عضو بنیانگذار نهضت آزادی امروز یکشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۲ درگذشت.
به گزارش «میزان خبر»، دکترسید احمدصدرحاج سیدجوادی بعد از یک دوره بیماری ساعتی پیش در بیمارستان آبان دار فانی را وداع گفت.
این عضو شورای مرکزی نهضت آزادی، در شمار اعضای شورای انقلاب بود و در کابینه مهندس بازرگان سمت‌هایی نظیر وزارت کشور و وزارت دادگستری را بر عهده داشت و در مقام اولین وزیر کشور بعد از انقلاب، رفراندوم جمهوری اسلامی را در فروردین ماه ۱۳۵۸ برگذار نمود.
در سال ۱۳۸۸ انجمن دفاع از آزادی مطبوعات به صدرحاج سیدجوادی قلم طلایی را اهدا کرد و ایشان پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم نیز به هیچ عنوان دست از انجام وظایف ملی و مذهبی خویش نکشید و با صدور نامه‌ها و بیانیه‌های متعدد، به امر به معروف و نهی از منکر حاکمیت می‌پرداخت و نامه‌هایی به رهبری و رئیس قوه قضائیه و همچنین بیانیه‌هایی خطاب به ملت ایران ماحصل این دوره از زندگی پرفروغ ایشان است.
زمان و مکان مراسم تشییع متعاقبا اعلام خواهد شد.
سایت مجذوبان نور این ضایعه را به خانواده ایشان، اعضای نهضت آزادی و عموم مردم ایران تسلیت می‌گوید و از خداوند منان علو درجات او را خواستار است.
خلاصه زندگی نامه
سیداحمد صدرحاج سیدجوادی متولد سوم خرداد ۱۲۹۶ در شهر قزوین بود و تحصیلات خود را در حقوق قضایی و سیاسی پی گرفت و دکترای علوم سیاسی خود را از فرانسه گرفته بود. او فعالیت سیاسی خود را در بحبوحه سالهای ملی شدن صنعت نفت آغاز کرد و پس از کودتای ۲۸ مرداد، به دعوت آیت الله زنجانی به نهضت مقاومت ملی پیوست و در سال ۱۳۴۰ جزو بنیانگذاران اصلی نهضت آزادی ایران محسوب می‌شد، اما به خاطر اشتغال به قضاوت امضای او در بیانیه تاسیس این حزب قرار نگرفت.
صدر حاج سیدجوادی در هنگامی که دولت دکتر امینی به سمت دادستان تهران انتخاب شد و بعد از بازداشت اعضای نهضت آزادی در بهمن ۱۳۴۱ مسئولیت اجرایی نهضت را بر عهده داشت. او پس از بازنشستگی، پروانه وکالت گرفت و به عنوان رییس کانون وکلا انتخاب شد اما با مخالفت مستقیم پادشاه ایران با ریاست او بر کانون وکلا، این انتخابات باطل شد و داماد دکتر مصدق به جای او انتخاب شد.
در بحبوحه انقلاب او یکی از فعال‌ترین چهره‌ها در سازماندهی پشت پرده انقلاب بود و مسئولیت تماس با نیروهای فعال در خارج از کشور بر عهده او بود و در بحبوحه پیروزی انقلاب به عضویت شورای انقلاب درآمد. او سمت‌هایی نظیر وزارت کشور و وزارت دادگستری را در دولت موقت برعهده داشت.
او وکالت مبارزان قبل از انقلاب از جمله، مرحوم آیت الله منتظری، مرحوم دکتر علی شریعتی، آیت الله علی خامنه‌ای را برعهده داشت و پس از انقلاب نیز وکالت نهضت آزادی و دبیران کل آن، مرحوم مهندس بازرگان و دکتر ابراهیم یزدی و دیگر اعضا را، بر عهده داشت. همچنین صدرحاج سیدجوادی به همراه دکترنورعلی تابنده (قطب دراویش گنابادی)، وکالت روزنامه میزان را برعهده داشت.
