذهن ندانسته بود.
این موضوع در حالی مطرح می شود که علاوه بر تجربه حوادث انتخابات ریاست جمهوری گذشته، در سه سال اخیر درگیری و تنش میان آیت الله خامنه ای و محافظه کاران همسو با او از یک سو و محمود احمدی نژاد و اطرافیانش از سوی دیگر نیز افزایش یافته است.
برخی تحلیل گران معتقدند تجربه سال های پس از فوت آیت الله خمینی نشان می دهد که رهبر فعلی جمهوری اسلامی با هیچ یک از روسای جمهوری و حتی آخرین آنان که با حمایت های مستقیم آقای خامنه ای بر کرسی ریاست نشست سر سازگاری نداشته و با تنش مواجه شده است. این درحالی است که آیت الله خامنه ای در دوره ریاست جمهوری خود نیز با میرحسین موسوی به عنوان نخست وزیر وقت دارای اختلافات اساسی بود.
به گفته این تحلیلگران، بر اساس همین پیشینه دور از ذهن نیست که رهبر جمهوری اسلامی به دنبال راهی برای حذف جایگاه ریاست جمهوری باشد.
یک سال پس از سخنان آیت الله خامنه ای در این باره، جعفر سبحانی نیز با اشاره به تنش های سیاسی موجود، خواستار حذف انتخابات ریاست جمهوری شد.
وی در یادداشت خود نوشته است: “پیامدهای گزینش مستقیم رئیس جمهور، چیزی نیست که بر کسی پوشیده باشد زیرا:
اولا: نیروهای سیاسی به دو گروه تقسیم شده اند و هر یک می کوشند بخشی از ملت را به سوی خود بکشانند و طبعا وحدت کلمه ملت با این شیوه دچار آسیب فراوان می سازند.
ثانیا: هنگام تبلیغات انتخاباتی، آنچنان اسراف و زیاده روی رخ می دهد که میلیاردها ثروت ملت ایران، به کاغذ و مقوا و سپس به زباله تبدیل می شود.
ثالثا: این نوع گزینش سبب می شود که برخی از این گروه ها، اصول اخلاقی را نادیده گرفته و شخصیت های برجسته کشور را تخریب و متهم سازند و از همین طریق، دشمنی که در کمین است، از این راه بهره سیاسی را برده و ملت را نسبت به نظام بدبین می سازد.
رابعا: هنوز که قریب ششش ماه به موعد انتخابات مانده است، بحث و گفتگو در این موضوع رسانه ها و مطبوعات و رسانه ها و افکار عمومی کشور را هدف گرفته و به جای پرداختن به مسائل لازم و حیاتی، به همین موضوع می پردازند، خصوصا در ماههای نزدیک به ایام انتخابات، غالبا وزارتخانه ها و ادارات بزرگ، فعالیت های خود را کم کرده و همگی متوجه این هستند که چه کسی برگزیده می شود، و ضرر چنین کم کاری و رها کردن امور لازم بر کسی پوشیده نیست.
اینها یک رشته پیامدهای ناگوار است که این نوع گزینش دارد و پیامدهای دیگری نیز دارد که از بیان آنها صرف نظر می کنم. “
او سپس پیشنهاد کرده است که که رئیس جمهور کشور، از طریق مجلس و نمایندگان ملت برگزیده شود.