در ملاقات امروز زندان اوین، بیش از ۲۵ تن از زندانیان بند ۳۵۰ زندان از جمله دراویش زندانی از ملاقات با خانوادهٔ خود محروم شدند. به گفتهٔ مسئولین زندان، این زندانیان به دلیل اعتصاب ملاقات هفتهٔ پیش و همچنین امضا نامه هشدار به وضعیت جسمی زندانیان بیمار به دو هفته محرومیت از ملاقات محکوم شدند.
به گزارش مجذوبان نور؛ خانواده‌های بیش از ۲۵ تن از زندانیان بند ۳۵۰ زندان اوین که از ساعات اولیه صبح به رسم هر دوشنبه برای ملاقات به زندان اوین مراجعه کرده بودند، موفق به ملاقات با زندانیان خود نشدند. مسئول سالن ملاقات زندان اوین «آقای سیدی» به خانواده‌های زندانیان اعلام داشت که این زندانی‌ها ۲ هفته محروم از ملاقات هستند ولی در مورد علت این محرومیت پاسخی از طرف ایشان داده نشد.
پس از بی‌توجهی آقای سیدی، تعدادی از خانواده‌ها پس از ساعتی سالن ملاقات را ترک کردند ولی تعداد دیگری از آنان به همراه خانواده دراویش زندانی حاضر به ترک سالن نشده و خواستار پاسخ گویی مسئولین بودن به طوری که تا ساعت‌ها پس از ساعت اداری، و حتی بعد از اینکه کلیه درب‌های سالن روی آن‌ها قفل شد نیز حاضر به ترک سالن نشدند تا اینکه ساعت ١٧، رییس تیم حفاظت، با قول مساعدت نسبت به رفع ممنوعیت ملاقات در هفته بعد از این افراد خواهش کرد که سالن ملاقات را ترک کنند، وی همچنین نسبت به برخورد و بی‌توجهی آقای سیدی عذر خواست.
طبق گفته‌های خانواده زندانیان به مجذوبان نور، صحبت‌های این مامور امنیتی با اشاره به وقایع هفتهٔ پیش بوده و حاکی از این است که علت محرومیت ملاقات این زندانیان اعتراض و اعتصاب ملاقات هفتهٔ پیش آنان و همچنین امضا نامه‌ای در مورد وضعیت سلامتی و درمانی زندانیان بوده است.
هفتهٔ گذشته سایت کلمه گزارش داده بود که زندانیان بند ۳۵۰ در اعتراض به اقدامات خودسرانه مسئولین زندان اوین و دادستانی تهران و انتقال ۴ نفر از زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ به زندان انفرادی و عدم بازگشت آن‌ها پس از ۸ روز، ۵۰ نفر از زندانیان سیاسی این بند روز دوشنبه ۱۶ دی ماه از ملاقات هفتگی با خانواده‌هایشان خودداری کردند که ساعتی پس از خودداری نزدیک به پنجاه تن از زندانیان بند ۳۵۰ از ملاقات هفتگی با خانواده‌های خود، عماد بهاور و علی کاظم‌زاده به بند بازگردانده شدند.
همچنین روز سه شنبه ۱۷ دی ماه نیز ۲۶ زندانی سیاسی محبوس در بند ۳۵۰ زندان اوین در نامه‌ای خطاب به آملی لاریجانی با هشدار دربارهٔ وضعیت جسمی زندانیان بیمار، تاخیر و تعلل در رسیدگی به امور درمانی این گونه زندانیان سیاسی و عقیدتی که در وضعیت اورژانس به سر می‌برند را جفای مضاعف در حق خانواده‌های مظلوم آن‌ها و بروز عواقب و پیامدهای ناگوار برای خود زندانیان برشمردند.