رئیس دادگاه انقلاب شهرستان درود که ریاست حوزه قضائی این شهرستان را نیز بر عهده دارد، دستور امحاء آثار بزرگان ادب و عرفان ایران را صادر نموده است. گفته می شود در میان این کتب آثار بزرگان سلسله نعمت اللهی گنابادی و عرفای نامدار دیگری چون مولانا، سعدی، حافظ ، فردوسی. . . .وجود دارد. این دستور مقام قضایی اهانت آشکار به فرهنگ و تمدن چند هزار ساله ماست. باید پرسید اگر این کتب با مجوز وزارت ارشاد به چاپ رسیده است، چرا باید داشتن این کتب جرم محسوب شود؟ چگونه در یک نظام سیاسی که مدعی دیانت است عضوی از زیر مجموعه یک وزارتخانه احکامی صادر می نماید که با هیچیک از موازین شرعی، قانونی و عقلی مطابقت ندارد؟ این اعمال، روش برخورد کلیسا در دوران قرون وسطی را تداعی می کند!!
