Search
Close this search box.

اعتراض مدافعین حقوق بشر به وضعیت ۱۰ فعال سیاسی دربند؛ می‌خواهند سوء ظن بر زندان حاکم شود

اعتراض مدافعین حقوق بشر به وضعیت ۱۰ فعال سیاسی دربند می‌خواهند سوء ظن بر زندان حاکم شودیک هفته پس از انتقال ۱۰ زندانی سیاسی زندان اوین به انفرادی‌های بند ۲۰۹ این زندان، مدافعین حقوق بشر ایرانی نسبت به وضعیت آن‌ها ابراز نگرانی کرده‌اند. عبدالکریم لاهیجی، نایب رئیس فدراسیون بین المللی جامعه‌های حقوق بشر و رئیس جامعه دفاع از حقوق بشر در مصاحبه با روز می‌گوید این اقدامات در جهت حاکم کردن سوء ظن بر فضای زندان و ایجاد محدودیت بیشتر برای زندانیان سیاسی است.

همزمان شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل در سال ۲۰۰۳ با ارسال نامه‌ای به احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران نسبت به اینکه در صورت ادامه شرایط موجود زندانیان دست به اعتصاب غذا خواهند زد، هشدار داده و گفته است که در شرایط عدم رسیدگی به مطالبات زندانیان بر “وخامت اوضاع” افزوده خواهد شد.

انتخاب “وکیل بند” به عهده زندانیان است

۱۰ زندانی سیاسی محبوس در بند ۳۵۰ زندان اوین به دنبال اعتراض به رفتار مسولان زندان، از روز یکشنبه ۸ اردیبهشت به سلول‌های انفرادی بند ۲۴۰ منتقل شده‌اند.

به گزارش سایت کلمه، انتقال این ۱۰ زندانی پس از آن صورت گرفت که مسئولان، زندانیان را برای عزل سعید مدنی وکیل این بند تحت فشار گذاشتند.

عنوان “وکیل بند” که از گذشته در میان زندانیان سیاسی ایران رایج بوده، به کسی اطلاق می‌شود که از سوی زندانیان جهت پیگیری وضعیت رفاهی همبندان خود و انتقال خواست‌های معیشتی آن‌ها به مسئولان انتخاب می‌شود.

عبدالکریم لاهیجی، حقوقدان و نایب رئیس فدراسیون بین المللی جامعه‌های حقوق بشر می‌گوید انتخاب وکیل بند مطابق آیین نامه زندان به عهده و در اختیار خود زندانیان است. او می‌گوید: “هر گونه دخالت از سوی سرپرست زندان یا مسولان آن بی‌مورد و غیر قانونی است. در گذشته و در زندان‌های نظام سابق نیز این امور به عهده خود زندانیان بود.”

به گفته این حقوقدان تعیین وکیل بند حتی جنبه رفاهی هم ندارد، نوعی تقسیم کار در زندگی جمعی داخل زندان‌های عمومی است که مستلزم نوعی مدیریت داخلی است؛ این مدیریت هیچ گونه ارتباطی با دخالت رئیس یا ماموران زندان ندارد.

“تسویه حساب” با زندانیان

سعید مدنی، عبدالله مومنی، ابوالفضل عابدینی نصر، سیامک قادری، امیرخسرو دلیرثانی، محمد حسن یوسف‌پور سیفی، سعید عابدینی، کامران ایازی، محمد ابراهیمی و پوریا ابراهیمی زندانیانی هستند که روز یکشنبه ۸ اردیبهشت به بند ۲۴۰ زندان اوین منتقل شده‌اند. در میان آن‌ها تعدادی شرایط جسمانی نامساعدی داشته و نیاز به رسیدگی پزشکی فوری دارند.

شیرین عبادی، رئیس کانون مدافعان حقوق بشر در نامه خود به احمد شهید با یادآوری وضعیت سلامت این تعداد از زندانیان نوشته است: “با عنایت به اینکه در سال‌های قبل چند تن‌ از زندانیان مانند هدی صابر و محسن دکمه چی به علت عدم رسیدگی پزشکی‌ و درمان به موقع، جان خود را از دست داده‌اند، بنابراین عدم امکانات پزشکی‌ جان زندانیان را تهدید می‌‌کند.”

هفته گذشته تلاش مسولان زندان برای عزل، سعید مدنی، وکیل بند ۳۵۰ زندان اوین، با اعتراض گروهی از زندانیان روبرو شد و به دنبال آن ده زندانی سیاسی علاوه بر اعمال ممنوعیت ملاقات، به بند امنیتی ۲۴۰ منتقل شدند.

سایت کلمه خبر داده بود که پس از انتقال این دسته از زندانیان، جمع دیگری در بند ۳۵۰ دست به اعتراض زده و بیش از ۳۰ نفر آن‌ها در همبستگی با همبندان سابق خود، از حضور در سالن‌های ملاقات خودداری کرده‌اند.

شیرین عبادی در نامه خود به احمد شهید با اشاره به این اعتراضات نوشته است: “تعدادی از زندانیان سیاسی این بند اعلام کرده‌اند که در صورت ادامه شرایط موجود، دست به اعتصاب غذا خواهند زد که این خود بر وخامت اوضاع خواهد افزود.”

به اعتقاد عبدلکریم لاهیجی هم اقدامات اخیر مسولان زندان اوین، در جهت اعمال فشار بر زندانیان سیاسی و افزودن بر درجه فشار، شدت و محدودیت آن‌ها است.

آقای لاهیجی می‌گوید: “تمام تلاش مسولان این است که زندانیان در یک فضای صمیمی و دوستانه نباشند و سوء ظن بر فضای بند‌ها حاکم شود. می‌خواهند زندانیان به صورت فردی در زندانهای عمومی زندگی کنند تا اینکه به صورت گروهی زندگی روزمره خود را اداره کنند.”

نایب رئیس فدراسیون بین المللی جامعه‌های حقوق بشر در مورد نقض حقوق زندانیان، اعتراض جمعی دسته از زندانیان را به انتقال عبدالفتاح سلطانی و برخی از زندانیان دراویش گنابادی یادآوری می‌کند و می‌گوید در بین زندانیان منتقل شده به بند ۲۴۰ افرادی ممنوع الملاقات هستند و نگهداری آن‌ها در انفرادی نوعی “تسویه حساب” تلقی می‌شود.

شیرین عبادی هم در پایان نامه خود به احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران از وی خواسته است که در فعالیت‌های خود توجه مسولان حکومت ایران را به وضعیت زندانیان و سلامت و بهداشت آنان اعم سیاسی و غیر سیاسی جلب کند.