هو الوکیل
ستایش خداوندی سزاست که اول وکیل عالمیان اوست و مدافع حقوق ابنای بشر در همه حال و همه جا وی است.
رییس کانون وکلای دادگستری مرکز
جناب آقای گودرز افتخار جهرمی،
با سلام
ما دو تن دارویش زندانی هستیم که در اعتراض به برخورد نامناسب و غیر قانونی با وکلا و مدافعانمان دست به اعتصاب غذا زده ایم، به همین دلیل امروز که سالروز روز وکیل و استقلال کانون وکلای دادگستری ایرانست بر آن شدیم که در عریضه ی حاضر ضمن یادآوری از ارزشهایی که سبب پاسداشت این روز گشته، فراموشی این ارزش ها را هشدار دهیم.
در روز ۷ اسفندماه سال ۱۳۲۸ بزرگ مرد تاریخ ایران جناب آقای دکتر محمد مصدق به همت جمعی از حقوق دانان وطن دوست ایرانی دست به تاسیس کانون وکلای دادگستری ایران زدند ، که در آن تاریخ استقلال این کانون همانا تجلی دفاع از تمامیت آزادی های مشروع و مندرج در قانون و نشان دهنده ی ترقی تمدن دور اندیشی و روشنفکری ایرانیان بود.
اما چرا با وجود اینکه در مسیر تاریخ تاسیس این کانون تا به امروز،ظهور انقلاب اسلامی و حکومت جمهوری اسلامی نیز حضور دارد باید وضع امروز این کانون به اینجا ختم شود ؟
اکنون دیگر همه اذعان دارند که متاسفانه حاکمیت فعلی ایران و قوه قضاییه با عدم خردورزی و پایان بینی که لازمه عقل و طبع سلیم است ، کمر همت بر وابسته کردن کانون وکلای دادگستری ایران به نهادهای دولتی و قضایی بسته و سعی برزوال و فروپاشی استقلال این کانون کرده است، که همانا سرانجام به عدم استقلال خود قوه قضاییه و امکان پذیر نبودن یک دادرسی عادلانه می انجامند و در نهایت ترازوی عدل و داد”عدلیه” شعار و نمادی پوچی بیش نخواهد بود . اکنون سوال اینجاست حال که دست قضا ما را به ورطه کشانده ، پسندیده است که ما وشما وظیفه خویش را فراموش کنیم ؟
گر قضا انداخت ما را در عذاب
کی رود آن طبع و خوی مستطاب
کانون وکلای دادگستری ایران!
ما مردم ایران از شما انتظار داریم که اگر به سبب فشار و آزار و اذیت های امروزه جایگاه واقعی خویش را از دست داده اید ، اما حرمت این جایگاه را از یاد نبرید!
در حال حاضر ده ها تن از وکلای دادگستری در زندان به سر می برند و عده ای وادار به مهاجرت اجباری و اسارت در دیارغربت شدند چرا که عده ای استقلال کانون وکلا را که همانا ماهیت و هویت جامعه وکلاست، نمد مال کرده و آن را روز به روز می کوبند تا دستاورد سالهای دیرین ، نیست و نابود گردد .
شگفت است که شما بزرگان همه وکیلید اما نه تنها دفاع از حقوق خویش که وابسته به حقوق تمام ملت است نمی‌کنید بلکه دم هم بر نمی آیید و برخی حتی به ثنا و حمد نیز پرداخته اید .
کانون وکلای دادگستری ایران!
وکیل حقی در قبال جامعه وکلا دارد و جامعه وکلا در برابر حق وکیل مسئول و مکلف است.
حقی که بزرگانی چون جناب آقای دکتر محمد مصدق ، جناب آقای دکتر ناصر کاتوزیان، حضرت آقای حاج دکتر نور علی تابنده(مجذوب علیشاه) و جناب آقای دکتر صدر حاج سید جوادی و وکلای زندانی که تنها برای دفاع از حقوق موکلین خویش که مردم همین آب و خاک اند در بند اسارت به سر می برند و متحمل تعلیق از کار و ابطال پروانه های وکلاتشان شده اند همچون فرشید یداللهی ، امیر اسلامی ، امید بهروزی ، مصطفی دانشجو ، نسرین ستوده ، محمد علی دادخواه ، عبدالفتاح سلطانی ، قاسم شعله سعدی ، محمد سیف زاده ،و … به جا آورده و برای همیشه ملت ایران قدردان زحمات ایشان خواهند بود اما ما چشم انتظار ادای حقی هستیم که برگردن کانون محترم مانده است.
متاسفانه باید این روز را به کانون وکلا دادگستری به دلیل زندانی بودن ده ها وکیل و ختم جایگاه کانون به این وضعیت تسلیت گفت چرا که تبریک از آن وکلایی است که برای دفاع از حقوق مردم و حفظ استقلال حرفه خویش همه آزار و اذیت ها از جمله تعلیق و زندان را متحمل شدند و در ثبات اقدامشان خللی وارد نشد.
امید است آیندگان به مقاومت جامعه وکلای دادگستری ایران در برابر فشارها افتخار کنند و از به گِل نشستن کشتی ِ آخرین و مهمترین کانون مستقل میهنمان جلوگیری نمایند، تا نام متعالی ایران در عرصه حفظ و احترام حقوق شرعی و مدنی انسانها بدرخشد.
صالح الدین مرادی ـ کسری نوری
دراویش زندانی در عادل آباد شیراز