۹ تن از وکلای زندانی و فعالان حقوق دراویش از زندانهای اوین و شیراز در نامه ای به حسن روحانی خواستار رسیدگی به وضعیت دراویش زندانی شدند.
گوش کنید: {play}images/audio/interview/dr_azemayesh_cheshmamdazebamdadibbc_feb14.mp3{/play}
دانلود کنید 4 مگابایت
به گزارش سایت مجذوبان نور که به دراویش گنابادی نزدیک است، در بخشی از این نامه نوشته شده : «به بایکوت خبری دراویش پایان دهید. فریاد، آخرین واکنش ستمدیده در برابر ستم است. محروم کردن او نهایت جنایت است. فریادها را در گلو به بغض و کینه مبدل نکنید.»
حمیدرضا مرادی سروستانی، مصطفی دانشجو، فرشید یداللهی، امیر اسلامی، افشین کرمپور، امید بهروزی، مصطفی عبدی، رضا انتصاری و کسری نوری از فعالان زندانی حقوق دراویش، از امضا کنندگان این نامه هستند.
حکومت ایران از حدود یک سال و نیم پیش، تعداد زیادی از دراویش گنابادی و وکلای مدافع آنها را دستگیر کرده است.
دکتر سیدمصطفی آزمایش مدیرمسئول روابط بین الملل انجمن جهانی پاسداشت حقوق بشر در ایران در مورد خواسته های زندانیان در این نامه به «برنامه رادیویی چشم انداز بامدادی» چنین می گوید : متأسفانه نقض مستمر حقوق اقلیتهای مذهبی در ایران منجمله دراویش، بویژه مدافعان حقوق دراویش در ایران بعد از آمدن آقای روحانی روی کار همچنان ادامه پیدا کرده است و از شدتش کاسته نشده بلکه فشارها و تضییقها علیه دراویش شدت بیشتری هم پیدا کرده است. هرچه قدر هم اهل حقوق و قانون صبر کردند و سکوت کردند دیدند که فایده ای ندارد و متأسفانه قوه قضاییه نهایت ناعدالتی و بیداد را در حق دراویش معمول می دارد و تحت سلطه نهادهای امنیتی دراویش را در شهرهای مختلف دستگیر می کنند و به زندان می اندازند و مورد سرکوب قرار می دهند و برایشان احکام ظالمانه صادر میکنند. علاوه برا ین قطب سلسله و مشایخ سلسله گنابادی را از حق تردد میان شهرهای مختلف و حتی رفتن به شهر محل تولد خودشان (گناباد) ممنوع کردند و این حصر خفی است و سایر دراویشی را که در تهران در زندان اوین و زندان نظام شیراز زندانی هستند، متأسفانه برخی ازا ین اینها را از حداقل حقوق زندانی محروم کردند که باید مورد چکاپ پزشکی مداوم قرار گیرند. اینها روز بروز حالشان وخیم تر میشود و کسی به فریادشان نمی رسد. همه این عوامل باعث شد که نامه ای با ۹ امضا تدارک دیده شد ، نامه سرگشاده که در سایت خبری مجذوبان نور پایگاه خبری دراویش گنابادی انتشار پیدا کرده خطاب به آقای روحانی رئیس قوه مجریه است. و از ایشان دعوت کردند که وفادار به آن عهدی که با مردم بستند و بخاطر آن انتخاب شدند باشند و این وضعیت سرکوب و این حمله ها و توهین ها و پرونده سازیها که تبدیل به رویه جاری در دستگاه قضا شده متوقف شود.
شاید این سوال پیش بیاید که چرا این نامه به رئیس جمهوری نوشته شده، آیا رئیس قوه قضاییه مسئولیت بیشتری ندارد در این زمینه؟
آقای روحانی منتخب مردم هستند یعنی اکثریت مردم در انتخابات به آقای روحانی رأی دادند در حالیکه رئیس قوه قضا و سایر نهادها منصوب هستند. و آقای روحانی قاعدتا به عنوان شخصی که برخاسته از آراء مردم است باید یک پناهگاه و ملجأیی برای فریادهای مردم باشد. کسانیکه منصوب هستند گوششان بدهکار به حرفهای دادخواهانه دراویش تا بحال نبوده است. به این دلیل است که به آقای روحانی نامه نوشته اند.