پس از انقلاب صدرحاج سیدجوادی به عضویت کابینه مهندس بازرگان انتخاب شد و در تدوین پیش نویس قانون اساسی نقش برجسته‌ای برعهده داشت. او همراه با مهندس بازرگان از سمت خود استعفا داد و در مجلس اول از طرف مردم قزوین به نمایندگی انتخاب شد و با فراکسیون اقلیت مجلس همراه بود. او در این مجلس بار‌ها به سیاستهای حکومت در بازداشت نیروهای مخالف در دهه ۶۰ اعتراض کرد و خود پس از پایان مجلس اول، او در سال ۱۳۶۳ بازداشت و شکنجه شد.
صدرحاج سیدجوادی در سال ۱۳۶۴ به همراه مهندس مهدی بازرگان و دکتر ابراهیم یزدی از طرف نهضت آزادی در انتخابات ریاست جمهوری کاندیدا شد، اما صلاحیت هر سه نفر توسط شورای نگهبان رد شد.
او از سال ۱۳۶۰ همکاری خود را با دایره المعارف تشیع آغاز کرد و از سال ۱۳۶۲ سرپرستی این مجموعه را بر عهده داشت و ۱۴ جلد از این مجموعه زیر سرپرستی او تا کنون منتشر شده است. این دانشنامه در سال ۱۳۸۲ به عنوان «کتاب سال» شناخته شد و سوی وزیر وقت ارشاد مورد تقدیر قرار گرفت.
استاد سید احمدصدرحاج سیدجوادی در یازدهمین کنگره نهضت آزادی ایران به عضویت دائمی و افتخاری شورای مرکزی این حزب انتخاب شد و تا پایان عمر پر تلاششان در کلیه جلسات حزبی حضوری پر رنگ و پیگیر داشتند.
وی در سال ۱۳۸۰ نیز توسط اطلاعات سپاه در سن ۸۴ سالگی همراه با دیگر اعضای نهضت آزادی بازداشت شد و پیر‌ترین زندانی سیاسی تاریخ جمهوری اسلامی لقب گرفت. صدرحاج سیدجوادی پس از آزادی محل مراجعه خانواده‌های بازداشت شدگان نهضت آزادی بود و در سال ۱۳۸۱ دبیرکل نهضت آزادی به خاطر زحماتش از او تقدیر به عمل آورد.
همچنین در سال ۱۳۸۶ نهضت آزادی و شورای فعالان نهضت آزادی در برنامه سالگرد درگذشت آیت الله طالقانی در حسینیه ارشاد از صدرحاج سیدجوادی به خاطر یک عمر مجاهدت و مبارزه تقدیر کردند.
عذرخواهی
حاج سیدجوادی دو سال پیش در نامه‌ای به رهبر ایران از او بابت حمایت گسترده‌اش از محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور، انتقاد کرده و نسبت به سرکوب نیروهای سیاسی وفادار به انقلاب ۱۳۵۷ هشدار داده بود.
او در نامه دیگری که خطاب به مردم ایران نوشته بود به عنوان یکی از اعضای شورای انقلاب از وقایع سه دهه اخیر در ایران عذرخواهی کرده بود.
او نوشته بود: “آنچه در این لحظات برای راقم این سطور تاسف‌انگیز بوده و جای عذرخواهی دارد، نه مبارزه با نظام خودکامه پهلوی یا همکاری با روحانیت یا پذیرش مسئولیت یا واگذاری قدرت به تشنگان آن است.”
حاج سیدجوادی همچنین از امضاکنندگان نامه‌ای بود که شش تن از چهره‌های ملی-مذهبی در آن به رهبر ایران هشدار داده بودند که با توجه به اوضاع داخلی و موقعیت بین‌المللی کنونی ایران، مذاکره با ایالات متحده آمریکا را به مصلحت نمی‌دانند و گفته بودند حکومت باید به جای آن فضای سیاسی داخل کشور را باز کند.