همسر سیدعلی اصغر غروی در نامه ای سرگشاده به آیت الله مکارم شیرازی، به فراخوان اخیر او برای تهیه ی طومار اعتراضی علیه همسرش واکنش نشان داد.
به گزارش جرس، طاهره علیزاده نایینی، در این ابتدای این نامه، انگیزه نگارش آن را ” بر مبنای وظیفه‌ای” دانسته است در دفاع از کسی که امکان دفاع از خویش را ندارد” و تاکید کرده است که ” این مطالب را از باب اطلاع رسانی و امر به معروف و نهی از منکر” نوشته است.
همسر غروی، در ادامه با اشاره به سوابق دکتر غروی و خانواده ی او و اهانت های امام جمعه محترم نایین به این خانواده، خطاب به آیت الله مکارم شیرازی آورده است که ” فرموده اید که مقاله مورد نظر، همۀ فقهاء و علماء شیعه و اصحاب ائمه (ع) را زیر سؤال برده است! من به احترام نظر شما یک بار دیگر مقاله را خواندم و هر چه گشتم، متوجه نشدم از کجای مقاله چنین نظری قابل استنباط است؟! آثار دکتر غروی که تماماً مستند به آیات قرآن و عبارات نهج البلاغه و روایات خاندان عصمت و طهارت (ع) است، چگونه می تواند متضمن چنین چیزی باشد؟! نقد آن مقاله، متوجه رفتار ما است به عنوان کسانی که خود را شیعه نامیده ایم، اما در گفتار و رفتارمان به قرآن و سنت متمسک نمی شویم! مگر سخنان ائمه ما سرشار از نقد شیعیان نیست؟! مگر امام صادق (ع) خطاب به شیعیانش نمی گوید: «مَعاشِرَ الشیعه کُونوا لَنا زَیْنا وَلا تَکونوا عَلَیْنا شَیْنا/ای شیعیان باعث زینت ما باشید و نه باعث سرافکندگی مان»؟! مگر حضرت علی (ع) خطاب به شیعیان در کوفه نمی گوید که حاضرم ده تن شما را بدهم و یک تن از آنان را بگیرم که آنها در باطل خود استوارند و شما بر حق خود متزلزل؟! دکتر غروی به تأسی از ائمه اطهار (ع)، نقد خویش را بر توهین و تهمت به این و آن ترجیح داده و در این راه دلیرانه بر سر احیاء تشیع ایستاده است.”
متن کامل این نامه به این شرح است:
بسم رب المظلومین
أَلَمْ یَأْنِ لِلَّذِینَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ
وَلَا یَکُونُوا کَالَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ مِن قَبْلُ فَطَالَ عَلَیْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَکَثِیرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ
حضرت آیت الله مکارم شیرازی
ضمن عرض سلام و ادب؛ این نامه را در پاسخ سخنان اخیر حضرتعالی در جمع ائمه جماعات و مسؤولان فرهنگی شهر نایین که در رسانه‌های عمومی منتشر شده است، می نگارم و به اقتضاء محتوایش که وجه عمومی دارد، من نیز آن را سرگشاده منتشر می نمایم. و این بر مبنای وظیفه‌ای است که به عنوان عضوی کوچک از خاندانی ریشه دار در روحانیت و مرجعیت شیعه دارم و نیز به دفاع از کسی که امکان دفاع از خویش را ندارد، این مطالب را از باب اطلاع رسانی و امر به معروف و نهی از منکر به استحضارتان می رسانم.
دکتر سید علی اصغر غروی فرزند خلف مرحوم آیت الله سید محمد جواد غروی است که یک قرن مجاهدت او در فهم و تبیین کلام الله مجید و معرفی حقیقت مکتب قرآنی اهل بیت (ع) و بازگرداندن آیات الهی و شیوه زیست آن ائمه اطهار به متن زندگی مردمان و نفس سوزاندن وی برای تحقق وحدت مسلمانان، بر اکثر علماء و فقهاء گرانقدر این مرز و بوم پوشیده نبوده است. آیت الله غروی آنگونه زندگی خود را وقف دین الهی می‌نمود که در اوج مخالفتها و هجمه سنگین تهمتها، مرحوم آیت الله حاج آقا رحیم ارباب در برابر روحانیون مخالف و معترض او چنین شهادت می دهد: «من شهادت می دهم آقای غروی شیعه خالص، سید، اهل عربیت، من یک عمر است با ایشان بودم، با شما بودم، با ایشان بودم، همین طور که عرض می کنم؛ من این است که می گویم، میانۀ خود و خدا، آقای غروی پاک، شیعه خالص، سید، عالم، حدیث درست خوان».
