صادق زیباکلام، استاد دانشگاه و از حامیان حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری در واکنش به اظهارات وی درباره ۹ دی، در نامه ای گلایه آمیز اظهار داشت: اصولگرایان – که همه تریبونهای رسمى کشور را در کف دارند – بیش از چهار سال و نیم، شبانهروز و لاینقطع، هر اتهام و جرم و تهمت و هر افترا و نسبتی را که متصوّر مىتوانستند بود به معترضان نتایج انتخابات ۲۲ خرداد ۸۸ نسبت دادند. خودشان بریدند؛ خودشان دوختند؛ خودشان قواره کردند؛ دریغِ آنکه حتی یکبار به معترضان اجازه دهند ایشان هم روایت خودشان را بگویند. به نظر شما اگر مردم این طوفان تبلیغاتی چهارساله را علیه فتنه و فتنهگران باور کرده بودند، هفت ماه پیش دکتر سعید جلیلی ۴ میلیون و دکتر حسن روحانى قریب به ۱۹ میلیون رأی آورده بود؟
زیباکلام با یادآوری اینکه ۹ دی پارسال که نیاز به مشارکت مردم در انتخابات بود چندان جوش و جلا نداشت و با اشاره به اتهام زنی های جدید به رهبران در حصر جنبش سبز، افزود: اما امسال که فعلاً انتخاباتی در پیش و بالتّبَع تحبیب قلوبى هم نیاز نیست تا به بالا بردن مشارکت مردمى بینجامد، سنگ تمام براى ٩ دى مىبایست گذاشت تا مبادا احدى در صدد رفع حصر برآید.
وی همچنین با اشاره ای ظریف به حقوقدان بودن رئیس جمهور، پرسید: نمیدانم به عنوان «یک حقوقدان» نظر حضرتعالى دربارهء بازداشت سهسالهء دکتر زهرا رهنورد و همسرشان و جناب کروبی، بى که هیچ محکمهء صالحی به اتهاماتشان رسیدگی کرده باشد، چیست. مفسد و محارب و باغی و طاغی و دیگراتهاماتی که به سهلىِ آب نوشیدن به آنان نسبت داده شده و میشود نزدِ کدام مرجع صالح و بیطرف و – بالاتر از همه – مستقلى به اثبات رسیده است؟
متن کامل نامه صادق زیباکلام به رئیس جمهور روحانی را به نقل از فیس بوک شخصی وی در ادامه بخوانید:
بسمه تعالی
سرور ارجمند، جناب آقای دکتر حسن روحانی،
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران، دامت شوکته
پس از سلام و ارادت و تحیت،
اظهارات حضرتعالی در خصوص «۹ دی» بىدرنگ بر صدر رسانههای اصولگرا نشست و همان اندازه که براى ایشان دلخواه و دلنواز بود، کسرِ قابل توجهی از دلسپردگانتان را سرد و ناامید کرد. اگرچه فهم مىتوان کرد که دایرهء وسیع تلاش و تقلاهای اصولگرایان چو نقطه در میانتان گرفته بود – که مصمم بودند داستان «فتنه» و «۹ دی» را امسال هرچه باشکوه و جلالتر برگزار کنند – و حضرتعالى ناگریزانه و ناگزیر میبایست محض خالی نبودن عریضه هم که شده نظرى اظهار کنید.
پوشیده نیست که ٩ دى سال پیش چندان جوش و جلا نداشت و اصولاً ضرورتى هم نداشت، از سرِ آنکه انتخابات ۲۴ خرداد در پیش بود و همدلی و وفاق ملی نیاز بود تا مشارکتِ هرچه بیشتر رأیدهندگان را و انتخاباتى پرشور را رقم بزند. این شد که به استثناء یکی از نامزدهای اصولگرا که کوشید از نمد فتنه کلاهی تمامپشم ببافد و توفیق یارش نبود، مابقی اصولگرایان رامشگرانِ سمفونیِ وحدت بودند و ترنمِ وفاقِ ملى بر لبانشان بود؛ اما امسال که فعلاً انتخاباتی در پیش و بالتّبَع تحبیب قلوبى هم نیاز نیست تا به بالا بردن مشارکت مردمى بینجامد، سنگ تمام براى ٩ دى مىبایست گذاشت تا مبادا احدى در صدد رفع حصر برآید. خاصّه که اصولگرایان پس از گذشت چهار سال و نیم اسناد و مدارک جدیدی هم به دست آوردهاند دال بر همکاری گستردهء آقایان موسوی و کروبی با سازمانهای جاسوسی آمریکا و انگلستان و اسراییل، و مجرم بودنشان برایشان محرز شده که جز با لفظ «طاغی» و «باغی» و «محارب» و «مفسد فی الارض» خطابشان نمىکنند و از «رأفت نظام» هنوز به مجازات اعدامشان نسپردهاند.
جناب آقای روحانی،
نمیدانم به عنوان «یک حقوقدان» نظر حضرتعالى دربارهء بازداشت سهسالهء دکتر زهرا رهنورد و همسرشان و جناب کروبی، بى که هیچ محکمهء صالحی به اتهاماتشان رسیدگی کرده باشد، چیست. مفسد و محارب و باغی و طاغی و دیگراتهاماتی که به سهلىِ آب نوشیدن به آنان نسبت داده شده و میشود نزدِ کدام مرجع صالح و بیطرف و – بالاتر از همه – مستقلى به اثبات رسیده است؟
جناب آقای روحانی،
اصولگرایان – که همه تریبونهای رسمى کشور را در کف دارند – بیش از چهار سال و نیم، شبانهروز و لاینقطع، هر اتهام و جرم و تهمت و هر افترا و نسبتی را که متصوّر مىتوانستند بود به معترضان نتایج انتخابات ۲۲ خرداد ۸۸ نسبت دادند. خودشان بریدند؛ خودشان دوختند؛ خودشان قواره کردند؛ دریغِ آنکه حتی یکبار به معترضان اجازه دهند ایشان هم روایت خودشان را بگویند. به نظر شما اگر مردم این طوفان تبلیغاتی چهارساله را علیه فتنه و فتنهگران باور کرده بودند، هفت ماه پیش دکتر سعید جلیلی ۴ میلیون و دکتر حسن روحانى قریب به ۱۹ میلیون رأی آورده بود؟
جناب روحانی،
به همان میزان که ناگزیرىِ جنابتان از همنوازى با سمفونی فتنه در ۹ دی قابل درک است، نیز انتظار میرود عزم و ارادهای را که به نظر مىرسید از ابتداى دولتتان براى رفع حصر و آزادی زندانیان سیاسی داشتید، همچنان و پیگیرانه وجههء همت خویش بدارید.
صادق زیباکلام
دوازدهم دیماه یکهزار و سیصد و نود و دو