شیخ حسین عرب، استاد حوزه‌های علمیه و عضو ارشد مجمع روحانیون مبارز کاشان، طی نامه‌ای به شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه کل کشور نسبت به سخنان هفته گذشته جنتی امام جمعه موقت تهران اعتراض کرد.
وی در نامه ی خود با اعتراض به مواضع “تند و بی دلیل” جنتی در نماز جمعه هفته گذشته، نوشته است: حق نقد و اعتراض از جمله حقوقی است که مردم برای آن انقلاب کرده‌اند. خوب است جناب آقای جنتی توضیح دهند که چگونه و با کدام ساز و کار باید این حق در جامعه اعمال شود. الان فقط مردم عملا از حق مدح برخوردارند نه حق نقد. آیا با این برخورد اطمینانی وجود دارد که با اندک اعتراضی حکم محاربه و افسادفی‌الارض صادر نشود؟
خطیب موقت نماز جمعه تهران اول آذر در خطبه ها با حمله مجدد به رهبران جنبش سبز گفت: این روسیاهان در خانه خود محبوس شدند و تلویزیون و امکانات و رفاهیات خود را دارند، منتهی در خانه خود محبوس هستند و اگر رأفت اسلامی نبود این‌ها باید اعدام می‌شدند.
به گزارش جرس، متن کامل نامه حسین عرب به شرح زیر است:
شورای سیاست‌گذاری ائمه‌ی جمعه
با سلام و احترام؛
در خطبه‌های نمازجمعه تهران هفته‌ی گذشته، مطالبی از زبان خطیب جمعه شنیده شد که موجب تاسف و تعجب بسیاری از مردم و شهروندان ایرانی و ملت مسلمان شد.
در این فرصت نکاتی را مورد تذکر قرار می‌دهیم:
۱-جای این پرسش وجود دارد که جناب آقای جنتی در چه جای‌گاه و با اعتبار کدام منصب حکم محارب و مفسد‌ارض را برای آقایان موسوی و کروبی صادر کرده‌اند؟ آیا به‌عنوان حاکم و قاضی گفته‌اند که چنین نیست و ایشان منصب قضایی ندارند. و اگر در جای‌گاه یک فقیه چنین اظهار داشته‌اند، جای تاسف زیادی است. کسانی که اندک بضاعت علمی و فقهی دارند، به خوبی درک می‌کنند که استناد و استدلال ایشان چقدر بی‌اساس و باطل است. پایه‌ی استدلال ایشان در این بیانات همان قیاسی است که به اجماع شیعه باطل است و باید یادآور شوم به قدری استدلال ایشان از نظر فنی بی‌پایه بود که مشاهده شد سیمای جمهوری اسلامی ایران بخشی از سخنان ایشان را حذف کرد. بنده هم به طور مستقیم از رادیو سخنان ایشان را شنیدم هم از سیما.
در مرحله اول چنین اظهارات بی‌دلیلی به عدالت و اعتبار خود خطیب لطمه وارد می‌کند و صحت اقتداء مردم را به او مورد شک و تردید قرار می‌دهد و در مرحله دوم همچنان به جای‌گاه نماز جمعه آن هم نمازجمعه تهران بیش از پیش ضربه جبران‌ناپذیری وارد می‌سازد.
خوب است آقایان محترم طبق یک نظرسنجی بی‌طرفانه بازتاب و عکس‌العمل چنین مواضع تند و بی‌دلیل را در جامعه به دست آورند.
۲- جناب آقای جنتی در مرز ۹۰ سالگی است. آیا وقت آن نرسیده در میان صد‌ها عالم فرهیخته‌ی تازه‌نفس و با معلومات به‌روز که قدرت بیان داشته و بتوانند با مطالب متقن خود انتظارات نسل جوان را برآورده نمایند، یکی انتخاب شود و زحمت آقای جنتی داده نشود و اجازه به او داده که به استراحت خود بپردازند؟
۳- حق نقد و اعتراض از جمله حقوقی است که مردم برای آن انقلاب کرده‌اند. خوب است جناب آقای جنتی توضیح دهند که چگونه و با کدام ساز و کار باید این حق در جامعه اعمال شود. الان فقط مردم عملا از حق مدح برخوردارند نه حق نقد. آیا با این برخورد اطمینانی وجود دارد که با اندک اعتراضی حکم محاربه و افسادفی‌الارض صادر نشود؟
۴- جناب آقای جنتی که انتظار دارند آقایان موسوی و کروبی یک کلمه اعتراف کرده و بگویند اشتباه کرد‌ه‌ایم، آیا خود ایشان حاضرند اعتراف کنند که به طور غیرمتعارف و آشکار از احمدی‌نژاد حمایت کرده‌اند، در حالی که ناظر انتخابات در تمام مراحل آن باید کمال بی‌طرفی خود را حفظ کند؟ آیا ایشان حاضرند یک کلمه بگویند اشتباه کرد‌ه‌ایم؟ آیا آقای جنتی حاضرند یک کلمه بگویند در طول بیش از سی سال گذشته در مراحل مختلف انتخابات، از مجلس شورای اسلامی گرفته تا خبرگان رهبری بر اساس گزارشات کذب و دروغ چه ظلم و جفاهایی در حق افراد روا داشته‌اند؟ آیا آقای جنتی حاضرند بگویند که بسیاری از افراد رد صلاحیت شده فرصت دفاع از خود را نداشته‌اند؟ آیا آقای جنتی حاضرند بگویند زمانی که احمدی‌نژاد عکس همسر آقای موسوی را مقابل هفتاد میلیون نفر نشان داد و «بگم بگم» راه انداخت، چقدر در التهاب‌آفرینی نقش داشت؟ آیا حاضر به این اعترافات ساده و واضح هستند؟
حسین عرب
هفت آذر نود و دو