آیت الله منتظری هم در پیامشان به مناسبت درگذشت آیت الله غروی می نویسند: «… آن مرحوم عمر شریف خویش را در راه ترویج اسلام عزیز و قرآن کریم و معارف اهل بیت عصمت و طهارت، سلام الله علیهم اجمعین، سپری نمودند، و در ترویج نماز جمعه، این سنت فراموش شده اسلام، در منطقه اصفهان نقش فعالی داشتند، و در جذب قشر فرهنگی و تحصیل کرده به اسلام و مذهب و دفع شبهات از دامن اسلام و تشیع کوشا بودند…»
دکتر غروی در دامان حکیم غروی و حکیم ارباب بالیده است و از کودکی با آراء و اندیشه‌های متعالی ایشان عجین بوده و سخنانش، نه تنها «بی سابقه» ـ آنچنان که شما گفته اید ـ نیست؛ بلکه از آیات کتاب و سیرۀ نبوی و علوی و حکماء بزرگ مسلمان نضج گرفته و بازگو کننده یک تفکر عمیق و ریشه دار در تاریخ تشیع است. با این اوصاف باعث تعجب بسیار است که شما در سخنانتان از واژگانی نظیر «بی سابقه»، «زشت»، و «آلوده» بهره برده اید!
فرموده اید که مقاله مورد نظر، همۀ فقهاء و علماء شیعه و اصحاب ائمه (ع) را زیر سؤال برده است! من به احترام نظر شما یک بار دیگر مقاله را خواندم و هر چه گشتم، متوجه نشدم از کجای مقاله چنین نظری قابل استنباط است؟! آثار دکتر غروی که تماماً مستند به آیات قرآن و عبارات نهج البلاغه و روایات خاندان عصمت و طهارت (ع) است، چگونه می تواند متضمن چنین چیزی باشد؟! نقد آن مقاله، متوجه رفتار ما است به عنوان کسانی که خود را شیعه نامیده ایم، اما در گفتار و رفتارمان به قرآن و سنت متمسک نمی شویم! مگر سخنان ائمه ما سرشار از نقد شیعیان نیست؟! مگر امام صادق (ع) خطاب به شیعیانش نمی گوید: «مَعاشِرَ الشیعه کُونوا لَنا زَیْنا وَلا تَکونوا عَلَیْنا شَیْنا/ای شیعیان باعث زینت ما باشید و نه باعث سرافکندگی مان»؟! مگر حضرت علی (ع) خطاب به شیعیان در کوفه نمی گوید که حاضرم ده تن شما را بدهم و یک تن از آنان را بگیرم که آنها در باطل خود استوارند و شما بر حق خود متزلزل؟! دکتر غروی به تأسی از ائمه اطهار (ع)، نقد خویش را بر توهین و تهمت به این و آن ترجیح داده و در این راه دلیرانه بر سر احیاء تشیع ایستاده است.
