وی افزود: اصولا عقلانیت صوفیانه، از مهم‌ترین عوامل انحطاط علمی در تاریخ اسلام است و با مطالعه تاریخ اسلام متوجه می‌شویم که افول علمی در تاریخ اسلام از زمان غزالی و گرایش به صوفی‌گری آغاز می‌شود.
به گزارش مرکز خبر حوزه، عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در این نشست با بیان اینکه جریان‌های فکری متعددی در کشور فعالند گفت: اقتضای آشنا بودن به مسایل زمان، آگاهی از این جریانات است تا به صورت عالمانه با آن مواجه شویم و حوزه در این زمینه باید بیش از پیش اقدام کند. وی با اشاره به وجود دغدغه رابطه دین و مدرنیته در جریان سنت‌گرا گفت: گفتمان سنت‌‌گرایی جهان اسلام برای نخستین بار از سوی مرحوم عبدالواحد یحیی، مطرح شد و بعد از آن از سوی دیگر اندیشمندان ادامه یافت و در دوران معاصر، نماینده فکری این جریان، دکتر سیدحسین نصر است و در ایران نیز شخصیت‌هایی چون غلامرضا اعوانی و پورجوادی هم از این جریان حمایت می‌کنند. حجت‌الاسلام‌والمسلمین خسروپناه با بیان اینکه حکمت خالده یا فلسفه جاودان از شاخص‌ها و اصول جریان سنت‌گرا به شمار می‌رود افزود: وحدت متعالی ادیان، کثرت‌گرایی دینی، گرایش به عرفان و تصوف، انتقاد از غرب و دنیای مدرنیته و اعتقاد به علم و هنر مقدس از دیگر اصول جریان سنت‌گراست. وی به نقش مؤثر دکتر نصر در معرفی فلسفه اسلامی به ویژه حکمت صدرا و حکمت اشراق در غرب اشاره و تصریح کرد: البته این فرد در شناخت حکمت متعالیه قابل قیاس با بزرگانی چون حضرات آیات مطهری، حسن‌زاده، جوادی آملی و مصباح یزدی نیست و اثر علمی و دینی از سید حسین نصر، پیرامون حکمت صدرا وجود ندارد، اما به هر حال توانسته است که فلسفه اسلامی را به اروپا و آمریکا معرفی کند. عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با بیان اینکه این جریان، سنت را به معنای حقیقی جاودان، آگاهانه و دارای منشأ الهی دانسته گفت: نقد ما به این جریان این است که اینها سنت را به معنای حکمت خالده و سنت‌های ثابت می‌دانند، حال آنکه تعارض‌هایی که در حکمت اشراق با حکمت متعالیه است با این روش پیش فرض قابل حل نمی‌باشد. وی با اشاره به گرایش این جریان به تفکرات صوفیانه اظهار داشت: اعتقادها، بدعت‌ها، خانقاه نشینی‌ها و سایر انحرافات از نقدهای جدی است که به این تفکر وارد است. حجت‌الاسلام‌والمسلمین خسروپناه افزود: اصولا عقلانیت صوفیانه، از مهم‌ترین عوامل انحطاط علمی در تاریخ اسلام است و با مطالعه تاریخ اسلام متوجه می‌شویم که افول علمی در تاریخ اسلام از زمان غزالی و گرایش به صوفی‌گری آغاز می‌شود.