پس از ۹ روز اعتصاب غذای خشک دراویش زندانی، حال جسمی ایشان همچنان وخیم گزارش شده است.
به گزارش مجذوبان نور؛ آقایان صالح مرادی و کسری نوری که پس از ۶۴ روز اعتصاب غذای « تر » از ابتدای فروردین ماه ۱۳۹۲ دست به اعتصاب غذای « خشک » زده‌اند در وضعیت جسمی خطرناکی قرار دارند.
به گفته‌ی خانواده‌ی این دراویش، مامورین امنیتی و حراست زندان با جبر و خشونت این دراویش را در بهداری زندان عادل آباد محبوس و تحت سرم درمانی قرار داده‌اند. که این رفتار مامورین امنیتی طبق قوانین بین المللی حقوق بشر غیرقانونی و مخالف خواسته‌ی دراویش زندانی می‌باشد. این دراویش در تماسی که با خانواده‌ی خود داشته‌اند اعلام کردند که با وجود تهدید و انتقال آنان به بهداری زندان همچنان در اعتصاب غذای خشک به سر می‌برند.
خانواده‌ی این دراویش گنابادی با اعلام تشدید وخامت حال این دراویش، تنها دلیلی که این دو زندانی عقیدتی تا کنون زنده مانده‌اند را سرم درمانی‌‌های انجام شده اعلام کرده و ابراز داشتند که همچنان مسئولین قوه قضاییه و وزارت اطلاعات نسبت به خواسته‌های قانونی این دو تن مبنی بر بازگرداندن ۷ تن از وکلای دراویش و مدیران سایت مجذوبان نور از بند امنیتی ۲۰۹ به بند ۳۵۰ زندان اوین و همچنین رسیدگی به وضیعیت سلامتی این افراد بی توجه بوده و به همین دلیل آقایان کسری نوری و صالح مرادی بر ادامه‌ی اعتصاب غذای خود پافشاری می‌نمایند.
این در حالیست که در روز سه شنبه ششم فروردین ماه، ساعاتی پس از تجمع دراویش در مقابل زندان عادل آباد، نیروهای امنیتی و اطلاعاتی با فشار و تهدید، دو درویش اعتصاب کننده آقایان صالح مرادی و کسری نوری را وادار به خوردن مقداری نان کرده و اقدام به فیلم برداری از آنها نموده بودند.
این دو درویش هم اکنون نه روز است که در اعتصاب غذای خشک به سر می‌برند و در روزهای اخیر بارها به دلیل ضعف جسمانی و بی‌هوشی به بهداری زندان منتقل شدند. آقایان صالح مرادی و کسری نوری هر کدام بیش از ۳۵ کیلو کاهش وزن داشته، زیرچشم و ناخن‌های آنها به شدت سیاه شده و توان ایستادن ندارند. اما همچنان بر خواسته خود پا فشاری می‌کنند و حاضر به شکستن اعتصاب خود نیستند.
لازم به ذکر است که برخورد نیروهای امنیتی و برنامه ریزی برای شانه خالی کردن مسئولین از انجام وظایف و مسئولیت‌هایشن موضوع جدیدی نبوده و در گذشته نیز در تاریخ ۱۵ بهمن ماه ۱۳۹۱، ماموران امنیتی و مسئولان زندان عادل آباد شیراز، کسری نوری و صالح مرادی را با وجود وضیعت جسمی وخیم مجبور به انگشت زدن نامه‌ای کردند که مضمون آن حاکی از سلامتی کامل جسمی آنها و عدم نیاز به مداوا و رسیدگی کامل درمانی-بهداشتی در زندان بود.