آیت الله غروی به جهت تأکید بر وجوب عینی نماز جمعه و اقامۀ مستمر آن، «سنّی» خوانده می شد. اما به پیشنهاد او و با ارائه دلایل متقن بر وجوب عینی نماز جمعه، آیت الله طالقانی اقامۀ سراسری نماز جمعه را در ابتدای انقلاب تأسیس نمود. روزگار غریبی است که حال در خطب این نماز، امام جمعه محترم نایین، چنین به شاگردان او و دکتر غروی اهانت می نماید:
«… یک وهابی بی‌سواد، اجیر شده اجانب، به نام علی اصغر غروی، می‌آید در روزنامه بهار، یک تستی می‌کند، البته به دستور اربابانش، ببیند مردم حساسیت به خرج می‌دهند یا نه؟ غیرتمندان حساسیت به خرج می‌دهند یا نه؟ ولایت امیرالمؤمنین را زیر سؤال می‌برد با تفسیر به رأی آیات قرآن، این بی‌سوادِ مفلوک مطرودِ ملعون همة اعتقادات شیعه را به تمسخر بگیرد… وهابیت مثل صهیونیست نژادپرست است، اجیر شده است، همه چیز را برای خودش می‌خواهد، دقیقاً همین تفکرات را علی اصغر غروی و غرویون منحرف و فاسد دارند … خواهان حمله آمریکایی‌ها به ایرانند، می‌گویند؛ای کاش آمریکا به ایران حمله می‌کرد، ایران را نجات می‌داد… تفکر اینها دقیقاً تفکر وهابیت است و هیچ ذره‌یی با تفکر وهابیت فرق نمی‌کند، ایشان یک وهابی تمام عیار است … این شناسنامه وهابیت است، این غروی و غرویون هم طابق النعل بالنعل، هیچ فرقی نمی‌کند، همینند … در شهر میرزای نایینی، شهر مساجد، شهر حسینیه‌ها، کسی و کسانی انگشت شمار پیدا شوند به دفاع از وهابیت طومار جمع بکنند، به نام مردم مسلمان نایین، در فضای مجازی به نام اتحادیه مسلمین نایین آبرو و شخصیت شما را ببرند… آی عالم بدانید نایینی‌ها عاشق اهل بیتند اگر انگشت شمار افرادی وهابی فاسد و مفسد و طرفداران وهابیتند، حسابشان از حساب نایینی‌ها جدا است … اجازه ندهید این عناصر وهابی بیایند اینجور هتاکی بکنند و به ریش اسلام و دین و قرآن و اهل بیت و همه چیزمان بخندند… این اصغر غرویِ فاسد، یک وهابی مفسد کیست که در نایین یک عده‌یی از سادگی این مردم دارند سوء استفاده می‌کنند، در سایه اهل بیت زندگی می‌کنند، در بین خانه و زندگی این مردم دارند زندگی می‌کنند، و بعد علیه اهل بیت دارند طومار جمع می‌کنند، نامه می‌نویسند، و لجن پراکنی می‌کنند … اینها ویروسند، میکروبند در نایین، نبایستی قدرت به اینها بدهیم سر بلند بکنند، اگر تا حالا در نفاق در تزویر زندگی می کردند، مرد و مردانه بایستید، جوانان با غیرت نگذارید به زهراء اطهر اهانت بکنند، نگذارید به امام حسین اهانت بکنند، نگذارید به امیرالمؤمنین اهانت بکنند… این لجن‌ها را از خودتان دور بکنید، میکروبها را از خودتان دور بکنید…»
آیا محتوای خطب نماز جمعه شایسته است چنین باشد؟! آیا ایراد چنین سخنانی مبطل نماز نیست؟! آیا این مسأله «مهم و قابل تعقیب» نیست؟! آیا این گونه سخن گفتن مطابق فرمایش حضرت علی (ع) است که در جنگ صفین به یاران خود می فرماید «انی اکره لکم ان تکونوا سبابین»؟! آیا شما از مفاد سخنان امام جمعه نایین مطلع بوده اید و در سخنان خود در جمع ائمه جماعات و مسؤولین فرهنگی شهر نایین، مخاطبان را تشویق کرده اید که صدایشان را به گوش مسؤولان و مراجع عظام برسانند؟! آیا شما از این تهمتها و توهین‌ها با خبر بوده اید و آنها را برای برخوردهای تندتر تشجیع نموده اید؟! حضرت آیت الله؛ نگران رسیدن صدای آن همشهریان محترم به گوش مسؤولان نباشید، نیازی هم به سفارش طومار و نامۀ اعتراض آمیز برای آن مقاله نیست، شبکه‌های متعدد تلویزیونی، روزنامه‌ها و رسانه‌های رسمی کشور، وبسایتها و تریبونهای نماز جمعه و خلاصه همۀ امکانات اطلاع رسانی کشور که بسیاری با پول بیت المال اداره می شوند، در طول ۴۵ روز گذشته که دکتر غروی در سلول انفرادی به سر می برده، علیه او آزادانه مطالب مخالفان و معترضان وی را منتشر ساخته اند! حضرت آیت الله؛ اگر صدای کسی نیاز به شنیدن داشته باشد، صدای من پیر و بیمار است که هفته‌ها با زبان روزه، از این دادگاه به آن دادگاه می روم تا یک مجتهد شیعه را که با انواع بیماری‌ها دست و پنجه نرم می کند و مقاله‌اش در دفاع از ساحت مقدس امیر مؤمنان علی (ع) بوده و آن امام همام را در پی احراز حکومت دو روزه دنیا ندانسته، بلکه الگوی ایمانی و اسوه اخلاقی بشریت تا قیام قیامت معرفی نموده، از حبس بیرون بکشم یا لااقل او را ملاقات کنم یا حتی تماس تلفنی با او داشته باشم و صدایش را بشنوم، حضرت آیت الله صدای مرا بشنوید!
