هو
۱۲۱
مقام معظم رهبری
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
ریاست محترم مجلس شورای اسلامی
شورای محترم امنیت ملی
استاندار محترم استان چهارمحال و بختیاری
با سلام و احترام،
ما دراویش گنابادی، که هم اکنون در آستانه ورقی دیگر از دفتر تهاجم و ستم وارده بر دراویش در دوران اخیر هستیم، برخود لازم می داریم که با این چند سطر شما مسئولین کشور و حارسان امنیت ملت را قبل از رخ داد هر حادثهای آگاه ساخته تا حجت تمام کرده باشیم.
این نامه در حالی نوشته می شود که در ضرب العجل دو روزه تخلیه خانه شخصی یکی از دراویش شهرستان شهرکرد، که در آن مجلس ذکر درویشی برگزار می شود قرار گرفته ایم، تیغ های لودر های ویران کننده تا پشت در خانه هم رسیدند و سربازانی که در خیالمان پاسبان مرزهای کشورمان در برابر دشمن هستند، در مقابلمان صف کشیدند.
ماجرا، قصهی تکراری ِدست آویز قرار دادن تبصره و مادهای در گوشهی آیین نامه های شهرداری است تا محملی شود برای صدور حکم تخریب مکان های عبادی دراویش، این بار نصب چند داربست(!)، آن هم به صورت فصلی که حتی (بر طبق نامه های پیوست) توسط کارشناسان شهرداری نیز به عنوان تخلف ساختمانی محرز نشده بهانهای برای فشار بر دارویش شده است.
اگر به فرض محال تخلفی هم صورت گرفته باشد، آیا دلیل بر هجوم عده ای، آن هم بی هیچ حکم و مجوزی به درون خانه و تخریب اموال شخصی صاحب خانه است؟ آیا واقعا برای برچیدن چند داربست، لودر و بولدوزر می آورند، خیابان می بندند و ارتش روانه می کنند؟ آیا تشکیل دوباره جلسات تامین استان و بحث هایی حول برچیدن بساط دراویش، ما را نباید به یاد خاطرات تلخ گذشته یعنی تخریب حسینهی قم، بروجرد، چرمین و اصفهان بیندازد؟
خاطرات تلخ تخریب ناحق این حسینه ها هیچگاه از اذهان دراویش پاک نمی شود، همانطور که لکه ننگ تخریب و توهین به خانه حسین (ع) از دامن داعیان حکومت اسلامی و شیعی.
ما دراویش گنابادی سخت از تکرار این فجایع بیمناکیم و بر اساس منش و مسلک صلح طلبمان از ایجاد تنش و درگیری بیزار، ما نه از مسببین و عاملین این برخوردها آگاهیم و نه از اهداف و مقاصدشان مطلع، لذا از شما مسئولان کشور می خواهیم که با تصمیمات و مدیریت صحیح ، پس از ضرب العجل تعیین شده، امنیت و حقوق مدنی و شهروندی ما را که طبق آن مجاز به برقراری نماز و مجالس درویشی هستیم، حفظ کرده چراکه تا حصول اطمینان از عدم تخریب، این محل را ترک نخواهیم کرد و به این وسیله نیز مسئولیت عواقب این حادثه را از گردن خود خارج می سازیم.
جمعی از دراویش گنابادی