آقای روحانی، در دوران تبلیغات انتخابات ریاست جهموری بار‌ها نسبت به تلاش در رفع سریع و فوری مشکلات کشور و مردم تاکید کرده و از این رو، از همان ابتدا وعده ارائه گزارش صد روزه از فعالیت‌های دولت تدبیر و امید را داد، گزارش تلاش‌های دولت چند روزی است که منتشر شده، گزارشی که از طرف گروه‌ها و احزاب مختلف مورد نقد و تحلیل بسیاری قرار گرفت اما این بحث که عملکرد صد روزه دولت چه ثمراتی به بار آورده است را نمی‌توان توجیه مواردی برشمرد که به نظر می‌رسد از دید دولت مهجور مانده، آنچه که در نظر کلى به این گزارش فهمیده می‌شود این بود که محتواى صحبت ایشان در مورد بى سامانى هاى گذشته و تورم و خزانه خالى بود و نه راهکارى براى نابسامانى هاى فعلى، و مهم‌تر از همه اینکه حتى یک کلام هم درخصوص مشکلات سیاسی کشور که از جمله آن وضعیت زندانیان سیاسى و عقیدتى و حقوق اقلیت هاست اشاره اى نگردید، از آنجایی که بحث اقلیت‌های مذهبی و قومی چه در دوران تبلیغات و چه پس از به کارآمدن دولت به کرات مورد تاکید ریاست جمهوری بوده، اما متاسفانه در این مدت جای خالی عملکرد جدی و مدبرانه دولت در این حیطه مشهود است، انتظار می‌رفت که در روزگاری که مکتب درویشی اثنى عشری گنابادی که قانونا در کشور اقلیت نیست، اما با تنگ نظری‌های افراطی و خودخواهی‌های جناحی آن را در زمره اقلیت‌های مذهبی قرار داده، دولت نیز به این موضوع نیز با تدبیر معهود، با چرخشی در عملکرد، در احقاق حقوق این شهروندان امیدی ایجاد بکند، اما گویا دولت در تاخیر رهایی برادرانمان و ایجاد فضای آزادی عقیده ضرورتى نمی‌بیند، متاسفانه باید اظهار داشت که عدم تغییر در روند برخوردهای ظالمانه و استمرار و تشدید فضای امنیتی توسط معاندین مکتب عرفان و تصوف در همین مدت تصدی دولت تدبیر و امید، بیانگر آن است که ستم‌ها، محدودیت‌ها و فشارهای غیرقانونی رفع نگردیده، بلکه ظلم مضاعفی بر ایشان افزوده شده است؛ در همین راستا مجذوبان نور، بر آن شد تا که توجه آقای روحانی و همه هم میهنانمان را به گزارش نقض حقوق و فشار بر جامعه دارویش ایران در طول ۱۰۰ روز به کار آمدن دولت تدبیر و امید، جلب می‌نماییم:
۱. دست اندازی نسبت به املاک سلسله نعمت اللهی گنابادی در شهرستان بیدخت و تلاش برای تصرف آن‌ها و ایجاد تنش در منطقه
۲. صدور احکام سنگین حبس و محرومیت از حقوق اجتماعی برای وکلا و فعالان حقوق دراویش
۳. صدور احکام نفی بلد الی الابد برای جمعی از دراویش در شیراز
۴. تراشیدن شارب دراویش زندانی در زندان عادل آباد شیراز به دستور مامورین وزارت اطلاعات به قصد تحقیر و استنخاف آن‌ها
۵. ایجاد مانع در مسیر درمان و رسیدگی به وضعیت پزشکی دراویش زندانی با دخالت مستقیم مامورین وزارت اطلاعات و غیره
۶. فیلترینگ مکرر پایگاه‌های خبری، فرهنگی و رسانه‌ای دراویش گنابادی در فضای مجازی
۷. ضرب و شتم یک درویش، شعار نویسی‌های موهن علیه دراویش در شهر خرمشهر و هشدار‌های تهدید آمیز نسبت به برچیدن مجالس درویشی در این شهر توسط جناح‌های افراطی مذهبی.
۸. احضار و بازجویی برخی از دراویش از جمله فعالان حقوق دراویش و خانواده زندانیان و دانشجویان درویش به دفا‌تر وزارت اطلاعات درتهران، شیراز و بعضی از شهرستان‌ها
همه این موارد حکایت از آن دارد که عده‌ای برآنند تا دولت را در راه تحقق شعار‌هایش با چالش اساسی مواجه سازند و عالماً و عاملاً امید ملت را به یاس تبدیل کنند و نشان دهند که هیچ اتفاق خاصى رخ نداده و تنها در نتیجه انتخابات ریاست جمهوری یکی آمده و یکی رفته و در حقیقت دولت تدبیر و امید همان دولت مهرورز است و یا با کارشکنی و اخلال در اجرای برنامه‌های دولت از همین ابتدا به دنبال مشی انحصار گرایانه خود هستند و منافع گروهی و جناحی را بر منافع ملی ارجح می‌دانند و دستیابی به مقاصد ناصواب خود را در ایجاد چالش میان دولت و پیروان طریقت ممکن می‌پندارند.
به هر روی، هر کدام از این گزینه‌ها را واقعیت تلخ ماجرا بدانیم، انتظار عمومی از دولت تدبیر و امید که سر لوحه منشور کاری خود را بر رعایت حقوق و آزادی‌های مدنى ملت خصوصا پیروان ادیان و مذاهب اعلام داشته، این است که در اقدامی عاجل دست درازی کوته آستینان و عناد آن‌ها با اهل دل و پیروان طریقت مرتضوی را خاتمه بخشد و حکایت دل آزاری اینان را پایانی باشد چرا که در غیر این صورت شائبهٔ همنوایی و هم آوایی دولت جدید با این طایفه درویش آزار را به وجود آورده و عدم رسیدگی و اهمیت دولت به این وضعیت، خطر ایجاد بحرانی سراسری را تقویت می‌کند. پس از دولت داریم که امیدمان به اجرای قانون و عدالت توسط قانون گریزان به یاس تبدیل نکند و با توجه به یادآورى شعارهاى انتخاباتى شما منتظر عملکردتان هستیم.
مجــذوبان نــور