اگر بسیاری دکتر غروی را دورادور و از طریق خواندن مکتوبات و استماع سخنانش می شناسند، کثیری از مردم نایین با او و پدرش و خانواده‌اش زیسته اند و آنها را خوب می شناسند و سخنان شما، آن هم در مقام مرجعیت، قطعاً برایشان شگفت آور است! دکتر غروی در کنار مجاهدات علمی شبانه روزی، سالهای مدیدی از عمرش را به تبعیت از مولای متقیان امام علی (ع) در مزرعه‌ای نزدیک نایین به کشاورزی مشغول بوده و همراه مردمان این شهر روزی حلال خداوند را طلب می کرده است! حال اگر شاگردان مرحوم آیت الله غروی که در میان اقشار گوناگون مردم شهر به شرافت، شفقت، سلامت و صداقت شهره اند، به بازداشت فرزند خلف و ادامه دهنده راه او اعتراض کنند، شایسته چنین هتاکی و ناسزاهایی هستند؟!ای کاش قبل از ایراد سخنانتان و دعا برای کم شدن شر چنین کسانی، از نزدیک با این انسانهای شریف آشنا می شدید و می دیدید جانهای وارسته و دستان چروکیده این پیرمردان و پیرزنان چگونه در میان مردم این شهر ستایش می شود!
حضرت آیت الله؛ شما از همان ابتدا تا کنون دربارۀ انتشار مقاله‌ای که به قلم همسرم در روزنامه بهار منتشر شد، اظهار نظر نموده اید و اعلام فرموده اید که این مسأله «مهم و قابل تعقیب» است. من هم اجازه می خواهم نظرم را خدمت شما بیان کنم: دکتر غروی که همانند پدرش یک عمر برای اعتلاء تشیع و معرفی حقیقت مکتب اهل بیت (ع) زحمت کشیده و هم اکنون به اتهام انتشار مقاله‌اش در یک روزنامه رسمی کشور، علی رغم درد شدید کمر و بی‌حسی انگشتان دست و پا و نگرانی پزشکانش به جهت امکان از کارافتادگی کامل دستگاه عصبی او، محبوس است، هر اتفاقی که در این هجمه ناروا برای او بیفتد، من آن را، مستقیم و غیر مستقیم متأثر از بیانات کسانی می دانم که علیه ایشان جوسازی نمودند و در روز قیامت به حق این ایام پردرد که عجین است با رنجهای سرورم زینب (ع)، در پیشگاه الهی دادخواهی خواهم کرد. همسرم در آستانه محرم بازداشت شد و مقارن پایان صفر محاکمه خواهد گردید، او را به قادر متعال می سپارم و راضی‌ام به رضای او. اگر گاهی لحنم تند و تیز شد، مرا ببخشید. «لا یُحِبُّ اللّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوَءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَن ظُلِمَ وَکَانَ اللّهُ سَمِیعًا عَلِیمًا»
طاهره علیزاده نایینی
همسر سید علی اصغر غروی
۲ دی ماه مطابق با اربعین حسینی ۱۴۳۵